FILM
De zomer van 2013 zal wellicht de filmgeschiedenis ingaan als die van de grote blockbusters en dan in het bijzonder het sciencefictiongenre. Het waren niet alleen superhelden als Iron Man of Superman die de bioscoopzalen deden daveren, ook is (was) er een ongekende revival van de klassieke sciencefictionfilm. Je weet wel, de man alleen op de wereld zoals we die uit The Omega Man met Charlton Heston kennen (of I Am Legend met Will Smith indien deze titel je meer vertrouwd in de oren klinkt). Dat bekende concept werd filmvoer voor heel wat vertrouwde Hollywoodgezichten. Smith deed het samen met zoon Jaden in After Earth nog eens over, Matt Damon in Elysium en ook Tom Cruise liet zich tot zo'n verhaal overhalen. Een mens alleen (of toch bijna alleen) op de wereld? Dat is inderdaad de ideale mogelijkheid voor Cruise om er meteen een onemanshow van te maken. En tja, ook in Oblivion paradeert de ster met de grootste zelfingenomenheid die je maar bedenken kan. Dat de ex van Nicole Kidman ondertussen al 50 jaar is doet er niet toe. Nu goed, een paar maanden eerder bewees Cruise in Jack Reacher al dat hij na al die jaren nog steeds zijn mannetje kan staan. Oblivion is zeker niet de film die je je eeuwig zal herinneren, toch kunnen we moeilijk de schuld in Toms schoenen schuiven. Neen, de oorzaak moet je vooral bij de scenaristen Michael Arndt en Karl Gajdusek (verantwoordelijk voor het Nicolas Cage-vehikel Tresspass) zoeken. Een film die meer dan twee uur duurt en waarin bovendien niets of weinig gebeurt is gewoon vervelend, hoe adembenemend de decors ook mogen zijn!
 

De toekomst van moeder aarde ziet er helemaal niet rooskleurig uit, want in 2077 hebben Scavengers (een soort Darth Vader-achtige wezens) de planeet aangevallen omdat ze de maan willen stelen. Aangezien de wereld niet zonder de maan kan, is men gedwongen om de grote middelen boven te halen. De enige verdediging zijn kernwapens en alhoewel de mensheid deze wrede oorlog wint, heeft ze er meteen ook de planeet mee verwoest. De weinige overlevenden zijn naar een tijdelijk ruimtestation (de Tet) gebracht, want alles wordt in gereedheid gebracht om de aardbewoners op Titan (een maan van Saturnus) een nieuwe wereld te laten stichten. Wel bezit de aarde nog massa's bruikbare grondstoffen die met behulp van drones worden ontgonnen. Enkele de verantwoordelijken voor deze taak zijn Jack Harper (Tom Cruise) en Victoria (Andrea Riseborough). Bij één van zijn missies ziet Harper plotseling een ruimteschip crashen waarvan de inzittende (Olga Kurylenko) voor Harper geen vreemde is. Meer gaan we niet verklappen, want hoe ongeloofwaardig het verdere verloop van het verhaal ook is, toch blijft het de hoofdattractie van Oblivion.

Achter de camera stond Joseph Konsinski, de man die met Tron Legacy de Disney-klassieker nieuw leven inblies. Je ziet wel dat deze cineast een grote liefde heeft voor de klassieke sciencefictionfilm (van 2001: A Space Oddysey tot Logan's Run), maar toch verzuipt zijn film in de decors. Die zijn wel allemaal oogverblindend, maar gaan na een uurtje toch vervelen. Een ander obstakel vormen de personages die veel te weinig zijn uitgediept. Uiteraard zie je Cruise bijna twee uur op je scherm (wat niet voor iedereen een pretje is), maar met de andere acteurs wordt niks gedaan. Morgan Freeman speelt zijn belachelijkste rol sinds jaren, Andrea Riseborough, die zeer zeker een potje kan acteren (kijk maar naar Shadow Dancer), zit voortdurend achter haar computerscherm te niksen en Olga Kurylenko is wel een mooie dame, maar geen goede actrice.

Oblivion is weliswaar zo spectaculair gemaakt dat hij gemakkelijk de middelmaat haalt, toch is het de zwakste film van Cruise sinds jaren. Verplicht voer voor sciencefictionfans die alles slikken, andere mensen kunnen misschien beter Minority Report nog eventjes bovenhalen.

BEELD EN GELUID
Ofschoon ik met geen stok uit de bioscoopzalen weg ben te krijgen, merk ik tegenwoordig meer en meer dat je de ultieme filmervaring (ten minste als we het over blockbusters hebben) op een Blu-ray kan beleven. Er valt werkelijk niks verkeerd te zeggen over de beeldkwaliteit van Oblivion, dit is Hollywood op zijn best. Dat geldt ook voor de DTS HD MA 7.1-geluidsband. De ruimteschepen zoeven op een oorverdovend manier de woonkamer binnen en liefhebbers van de betere soundtrack zullen beslist opgetogen zijn met de muziek van M83.

EXTRA'S
In Promise Of A New World: The Making Of Oblivion verdedigt Joseph Konsinski het bestaansrecht van zijn Mad Max-achtig verhaal. De man legt uit hoe het scenario is geboren (blijkbaar uit liefde voor The Twilight Zone, The Omega Man en Silent Running). Naar eigen zeggen wilde hij met Oblivion ervoor zorgen dat de sciencefictionfilm weer in het daglicht kwam, want de recente ruimteverhalen spelen zich volgen Konsinski sinds Alien veel te veel in het donker af. Konsinski probeert deze stelling te bewijzen door alle ingenieuze ontwerpen uit zijn film uitgebreid te tonen. Geloof ons, lezers die het pervers vinden dat Hollywood het geld uit de ramen gooit willen beslist niet weten hoeveel het koepelschip van Cruise heeft gekost. De verbluffende decors zijn wel bijna gratis, het enige wat men daarvoor heeft moeten doen is naar IJsland trekken. Uiteraard komt ook Tom Cruise meer dan eens aan het woord. Fans weten ondertussen dat de ster het liefst zijn stunts zelf uitvoert. Volgens Konsinski is het net doordat Cruise geen hoogtevrees heeft dat hij in staat is om zulke prachtige shots te schieten. Ten slotte wordt er ook wat aandacht besteed aan de previsualisatie. Wie het gezicht van Cruise nog niet moe is kan zich tevens een paar minuutjes zoet houden met enkele weggelaten scènes.

CONCLUSIE
Oblivion heeft wel de uitstraling (en zeker het budget) van een klassieke sciencefictionfilm, toch is het eindresultaat eerder mager. Cruise doet wat we van hem gewoon zijn, maar doordat de scenaristen het niet nodig vonden om het verhaal wat spannender te maken (of om gewoon de andere personages wat meer uit te diepen) gaat deze blockbuster na een uurtje vervelen. Jammer voor de gemiste kans!