FILM
Zelf heb ik er nog geen seconde bij stilgestaan, maar toen onze hoofdredacteur bij de aankondiging van The Hangover 3 de term zatteklotenkomedie bedacht, kon ik hem alleen maar bijtreden. Neen, het is geen begrip dat je later in een filmboek zal vinden, toch is het een vlag die volledig de lading dekt. Tegenwoordig worden er komedies over zatte toeren bij de vleet gemaakt. Het startsein werd een paar jaar geleden met The Hangover gegeven, of was dat eigenlijk al met de Will Ferrell-klassieker Old School het geval? Sindsdien tref je in de dvd-rekken wel iedere maand een film aan waarin boertigheden het hoofdingrediënt vormen, zelfs bij onze noorderburen hebben we het fenomeen van de twijfelachtige (maar o zo populaire) New Kids Nitro uit Maaskantje. 21 & Over is er ook zo eentje, en dat is een film die geregisseerd is door het duo Jon Lucas en Scott Moore. En jawel, dat zijn de twee heren die de scenario's van de Hangover-trilogie hebben bedacht. Daarmee weet iedere lezer meteen of hij voort moet lezen of gewoon kan doorgaan naar de volgende bespreking.

Op de vooravond van zijn 21e verjaardag staat James Chang (Justin Chon) voor een zeer belangrijk interview dat bepalend zal zijn voor zijn toekomst. Net zoals zijn vader wil de jongen arts worden. De droom wordt verstoord door de komst van zijn twee vrienden Miller (Mikes Teller die we kennen uit Project X) en Casey (Skylar Astin, de Joseph-Gordon Levitt-lookalike uit Pitch Perfect). De twee gabbers vinden het niet kunnen dat hun vriend 21 wordt zonder zich te bezatten. Voor hun is dat gewoon de verplichte Amerikaanse bar mitswa. De jongen wordt tegen zijn zin van de ene naar de andere bar gesleept. Zoiets kan uiteraard niet goed aflopen en midden in de nacht valt de jonge kerel bewusteloos waardoor Miller en Casey verplicht zijn om z'n lichaam de hele nacht op sleeptouw te nemen. Helemaal geen gemakkelijke opdracht, zeker niet als ze niet eens weten waar hun vriend woont.

Het is zonneklaar dat Jon Lucas en Scott Moore niet lang hebben nagedacht over het scenario. Wegens het gigantische succes van The Hangover wilden ze gewoon het ijzer smeden terwijl het nog heet is, want als men met dat soort komedies poen wil verdienen moet men dat nu doen! En jawel, mocht je de wenkbrauwen fronsen omdat dit verhaal als twee druppels water op dat van The Hangover lijkt, dan heb je gelijk. De makers namen niet de minste moeite om hun scenario een draai te geven waardoor het allemaal wat origineler oogt. Dat is meteen ook de reden waarom 21 & Over geen hoogvlieger is. Als je bereid bent om te zwichten voor foute humor (wat dat ook mag betekenen) dan zal je je beslist amuseren met de dronken fratsen van deze jonge kerels. Een meisje onderkotsen, op toonbank an het café pissen of gewoon masturberen met een teddybeer, in 21 & Over (of moeten we The Hangover schrijven?) moet zoiets kunnen. Deze komedie is al bij al grappig, onderhoudend en er wordt zelfs aardig geacteerd. Alleen zit je na afloop wel met een kater die je toefluistert dat je het allemaal al eens eerder hebt gezien.

BEELD EN GELUID
Ik recenseer nu bijna twee jaar Blu-ray's en het is mij opgevallen dat ik vaak niks kan opmerken over de kwaliteit van de huidige schijfjes. Nu ja, er zullen wel altijd mensen zijn die in één of andere scène een minpuntje zien, maar dat is mierenneukerij die niks met film te maken heeft. Op deze Blu-ray krijgt de kijker een loepzuiver beeld met prachtige (ten minste technisch gesproken toch) kleuren. Op zich is daar niks ongewoon aan, per slot van rekening betaalt de consument daar ook voor. Over het geluid kunnen we eveneens kort en krachtig zijn: naast de zatte dialogen knallen heel wat onbenullige deuntjes van punkrockgroepen als Dropkick Murphys en The Gaslight Anthem uit de speakers. Leuk als dat je gading is en een regelrechte hel als je zoals ik op zoek bent naar het bekende kotszakje. 

EXTRA'S
Er staat geen extra materiaal op deze Blu-ray.

CONCLUSIE
Wie maar niet genoeg kan krijgen van zatlappen zoals we die uit The Hangover en Project X kennen, zal 21 & Over ongetwijfeld een geslaagde film vinden. De waarheid is dat we ons anderhalf uur goed hebben geamuseerd, zonder ook maar één seconde gedacht te hebben dat we naar een goede prent keken. Soms moet zoiets kunnen, maar naar het schijnt drink je vakmanschap met verstand. Het is dus eventjes welletjes geweest.