FILM
Sid (John Leguizamo) krijgt onverwacht zijn dysfunctionele familie op bezoek, die maar wat graag grootmoe (Wanda Sykes) bij hem komt dumpen, om vervolgens zo snel ze kunnen weer met de noorderzon te verdwijnen. Dat deze daad niet gesteld werd uit filantropische principes blijkt al duidelijk voor iedereen, behalve voor de naïeve Sid zelf, wanneer grootmoe zich ontpopt tot een zeurende en bemoeizieke oude taart die iedereen liever kwijt dan rijk is. Manny (Ray Romano) probeert intussen de aandacht van zijn dochter Peaches (Keke Palmer) af te brengen van de jongens, en dan meer bepaald van één bijzonder fout jong mammoetjongensexemplaar, Ethan (Aubrey Graham), dat menig mammoetvrouwenharten op hol doet slaan. Scrat heeft in zijn eeuwige strijd met zijn eikel voor een aardverschuiving gezorgd, en de continenten beginnen uit elkaar te drijven. Manny, Sid, Diego (Dennis Leary) én grootmoe geraken gescheiden van hun familie; Manny roept hen nog toe dat alles goed zal komen en dat hij zijn vrouw en dochter weer zal vinden, maar één en ander is bijzonder moeilijk hard te maken wanneer ze zelf op een steeds kleiner wordende ijsschots alsmaar afdrijven. Wanneer ze op het nippertje gered worden door een voorbijvarend schip, geraken ze van de regen in de drop: de kapitein, de gevreesde piraat Gutt (Peter Dinklage), is bijzonder pissed off wanneer Manny per ongeluk hun buit, een gigantische hoeveelheid fruit, overboord kiepert. De twee kampen staan met getrokken messen tegenover elkaar; in het bijzonder voor Diego staat er veel op het spel, want wie er uiteindelijk aan het langste eind trekt zal in grote mate afhangen in hoeverre hij zijn soortgenote Shira (Jennifer Lopez) zal kunnen overtuigen om haar piratenbestaan op te geven.




Waar de originele Ice Age nog een beetje een wanhoopspoging was om de slabakkende animatiestudio Blue Sky uit het slop te halen, heeft deze maatschappij zich redelijk terug op het voorplan weten te werken. Met Rio op het palmares en straks Epic in de zalen staat de studio weer als een huis, en is de Ice Age-franchise weer flink op de sporen gezet. Met een vierde deel uit de Ice Age-franchise wordt alleszins op veilig gespeeld. Qua humor en plot worden er geen nieuwe paden betreden; de familie vaste castleden breidt per film uit, en in tegenstelling tot Dawn Of The Dinosaurs moeten er geen ingewikkelde verhaallijnen worden gecreëerd om het geheel vaart te geven, alhoewel de herenigingstocht die de hoofdpersonages ondernemen erg lijkt op hun stapatsen uit het tweede deel van de franchise. Het toevoegen van nieuwe personages zoals grootmoe en een volwassen geworden Peaches laat de bedenkers alleszins voldoende ruimte om ook na vier delen originele invalshoeken te vinden, alhoewel er ook daarnaast ook plaats wordt gemaakt voor klassieke grappen zoals Scrats eeuwige jacht op zijn eikeltje. Opvallend is wel dat enkele nevenpersonages zoals Crash (Seann William Scott) en Eddie (Josh Peck) naar de achtergrond worden verschoven. Na een confrontatie met dinosauriërs is de antagonist voor deze film een op een voorouder van de orangoetang lijkende mensaap, gevoicet door Peter Dinklage, tegenwoordig sinds zijn hoofdrol in Game Of Thrones een veelgevraagde acteur. Dinklage weet als geen ander een gepatenteerde schurk met een hoog Gargamel-gehalte neer te zetten, en hij valt positief op in de casting als een redelijk intelligente piraten, die door zijn onintoombare ambitie en hebzucht uiteindelijk krijgt wat hij verdient. Uiteraard blijft de film op kinderen gericht: uiteraard komen Manny en Peaches weer bij elkaar, en is hun vader-dochterrelatie er alleen maar sterker op geworden nadat blijkt dat Ethan toch ook nog wel wat minder goede karaktertrekjes vertoont. En uiteindelijk zal, zoals de wetmatigheid van Ice Age het wil, ook ditmaal Scrat zijn felbegeerde eikeltje op het laatste nippertje door zijn vingers zien glippen, zodat hij misschien in de verre of nabije toekomst in een vijfde deel nog eens mag proberen.




BEELD EN GELUID
Alhoewel beeld en geluid tot de verbeelding spreken, en de dvd in kwaliteit zeker niet moet onderdoen, is het klein beetje extra dat met een hoge definitietransfer bereikt wordt in een computeranimatiefilm als deze een gemis. De scherpte van de Blu-ray wordt niet gehaald, alhoewel de kleuren en de zwarttinten meer dan aanvaardbaar zijn. Hetzelfde kan gezegd worden over het geluid: de Engelse Dolby Digital 5.1-track klinkt vol en stoer, maar mist nog net een beetje die extra draagkracht.




EXTRA'S
De selectie aan extra's is ten opzichte van de Blu-ray eerder beschamend. We krijgen in "Ice Age: The Story So Far" (9:29) een korte samenvatting van de eerste drie films. Daarnaast bevat de muzikale sectie "Gutt's Sing-Along Shanty Shimmy Shake" (2:18), een karaoke-versie van het overwinningsliedje dat hij in de film zingt, en een dansje "The Sid Shuffle" (3:12) waarin Sid overal op de wereld mensen ten dans uitnodigt.




CONCLUSIE
De Ice Age-franchise staat als een huis en ook dit vierde deel is een humorrijke en vlotte film met de ons intussen zeer bekende personages. Beeld en geluid zijn goed maar de extra's praktisch onbestaand; de Blu-ray is zeker de betere keuze.