Nadat de superhelden verenigd zijn, komen ze al snel terecht bij Arthur Curry (Matt Lanter). Ze verdenken immers het mysterieuze Atlantis van de aanslag en de koningin Atlanna (Sirena Erwin) van deze beruchte onderwaterstad heeft haar rechterhand Mera (Sumalee Montana) de opdracht gegeven om Arthur te vinden, een jongeman die troost zoekt in drank omdat hij zijn vader pas verloren heeft. Hij heeft echter bovennatuurlijke krachten en is het buitenechtelijk kind van de koningin. Zij wilt hem dan ook erkennen als haar troonopvolger, wat niet in dank wordt afgenomen door haar andere zoon, Orm (Sam Witwer). Deze is in de ogen van Atlanna veel te oorlogsgezind tegen de mensheid om haar op te volgen en hij was dan ook degene die achter de aanslag op de onderzeeër zat. Het duurt niet lang totdat Orm verraad pleegt tegenover zijn moeder om zo de macht te kunnen nemen. Met een leugen krijgt hij het volk achter zich om een oorlog te starten tegen de mensen en zijn eerste doelwit is Metropolis. Ondertussen is Arthur uit op wraak en met de hulp van de Justice League zal hij als Aquaman alles doen om Orm te stoppen, en zo de troon van Atlantis op te eisen.

Deze film is een vervolg op Justice League: War en dient als origin story voor Aquaman. Ik heb de voorloper zelf niet gezien maar dat bleek ook niet nodig te zijn. Het verhaal is niet ingewikkeld en mijn kennis van DC comics superhelden is ruimschoots voldoende voor deze film. De Justice League bestaat uit: Shazam (Sean Astin), Wonder Woman (Rosario Dawson), Green Lantern (Nathan Fillion), The Flash (Christopher Gorham), Cyborg (Shemar Moore), Superman (Jerry O’ Connell) en niemand minder dan Batman (Jason O’ Mara). De twee laatsten zijn ongetwijfeld de bekendsten en alhoewel de andere namen zelfs onder het minder nerdy publiek wel een belletje zal doen rinkelen, zijn ze toch niet even beroemd als de helden van Marvel.

Shazam, Green Lantern en The Flash zijn de grapjassen van dienst, wat in groot contrast staat met Batman die het meest serieus is van allemaal. Als enige zonder speciale krachten is hij een beetje de vreemde eend in de bijt, wat in het geheel raar overkomt. Omdat het een animatiefilm is, komt het er nog gemakkelijk mee weg, maar het zet me wel aan het denken wat de toekomstige live action film Batman v. Superman: Dawn Of Justice betreft, die gepland staat voor 2016.

De film is op een vrij klassieke manier geanimeerd en daar moet je van houden. Deze old school aanpak zal in een tijd van 3D computergeanimeerde animatiefilms niet iedereen kunnen bekoren en het lijkt dan ook eerder alsof je naar een tekenserie op televisie aan het kijken bent. Het grootste verschil is dat het geweld hier meer aanwezig is. Dat uit zich omdat er soms een beetje bloed bij te pas komt, en vooral in de scènes met Mera durven er al eens wat ledematen in het rond vliegen. Het is zeker niet in de proportie van de gemiddelde Mangafilm maar het viel me wel op.

Het verhaal is zoals ik al eerder aanhaalde niet complex maar zeker niet slecht. Het is dan ook jammer dat de korte speelduur de boosdoener is omdat het verhaal te snel wordt afgehandeld, waardoor er te weinig tijd is voor karakterontwikkeling, wat voor een origin story nefast is. Arthur Curry is uiteraard het personage waar het allemaal om draait en hij krijgt hiervoor niet genoeg screentime. Dat de Justice League veel leden heeft die allemaal hun moment opeisen is logisch, maar helpt niet mee aan de ontwikkeling van Aquaman.

BEELD EN GELUID
Het beeld is niet altijd even scherp en waar dit mij in de scènes onder water een logische keuze lijkt, kan dit in de andere scènes toch niet de bedoeling zijn. Verder komen de kleuren sober over en had er gerust wat meer pit en contrast in mogen zitten. Het geluid is een Dolby Digital 5.1 maar valt niet vlug op, wat vooral jammer is in de actiescènes.

EXTRA’S
A Sneak Peek at Batman vs. Robin (09:44) moet ons opwarmen voor de volgende animatiefilm.

CONCLUSIE
De echte fans van Justice League en in het bijzonder van Aquaman zullen hier wel plezier aan beleven. Het verhaal wordt klassiek en leuk gebracht maar de film wordt op bijna elk gebied genekt door zijn korte speelduur. De actie en voice acting lijden daar niet onder en behoren dan ook tot de pluspunten. Zeker geen topper, maar wel een leuk tussendoortje.