FILM
Brave huismoeders die een kind van de duivel baren. Het is een concept dat tientallen jaren geleden al eens door Roman Polanski op onnavolgbare wijze in Rosemary's Baby is belicht. De makers van deze lowbudgetfilm ontkennen evenwel geen enkele seconde dat hun mockumentary voor een groot deel op dat duivelsverhaal is gebaseerd. Je kan het de kerels ook moeilijk kwalijk nemen, eigenlijk is deze horrorkomedie niet meer dan een uit de hand gelopen grap.

Het duo Bettinelli-Olpin en Gillett maakten deel uit van Radio Silence: een collectief van amateurs dat met een minimum aan middelen zelf horrorfilms in elkaar knutselt en die dan vervolgens op YouTube plaatst. Een van deze probeersels (The Time Machine: An Interactive Adventure) werd zo vaak bekeken dat 20th Century Fox het best zag zitten om zo'n lowbudgetfilm te steunen (of moeten we zeggen om er geld uit te halen?). Een hobbyproject werd dus plotseling een ware Hollywooddroom. Als filmrecensent is het dan ook bijzonder moeilijk om te kiezen welke weg je inslaat: hanteer je nu de normen van een grote studio of bekijk je deze film vanuit het perspectief van een amateurfilm? Nu goed, de meeste critici hebben deze mockumentary met de grond gelijk gemaakt en dat is best jammer, deze film is immers vrij leuk (maar zeker niet angstaanjagend).

Zach (Zach Gilford) en Samantha (Allison Miller) zijn een leuk koppeltje dat ervan overtuigd is dat ze ooit wel voor het altaar zullen staan, maar op dit moment willen ze vooral van hun jonge leven profiteren. Tijdens één van hun uitstapjes in een Zuid-Amerikaans land loopt het tijdens een party echter stevig uit de hand. De twee worden stomdronken en de knappe Samantha wordt naar één of ander donker hol geduwd. En tja, maanden later is het verdict wel zeer erg zwaar. Samantha is niet alleen ongewenst zwanger, ook blijkt ze knettergek te zijn en over bovennatuurlijke krachten te beschikken. De reden is (nou ja) simpel: ze draagt het kind van de duivel.

Het grappige aan Devil's Due is dat er eigenlijk niks gebeurt dat met horror te maken heeft. Deze film is dus een mockumentary, wat in de griezelwereld gewoon synoniem is voor een met een handcam gedraaide film. Bijna zeventig minuten lang volgen we Zach en Samantha die zich op een vrij sullige manier voorbereiden op de komst van de boreling. Dat leidt tot grappige situaties die niet zouden misstaan in films als Project X (en dus in feite onweerstaanbaar grappig zijn), alleen vraag je je af waarom deze prent het etiket van griezelfilm draagt. Het antwoord op die vraag komt in de laatste tien minuten, maar Bettinelli-Olpin en Gillett maken er zo'n verwarrend boeltje van dat geen mens weet waarover het gaat. Veel tijd om het mysterie op te lossen heb je niet, want weldra volgt de aftiteling.

Neen, op dat vlak is het dus ook al geen lachertje om Devil's Due te bespreken. De regie is matig, om niet te zeggen volslagen amateuristisch, maar ook dat stoort niet. De acteerprestaties zijn niet meteen overdonderend, maar ook hier doen de spelers wat van hun wordt verwacht en dat volstaat. Gaat het dan om een goede film? Helemaal niet, want er zijn heel wat ongerijmdheden (blijkbaar is er altijd wel een camera in de buurt die alles kan opnemen), ook ontbreekt in Devil's Due voldoende originaliteit of het nodige vernuft om hem boven de middelmaat te laten uitstijgen. Toch niet getreurd, de film houdt je 80 minuten aan de buis gekluisterd en is bovendien nog grappig ook!

BEELD EN GELUID
Wie goed leest (en we weten dat je dat doet!) heeft natuurlijk al de woorden "lowbudgetfilm" en "handcamera" gezien. Van het beeld moet je dus niet veel verwachten en het lijkt inderdaad allemaal alsof je het zelf hebt opgenomen. De ene vindt dat zoiets charme heeft, terwijl anderen er dan weer hun haren voor uittrekken.

EXTRA'S
Met een paar overbodige weggelaten scènes kun je ons niet paaien en omdat dat het enige is wat je in de bonussectie terugvindt, dus dik onvoldoende!

CONCLUSIE
Devil's Due is een allesbehalve doordeweekse griezelfilm. Niet omdat hij origineel is, wel omdat er maar bitter weinig te bibberen valt. Het woord "goed" gaan we niet gebruiken, wel leuk om naar te kijken.