DVDInfo.be - Besprekingen

:: BESPREKINGEN ::

DVDInfo.be >> Bespreking >> CABARET VOLTAIRE RECORDED AT THE TOWN AND COUNTRY CLUB

CABARET VOLTAIRE RECORDED AT THE TOWN AND COUNTRY CLUB

Bespreking door: William - Geplaatst op: 2013-02-26

CONCERT
In de Engelse industriestad Sheffield wordt anno 1973 Cabaret Voltaire opgericht. Met die groepsnaam verwijzen Stephen Mallinder, Richard H. Kirk en Chris Watson naar het avant-gardistisch gezelschap dat in februari 1916 op initiatief van Hugo Ball en Emmy Hennings in een café op de Spiegelgasse 1 in Zürich het levenslicht ziet en dat algemeen geldt als het startpunt van het Dadaïsme. Dat de jonge Britten zich verwant voelden met de kunstenaars van de Dada-beweging was volgens Mallinder in een interview in het magazine Inpress (1996) het gevolg van de overeenkomsten tussen jonge muzikanten die zich vervreemd voelden van de gangbare popmuziek en een groep jonge kunstenaars die zich zestig jaar eerder afzette tegen de bourgeoisie en de oorlog die Europa verscheurde. Gewapend met cassettes, tapes en later computers allerhande werd Cabaret Voltaire de leverancier van industrial en elektronische muziekcollages en soundscapes, waarvoor geluidstapes werden verknipt en weer aaneengeplakt en tapeloops gecreëerd, een avant-gardistisch proces van sound creation and processing.

In 1978 tekende Cabaret Voltaire bij Rough Trade Records dat een reeks experimentele singles en ep’s van de groep uitbrengt, o.a. Nag Nag Nag en Three Mantras, en de albums The Voice of America (1980), Red Mecca (1981) en Live in Japan (1982). In 1983 verlaat Chris Watson de groep voor The Hafler Trio en besluiten de beide overige groepsleden om een commerciëlere richting te kiezen wat meteen resulteert in een goede notering voor het album The Crackdown (nr. 31 in de U.K.) en drie maanden later voor de opvolger Johnny Yesno (nr. 8 in de U.K.-Indie). In 1984 staan de singles Sensoria en James Brown in de indiehitlijst en beide composities doen het ook uitstekend in de undergrounddansscène, waarmee Cabaret Voltaire uitgroeit tot de pionierband van de Britse dancemuziek, techno, dub, house en elektronische muziek.

Halfweg de jaren 80 beginnen Richard H. Kirk en Stephen Mallinder aan hun solocarrière. Kirk gaat aan de slag met projecten zoals Electronic Eye en Sandoz, Mallinder trekt zich terug in het Australische Perth en maakt er platen onder de namen Sassi & Loco, Kuling-Bros en houdt er zich bezig met z’n eigen Offworld Sounds label. De vloed van Cabaret Voltaire-albums krijgt z’n beslag met Code (1987), het door house beïnvloedde Groovy, Laidback & Nasty (1990), Body & Soul (1991), Plasticity (1992) en International Language (1993). Schijnbaar heeft Stephen Mallinder aan hun zwanenzang The Conversation (1994) nog nauwelijks meegewerkt. Eind jaren negentig steken de geruchten over een reünie van Cabaret Voltaire de kop op, maar wegens onenigheid over alles en nog wat is het nooit zo ver gekomen.

Het op deze dvd vastgelegde concert van Cabaret Voltaire dateert uit 1992. In de beroemde Londense Town and Country Club spelen de pioniers van de techno, industrial en de op samples gebaseerde elektronica composities uit hun drie laatste albums, maar zoals de fans verwachten gaat het om een menu waarmee Cabaret Voltaire verrast, want de ondertussen tot klassiekers uitgegroeide composities hoort u in unieke en onverwachte versies. Tussendoor zitten er korte streepjes interview uit een lang gesprek van BBC-dj Steve Lamacq met Kirk en Mallinder.

Playlist:

1. Taxi Mutant

2. Night Rider

3. The Message

4. Low Cool

5. Plasticity 6

6. Invisible Generation

Op het menu van dit concert staat een verzameling dancenummers uit de late Cabaret Voltaire-periode. De cassettes en geluidsbandjes hebben plaatsgemaakt voor computers en harde schijven waarop het materiaal zoveel gemakkelijker stockeerbaar is. Het heeft de technische mogelijkheden verruimd en het genre beïnvloed. De industrial-kenmerken van hun vroegere werk zijn naar de achtergrond verschoven en het materiaal is – met een term die recensenten graag in de jaren 90 gebruikten – heel erg dansbaar, wat niet hoeft te betekenen dat het anno 1992 mainstreamproporties heeft aangenomen, dat blijkt trouwens uit de interviews die door het materiaal zijn geweven. Visueel is van het hele concert één grote videoclip gemaakt met felle kleuren, hyperkinetische visuals van gedigitaliseerde foto’s, filmopnamen en ander digitaal materiaal. Het oogt allemaal prima en het houdt de aandacht gaande, wat je van heel veel live-optredens in dit genre nauwelijks kan zeggen wegens de vaak saaie en weinig geïnspireerde visuals om de vaak beeldarme performances toch nog van een minimale aantrekkelijkheid te voorzien.

BEELD EN GELUID
De opnamen in de Town and Country Club zijn haarscherp en fel van kleur. Wegens de vele inserts blijft daarvan uiteindelijk niet zoveel over, maar wat getoond wordt is visueel interessant en onderhoudend. Van ongerechtigheden is uiteraard geen sprake, alleen jammer van het 1.33:1-beeldformaat. Het geluid staat in stereo, maar met een flinke ruk naar rechts klinkt het uitstekend met diepe tonen, bijv. als Mallinder z’n basgitaar hanteert.

EXTRA’S

Als extra is er een Fotogalerij met opnamen uit het concertoptreden.

CONCLUSIE
Cabaret Voltaire Recorded at the Town and Country Club (1992) is een uitstekend verzorgde uitgave van één van de laatste concerten van Richard H. Kirk en Stephen Mallinder onder die groepsnaam. Technisch gaat het om een zo goed als perfecte opname, zowel qua beeld als qua geluid. De fans hebben er weer een hebbedingetje bij.