Acht maanden na de gebeurtenissen in The Best Exotic Marigold Hotel vinden we hoteleigenaar Sonny Kapoor (Dev Patel) en zijn boekhoudster, Muriel Donnelly (Maggie Smith) terug in Californië. Het Best Exotic Marigold Hotel zit namelijk vol, en Sonny is op zoek naar een geldschieter opdat hij een tweede hotel zou kunnen openen, geïnspireerd door het succes van het eerste hotel (wat eruit bestaat dat het nog niet is ingezakt). Zijn oog is gevallen op het Supreme Quality Hotel, en hij is er zo druk voor in de weer dat hij bijna niet meer toekomt aan de voorbereidingen voor zijn nakend huwelijk met Suniana (Tina Desai). Feitelijk staat hij op exploderen zodra hij merkt dat Kushal (Shazad Latif), de beste vriend van zijn aanstaande schoonbroer Jay (Sid Makkar) en tevens de instructeur voor Suniana's openingsdans, wel erg vrijpostig met zijn verloofde omgaat. Als dan ook nog eens blijkt dat Kushal in tempore non suspecto het Supreme Quality Hotel voor Sonny's neus heeft weggekaapt, staan zijn stoppen op doorslaan en komt het liefdesbootje in roerig water. Desondanks belooft de bankdirecteur (David Strathairn) om Sonny's voorstel in overweging te nemen, maar Sonny mag zich verwachten aan een bezoekje van een inspecteur die anoniem het eerste Best Exotic Marigold Hotel komt keuren. Voor de laatste beschikbare kamer dienen zich twee gasten tegelijk aan: een schrijver, Guy Chambers (Richard Gere), die inspiratie zoekt voor zijn boek, en een jongere dame, Lavinia Beech (Tamsin Greig), die vooruit is gestuurd op zoek naar een accomodatie voor haar bejaarde moeder. Omdat Sonny heeft begrepen dat de directeur some guy ging sturen, meent hij dat Guy de inspecteur is, maar als u ooit de aflevering The Hotel Inspectors van Fawlty Towers hebt gezien, weet u ongetwijfeld waar dit allemaal op gaat uitdraaien. Wat de zaak bovendien nog wat compliceert is dat Chambers schijnt te vallen voor de charmes van Sonny's moeder (Lillete Dubey).

 

Evelyn Greenslade (Judi Dench) heeft, dankzij haar talent om af te dingen, een contract op zak om voor een bedrijf stoffen in te gaan kopen over het hele land. Hierdoor dreigt echter wel haar relatie met Douglas Ainslie (Bill Nighy) gesmoord te worden nog vooraleer die goed en wel begonnen is. Tot overmaat van ramp duikt ook Douglas' ex Jane (Penelope Wilton) op, die graag de echtscheiding uit de voeten wil doen omdat ze haar zinnen heeft gezet op een nieuwe liefde. Alhoewel... Wie zeker niet te klagen heeft over nieuwe liefdes, is Madge Hardcastle (Celia Imrie), want die heeft niet één, maar twee rijke Indiërs aan de haak geslagen, en ze kan maar niet kiezen. Het feit dat ze de heren allebei heeft uitgenodigd op het verlovingsfeest van Sonny, maakt de zaken er niet eenvoudiger op. Norman Cousins (Ronald Pickup) is intussen een relatie begonnen met Carol Parr (Diana Hardcastle), maar als hij op een avond beschonken naar huis terugkeert, meent hij in retrospect dat de chauffeur van zijn tuktuk hem verkeerd heeft begrepen en geld heeft aangenomen om Carol om zeep te helpen. Gelukkig berust dit op een misverstand, maar wat niét op een misverstand berust is dat hij hierdoor te weten komt dat zij een behoorlijke scheve schaats rijdt - meerdere schaatsen tegelijk zelfs.

 

Yes! John Madden had er na The Best Exotic Marigold Hotel duidelijk opnieuw zin in, en op de éne acteur na die het eerste deel niet heeft overleefd, tekende ook de volledige cast present voor het vervolg van dit tweeluik. De tweede Exotic Marigold-film heeft alvast het voordeel over de eerste dat de introductie van de hoofdpersonages al bij aanvang alvast uit de weg is. Vooral Maggie Smith is enorm gegroeid in haar rol, en als blijkt dat het met de gezondheid van haar personage niet helemaal loopt zoals het zou horen, en de oude dame geconfronteerd wordt met haar eigen vergankelijkheid, besluit ze toch nog eens één keer alles op alles te zetten om ervoor te zorgen dat de rest van het gezelschap ook zonder haar voort kan gaan op de ingeslagen weg. Vooral Sonny fungeert daarbij als de zoon die ze zelf nooit heeft gehad, maar ze beseft dat, eerder dan hem verder te helpen, ze hem moet vormen zodat hij de klus in de toekomst in zijn eentje zal kunnen klaren, wanneer zij er niet meer zal zijn voor hem. Enkele van de andere nevenplots zijn duidelijk minder sterk; de belevenissen omtrent Norman en zijn nieuw lief komen bijvoorbeeld te gekunsteld over, en de motivaties van Richard Gere's personage om het verre India op te zoeken, zijn op zijn zachtst gezegd wat bij de haren getrokken. Anderzijds doen Judi Dench en Bill Nighy moeite om niet op elkaars zere tenen te trappen, en ze leveren in elke scène waarin ze samen te zien zijn, verbaal vuurwerk af. The Second Best Exotic Marigold Hotel is duidelijk gerijpt ten opzichte van het eerste deel, en met de grootse trouwpartij in het verschiet, bent u bij deze alvast uitgenodigd om het Bollywood-huwelijk vanop de eerste rij mee te maken. De film bevat dezelfde flamboyance als Danny Boyle's Slumdog Millionaire, en kan een beroep doen op enkele gelikte dans- en muzieknummers waaraan het in de eerste film een beetje ontbrak. Desondanks illustreert de film perfect wat er gebeurt als je een klein dozijn Britse acteurs Viagra door hun eten mengt, en dan met een camera de afwikkeling daarvan vastlegt voor het nageslacht. De film is iets beter gestructureerd, met het huwelijksfeest van Sonny en Suniana, dat feitelijk bestaat uit drie feesten, als kapstok. Toch blijft het vooral een film die bestaat uit enkele losse verhaallijnen met als voornaamste gemeenschappelijke noemer dat ze zich rond het hotel uit de titel afspelen. The Second Best Exotic Marigold Hotel kan dienen als de perfecte handleiding voor mensen voor wie de klok begint af te tellen, en die elke dag nog willen leven alsof het hun laatste is. Voorwaar een hoopvolle visie.

 

BEELD EN GELUID
Waar de beeld- en geluidskwaliteit van de eerste film zonder meer aanvaardbaar waren, krijgt dit vervolg een net iets betere transfer mee, die ook broodnodig is om het spectaculaire trouwfeest, compleet met vuurwerk en al, in de verf te zetten. Ook deze film is nagenoeg volledig op locatie gedraaid, en het beeld ziet er scherper uit, wat vooral te merken is in de scènes met veel volk, maar ook in de textuur van het hotel, waar de schimmel op de kamer van Gere tastbaar is. Ook de scènes in de iets minder goed verlichte expatclub overtuigen ditmaal meer. De DTS-HD MA 5.1-track is nog steeds dezelfde kakofonie die Jaipur kenmerkt, alhoewel we in deze film een paar uitstapjes maken naar Mumbai. Thomas Newman tekende opnieuw voor de inspirerende score, maar vooral tijdens het trouwfeest gaan alle remmen los.

EXTRA'S
Wat helaas ook niet veranderd is, is de lamentabele hoeveelheid bonusmateriaal. Zes korte documentaires met namen als Story (3:06), Cast (3:38), Returning to the Marigold Hotel (2:52), Blossoming Romance (2:54), The Marigold Wedding (2:35) en Filming in India (2:34) zijn promotionele fluff waarbij de titels van de featurette eigenlijk telkens al de hele lading dekt, Daarnaast krijgen we nog een galerij met productiefoto's, twee trailers (3:42) en de gebruikelijke hoeveelheid niet-gevraagde cross-promotionele trailers.

CONCLUSIE
Het tweede deel van dit tweeluik is, ondanks het spagaat van vier jaar, onlosmakelijk met het eerste deel verbonden, en biedt opnieuw de boodschap dat oud worden best fun kan zijn, of Pietje de Dood nu achter het hoekje aan het wachten is met zijn zeis of niet. Laat de curry alvast maar aanrukken!