FILM
We zijn met zijn allen welkom op de begrafenis van Marvin Boggs (John Malkovich), die gedood werd met een autobom. In werkelijkheid is Marvin ondergedoken nadat hij en zijn boezemvriend Frank Moses (Bruce Willis) met stip zijn binnengekomen op 1 op de hitlist van Interpol. Ze worden ervan beschuldigd dat ze betrokken zijn geweest bij het geheime project Nightshade, waardoor een kernbom ter grootte van een aktentas 32 jaar geleden de Sovjetunie is binnengesmokkeld. MI6 stuurt Victoria Winslow (Helen Mirren) op het duo af, en de CIA doet een beroep op de "beste huurmoordenaar ter wereld" Han Cho Bai (Byung-hun Lee). Victoria kan natuurlijk geen partij kiezen tegen haar oude kameraden en veinst hun dood met de bedoeling hen 24 uur voorsprong te geven terwijl het duo samen met Franks vriendin Sara (Mary Louise Parker) de bom opspoort. Ze krijgen daarbij de hulp van KGB-agente Katya Petrokovich (Catherine Zeta-Jones), die echter de bom wil veiligstellen ten voordele van de Russische autoriteit. In een gekkenhuis in Londen treffen ze de knettergekke geleerde dr Edward Bailey (Anthony Hopkins) aan, die de bom - een exemplaar dat geen radioactieve straling afgeeft en bijgevolg niet opgespoord kan worden - heeft ontworpen, en meer dan dertig jaar in een psychiatrische instelling is opgesloten. Edward weet echter waar de bom zich bevindt, namelijk in de kelders van het Kremlin. De RED-agenten moeten de gekste toeren uithalen om in het Kremlin binnen te breken en intussen zit Han hen nog steeds op de hielen, nu bijzonder pissed off omdat Frank en Martin zijn privéjet hebben gekaapt.




De RED-agenten (R-etired and E-xtremely D-angerous) zijn terug, en na hun eerste belevenissen hebben ze er blijkbaar weer zin in! De losjes op de strips van Warren Ellis gebaseerde actiekomedie over een roedel gepensioneerde spionnen betreedt in zijn tweede editie exact dezelfde paden als in de eerste film: pompende actie met een streepje zwarte humor is nog steeds het handelsmerk van de franchise gebleven. RED 2 is spijtig genoeg nergens innovatief, in die zin dat het tal van formulaïsche actiefilms van het kaliber van Die Hard kopieert. Toch kent de film zijn momenten, vooral door het gedreven acteerwerk van John Malkovich als de ietwat paranoïde Marvin Boggs. De kritieken over deze RED 2 waren meestal niet mals, maar ze zijn waarschijnlijk wat overschaduwd door het feit dat een film als deze best niet overgeanalyseerd wordt, en met niet al te zeer stilstaat bij het realismegehalte van de auto-achtervolgingen. John Malkovich en Mary-Louise Parker die zich in een eend klemrijden in een alsmaar smaller wordend straatje in Parijs, zijn nochtans goud waard, alsook Helen Mirren die een gemoedelijk telefoontje pleegt met Bruce Willis terwijl ze in een badkuip een lijk aan het oplossen is met chemicaliën. De redelijk potsierlijke plot is anders wel evenwichtig en vervult als escapistisch geheel zeker zijn taak: de orgie aan vuurgevechten en tot schroot vernielde wagens is een stuk luchtiger en vooral grappiger dan in de laatste Die Hard-film




BEELD EN GELUID
E1 Entertainment vond het nodig om deze film op een singlelayerdisk te persen, wat de beeldkwaliteit absoluut niet ten goede is gekomen. Het beeld wordt voortdurend geplaagd door storende artefacts, de kleurvlakken zijn geposterizeerd dat het niet meer mooi is, en het zwart is véél te licht, met voortdurend een blauwe waas erover. De DTS HD-MA 7.1-track lijdt een beetje aan overkill, want de meer explosieve scènes uit de film staan verhoudigsgewijs veel te luid ten opzichte van de dialogen. De dynamiek van de surroundkanalen is echter groots, en ondersteunt de vele pompende actie op maximale wijze.

EXTRA'S
Zelfs op de singlelayerdisk werd nog plaats gevonden voor een paar minieme extra's, alhoewel deze nergens Nederlands ondertiteld zijn. Hiermee doet deze uitgave het niet beter of slechter dan die in de ons omringende landen. Het is nog steeds een E1 Entertainment-disk en het was al om te beginnen een aangename verbazing dat er überhaupt een menuscherm op staat. Natuurlijk pas nadat u de diverse cross-promotionele trailers hebt doorworsteld. Diepe filosofische overpeinzingen moet u in een film als RED 2 niet verwachten, en de vier The RED 2 Experience-documentaires zijn dan ook eerder van technische aard. U krijgt vier bijdragens over de cast (13:31), de wapens (8:03), de spionage-uitrusting (5:35) en de stunts (7:32), die inhoudelijk niet veel voorstellen maar toch nog altijd beter dan niks zijn. Een blooper reel (4:25) bezorgt me altijd meer ergernis dan genot, en tot slot zijn er nog 5 verwijderde scènes (4:27) te bekijken.




CONCLUSIE