FILM
Terwijl Blu (Jesse Eisenberg) en Jewel (Anne Hathaway) in Rio nieuwjaar vieren, zijn Tulio (Rodrigo Santoro) en Linda (Leslie Hand) in het Amazonewoud bezig met een gevangen exotische vogel weer uit te zetten. Plots merken ze dat er in de jungle nóg blauwe macau's zitten, waarvan ze dachten dat ze uitgestorven waren. Als Blu en Jewel dit op het nieuws horen, rijpt bij Jewel het plan om het nuttige aan het aangename te paren en de kinderen Carla (Rachel Crow), Tiago (Pierce Gagnon) en Bia (Amandla Stenberg) weer in contact te brengen met hun natuurlijke roots. Nico (Jamie Foxx) en Pedro (Will I Am) zitten intussen op zwart zaad omdat ze geen waardige act vinden voor de opkomende carnavalstoet - de kandidatuur van Eva (Bebel Gilberto), de vriendin van Rafael (George Lopez), wordt om de voor de hand liggende reden niet ernstig genomen, want ze heeft een stem als een draaiende betonmolen. Met zijn achten reizen ze naar de monding van de Amazone en vliegen vervolgens de jungle in. Daar komen ze in contact met de vogels van Eduardo (Andy Garcia), de vader van Jewel, die al die jaren dacht dat zijn dochter zich niet meer onder de levenden bevond. Eduardo is uitgelaten over de terugkeer van zijn dochter én zijn drie kleinkinderen; iets minder enthousiast is hij over Blu, die in zijn ogen een watje is, en - al helemaal onvergeeflijk - opgevoed is door mensen.




Eduardo, die een viscerale afkeer koestert voor al wat in de verste verten met mensen te maken heeft, besluit om Blu herop te voeden, goedschiks of kwaadschiks, en tussendoor kan hij het niet nalaten om toch te benadrukken dat Jewels jeugdlief, zijn naaste vertrouweling Roberto (Bruno Mars) en een macho snoever, een betere partij voor haar zou zijn. Naast het trotseren van zijn schoonvader, moet Blu echter nog aan een resem andere bedreigingen het hoofd bieden. Zo ontketent hij ongewild een oorlog met de rode ara's omwille van een territoriaal geschil en een boel nootjes, het soort geschil dat alleen met... voetbal kan opgelost worden. Ook Nigel (Jemaine Clement) de kaketoe, die in de eerste film zijn doortocht door een vliegtuigmotor heeft overleefd, maar nooit meer zal kunnen vliegen, komt op het spoor van Blu. Samen met zijn nieuw vriendinnetje, de pijlstaartgifkikker Gabi (Kristin Chenoweth), probeert hij Blu te vergiftigen; daarom doet hij audities bij Nico en Pedro om deel te nemen aan het carnavalfeest, om dicht bij Blu te kunnen komen. En als klap op de vuurpijl krijgen Tulio en Linda af te rekenen met een zakenman (Miguel Ferrer) die zich onledig houdt met illegale boskap en die ei zo na op het punt staat om het reservaat van de blauwe macau's plat te gooien.




Naast de Ice Age-films en de one shot Epic is Rio de tweede franchise van de Blue Sky-studio's, die op hun eentje verantwoordelijk zijn voor de wederopstanding van de animatieafdeling van 20th Century Fox. Hun voornaamste troef is daarbij een zo goed als perfecte technische afwerking van de films. Rio 2 is daarop geen uitzondering en alhoewel de film niet dadelijk schittert in originaliteit kleurt die perfect binnen de lijntjes van het genre - in een vervolgfilm heeft het star-crossed couple uit de eerste film in 95 % van de gevallen kleintjes. De karakters behoeven alleszins geen introductie meer en zoals het een goede sequel past wordt de cast in een vervolgfilm uitgebreid. Die eer is in deze film weggelegd voor Andy Garcia, die als militaristisch ingestelde schoonvader van Blu, wars van al wat hip en eigentijds is, opgesloten in de ivoren toren van zijn eigen gelijk, de show steelt. Ook charmezanger Bruno Mars lijkt zich rot te amuseren met zijn karakter, zeker als later in de film enkele traumatische ervaringen uit zijn verleden (Polly want a cracker?) weer komen opspelen.




Toch heeft de gezamelijke cast wat weg van een gans die onder dwang gevoerd werd. Blu moet het in de film namelijk opnemen tegen vier tegenstanders tegelijk: de houtkappers, zijn onuitstaanbare schoonvader, de rode papegaaien én Nigel; de film had het gerust met één antagonist minder kunnen stellen en dan lijkt Nigel mij de voornaamste kandidaat om af te vallen. Jemaine Clements vertolking, waarin van Shakespeare een pastiche wordt gemaakt, lijkt erg te zijn geïnspireerd op Kelsey Grammers Sideshow Bob, de eeuwige tegenstander van Bart Simpson uit The Simpsons, en ook in die reeks is de versheidsdatum van het personage al lang voorbij. Ook de rentree van Jamie Foxx en Will I Am lijkt meer te zijn ingegeven door de sterwaarde van de stemacteurs, terwijl een personage met veel potentieel zoals tante Mimi, gevoicet door Rita Moreno, naar het achterplan wordt verschoven. Wel schijnt Andy Garcia zich geweldig te amuseren als de ietwat wereldvreemde schoonvader van Blu. De ietwat rommelige casting verbleekt echter bij de kleurenpracht en de soundtrack die swingt als een tiet en die een merkwaardige mix vormt van musical, opera, americana en bossanova.




BEELD EN GELUID
De gebruikte animatietechniek is perfect om het Amazonewoud met zijn bonte schare inwoners te visualiseren. Het geprononceerde blauw van de macau's steekt mooi af, zeker in de scène waarin ze het in het vogelequivalent van een voetbalmatch opnemen tegen de rode exemplaren die de andere helft van het bos bevolken. Ook de paarse kleur van de pijlstaartgifkikker Gabi is mooi gedaan en de textuur zorgt er dan ook nog voor dat het slijm er bijna afdruipt. Textuur is overigens hét sleutelwoord, wat in een film waarin de hoofdrollen vertolkt worden door pluimvee mooi meegenomen is. De menselijke karakters schieten op dat vlak iets te kort; Linda, Tulio en de Big Boss hebben nauwelijks een kleurgradiënt op hun gezicht. Maar laten we dit niet aan de beeldkwaliteit aanrekenen, allicht is dit een bewuste keuze. De DTS-HD MA 7.1-track kent geen minuut rust: de papegaaien swingen en dansen op de tonen van het beste wat Latijns-Amerika te bieden heeft, stoute houtkappers gaan de eeuwenoude bomen met kettingzagen te lijf en er leven duizenden beestjes in de creepy jungle




EXTRA'S
De bonussectie is over de hele lijn niet overtuigend en bevat zeer weinig inhoudelijk bevredigend materiaal. Mocht het een tijdje geleden zijn dat u de eerste film gezien hebt, dan heeft u geluk, want de sectie opent met een Rio Refresher (3:21) waarin u de korte inhoud daarvan nog eens op krap drieëneenhalve minuut voorgeschoteld krijgt. De verwijderde scène "Practice" (0:39) is... wel, euh, verwijderd. In 6 korte featurettes Boom, Shake, Snap: The Local Sounds of Brazil (19:28) maken Carlos Saldanha en Sergio Mendez ons wegwijs in de verschillende Latijns-Amerikaanse ritmes die op de soundtrack uitvoerig benut worden. Birds and Beats: The Singing Talents of Rio 2 (10:19) overloopt de voicecast, en in het bijzonder wordt in Nigel the Shakespearean Cockatoo and Friends (7:17) Jemaine Clements personage onder de loep genomen, terwijl Carlos Saldanha een kleine rondleiding in de Blue Sky-studio's geeft. Music machine, dance-along en sing-along zijn drie opties waarmee u alleen de gezongen nummers uit de film kan filteren, respectievelijk zonder toevoegingen, met dansinstructies en een karaoketrack. Deze is strikt voor de kleintjes: vooral de tweede optie moet u als volwassene anders eens proberen; na negen beurten bij de kinesitherapeut doet u zo'n stommiteiten beslist niet meer. In 3 auditiefilmpjes You Be the Judge (1:49) beoordelen Blu, Pedro en Nigel enkele van de in de film voorkomende acts als was het een talentenjacht. Ook obligaat op dit soort releases is een videoclip (1:37) van een onbekende ster die de film als een promotievehikel hanteert. In dit geval zingt een zekere Jonelle Monae What is Love. De galerij bevat naast enkele screenshots ook een mooie reeks conceptuele tekeningen. Dan volgen er 2 trailers (4:51) en een multi-language sequence (1:58) waarin Nigel het Gloria Gaynor-nummer I Will Survive brengt. Dan staat er nog een wervingsilmpje "Protect the macaus" (0:33) op waarin gevraagd wordt te storten voor een écht bestaand papegaaienresort. Naast de verplicht te bekijken cross-promotionele trailers, waaronder een interessante voor een CGI-geanimeerde Peanuts-film, krijgen we ook een teaser (1:52) voor de nieuwe film van Blue Sky, Almost Home.




CONCLUSIE
Rio 2 is compleet geen film die het CGI-animatiegenre van binnenuit zal vernieuwen, maar het is een leuke film voor de hele familie. Alle state of the art-technieken worden aangewend om de film er op zijn best uit te laten zien en dito te laten klinken; de bonussectie bevat evenwel geen interessant materiaal van betekenis.