FILM
De jaren 70 tijdens de Koude Oorlog. Control is ervan overtuigd dat er een mol zit in de Britse Intelligence Service, maar als een ongeauthoriseerde undercoveroperatie, opgezet om de mol te vinden, compleet fout loopt, heeft Control geen andere keuze dan ontslag te nemen samen met zijn nummer twee, George Smiley. Enkele jaren later meldt afvallig agent Ricky Tarr aan een hooggeplaatste ambtenaar dat er een mol zit aan de top van de Britse Intelligence Service. Smiley wordt uit zijn pensioen teruggeroepen om dat in totale geheimhouding te onderzoeken…

Dezer dagen gebeurt het raar of zelden nog dat we films zien over spionnen en als er dan toch eentje voorbijkomt is het à la Mission Impossible, waarin explosies en totaal onrealistische actie op de voorgrond treden. Als dusdanig is het een verademing om nog eens een “echte” voorbij te zien komen in de vorm van Tinker Taylor Soldier Spy, de verfilming van het gelijknamige boek van John Le Carré, waarin we de sfeer van de jaren 70 en de Koude Oorlog perfect zien terugkeren en waarin spionnen werken met informatie en intelligentie in plaats van met kogels en explosieven. De cast doet een schitterende job en we krijgen mensen te zien die naar hun werk gaan zoals de gemiddelde man in de straat. Behalve dan dat hun werk bestaat uit het maken van geheime plannen en het verzamelen van informatie die de levens van miljoenen anderen kan beïnvloeden. Het is een gevoel van naturel en “een gemiddelde dag op kantoor” die deze film met kop en schouders boven de rest doet uitstijgen. De scène op het verlaten vliegveld is daar een perfect voorbeeld van. Smiley die een gesprek voert met een van zijn voormalige collega’s alsof de voetbalwedstrijd van de vorige avond het onderwerp is, terwijl ze in werkelijkheid afwegen of de man dood moet. Excellent!

BEELD EN GELUID
Tinker Taylor ziet er nogal uitgeblust uit en blinkt op het eerste gezicht niet uit, maar dan merk je dat datgene wat je niet goed vindt aan het beeld met opzet is toegevoegd en perfect in lijn is met de atmosfeer en de setting van de jaren 70. Als dusdanig levert Entertainment One wel degelijk een zeer goede transfer. Hetzelfde kan worden gezegd over het geluid dat nog beter is en waarin zelfs de meest simpele elementen, zoals achtergrondgeluid van een radio of een auto die passeert, opvallen. Het zijn net die kleine maar subtiele details die deze track zo goed maken en die je eraan herinneren dat men geen bombastische effecten nodig heeft om (zeer) goed geluid te bereiken.

EXTRA'S
De "Special Edition" die we bekeken hebben, bevat een audiocommentaartrack met regissseur Tomas Alfredson en Gary Oldman, interviews met verschillende leden van de cast alsook met scriptschrijver Peter Straughan en wederom regisseur Alfredson, alsook nog een paar verwijderde scènes. We vragen ons wel af waarom het 30-tal minuten durende interview met John Le Carré alsook de First Look, die allebei op de Amerikaanse release te vinden zijn, hier weggelaten zijn. Die zijn namelijk - van wat we gehoord hebben - net de interessantste extra's op die release. Voor een zogenaamde special edition zijn de extra's dan ook zéér mager.

CONCLUSIE
Ik kan niet echt zeggen dat deze film me van mijn sokken blies, noch dat het een film is die ik naast de grootsten aller tijden zal plaatsen, maar een ding is zeker: het is de beste spionagefilm die we in jaren gezien hebben!