SERIE
Ray Donovan is een zogenaamde "fixer" in Los Angeles. In dienst van Ezra Goodman (Elliott Gould) en Lee Drexler (Peter Jacobson) is hij zeer succesvol in het oplossen van allerlei problemen van de zeer gefortuneerde klanten van beide advocaten, maar op persoonlijk vlak gaat het wel wat moeizamer.

Nadat zijn criminele vader opgesloten werd, is hij samen met zijn gezin en twee broers van Boston naar Los Angeles verhuisd, maar de aanpassing vergt wel wat moeite. Zijn imago van fixer helpt niet bij het integreren in de high society van Hollywood en zijn broers zijn ook niet de makkelijkste kerels in de omgang. Zo is Terry een voormalige bokser die vanwege Parkinson met zijn sport is moeten stoppen en die dan maar een boxclub heeft opgestart die niet echt super draait, en Bunchy is een voormalige alcoholist die nog steeds te lijden heeft van het misbruik  door een lokale priester ijtden s z'n jeugd. Beide broers lijken niet echt hun jeugd ontgroeid te zijn en steunen dan ook voor een groot deel op Ray, die zelf genoeg problemen heeft met zijn vrouw die in elke vrouwelijke klant een concurrente ziet, en zijn kinderen die op school ook hun eigen relationele problemen hebben. Als Ray's vader Mickey (Jon Voight) vroeger dan verwacht vrijgelaten wordt uit de gevangenis en eveneens naar Los Angeles trekt om de banden met de familie aan te halen, lijkt het alsof het verleden Ray dreigt in te halen...

Ray Donovan bevat nogal wat grote namen en als dusdanig zijn de verwachtingen dan ook hooggespannen. Die worden echter niet snel ingelost, want we worden gewoon in Ray's leven gedropt en mogen meekijken hoe hij zaken oplost, zowel in zijn professionele loopbaan als in zijn privéleven. De verschillende relaties tussen de hoofdpersonages worden ook niet eenvoudig neergezetJ Dat moet je als kijker zelf ontdekken naarmate de afleveringen vorderen en het duurt al gauw een drietal episodes eer je doorhebt hoe alles in elkaar zit en of je zoveel geduld op kan brengen.

Wij hadden dat jammer genoeg niet. Na vier afleveringen (op een totaal van 12 in het eerste seizoen) hadden we het wel gehad. Op zich is er wel de drang om uit te vinden waar alles nu om draait en hoe de plot zal evolueren, maar gewoon volgen hoe Ray zijn dagen vult met allerlei activiteiten was voor ons niet voldoende om te blijven kijken, daarvoor is er simpelweg niet genoeg intrige en spanning qua verhaal en/of interessante evoluties qua personages.

BEELD EN GELUID
Een punt waar we absoluut geen negatieve commentaar over hebben is de beeldkwaliteit. Elke porie, elke rimpel, elk lijntje in het gezicht van de cast is vlekkeloos zichtbaar, het niveau van detail is schitterend en de serie heeft een hoog filmisch gehalte. De zwartwaarden zijn diep, het contrast is exact zoals het moet zijn en compressiefouten zijn compleet afwezig. Als we dan toch een puntje van kritiek mogden hebben, dan gaat het niet zozeer over de transfer, maar eerder over het feit dat de beeldkwaliteit zo goed is dat het nogal opvalt als er green screens zijn gebruikt. Ook het geluid via een Dolby TrueHD 5.1-track is zeer goed goed, maar daarbij moeten we wel opmerken dat de serie nogal steunt op dialoog en er niet zoveel actie is waardoor er weinig gebruik gemaakt wordt van de achterste kanalen en de subwoofer.

EXTRA'S
Als je kijkt naar het lijstje met extra's op de back cover lijkt het wel een overdaad, maar laat je niet vangen want de duur van elke extra is nogal aan de korte kant. In Episode 1: Dissecting a scene (1:50) krijgen we wat achtergrond over de ontmoeting tussen Ray en zijn vader Mickey, waarna we Ray gedurende een minuut bezig horen over hoe je een spelletje pool perfect start (The Way Ray Breaks - 1.05). The Way Ray runs a Meeting (0:55) toont hoe Ray te werk gaat en daarna kunnen we 2 korte bezoekjes aan de set zien met Pooch Hall (Daryll uit de serie). Korte interviews zijn er ook met Jon Voight (Hanging with Jon Voight - 2:08) en Kate Moennig (Kate Moennig Fan Questions - 2:40). Dan komen we aan de wat lijvigere extra's, ook al moet je je hier niet teveel bij voorstellen: Hand to Hand, Fist to Fist (6:30) geeft wat meer info omtrent de vechttechnieken, Dressing Ray Donovan (6:50) doet de keuze van de kleding uit de doeken en in Where’s Ray? kan je op een kaartje enkele locaties aanklikken, waarna je een kort filmpje over de locatie te zien krijgt.

CONCLUSIE
Ray Donovan bevat een sterke cast en er moet zeker wel iets uit te halen zijn. Het tempo in dit eerste seizoen ligt echter zeer laag en er gebeurt te weinig om de interesse te blijven wekken. We hebben in het verleden wel meer trage series gezien (bvb. The Wire) maar die hadden telkens wel een uitgesponnen verhaal waarbij in elke episode wel iets interessants gebeurde. In Ray Donovan konden we na een viertal episodes echter niet meer de moeite opbrengen om voort te kijken aangezien de afzonderlijke episodes weinig interessants bevatten naast wat er aan de hand is Ray en zijn vader, en dat gaat té traag vooruit om echt te blijven boeien.