Of er sprake is van hersenbeschadiging is onduidelijk, maar als Daniel ontwaakt blijkt het mee te vallen: hij houdt aan de confrontatie met zijn belagers vier gebroken ribben over, een kapotte neus en een jaap van een wond aan z’n linkeroog. Voor de rest functioneert hij normaal. Wat niemand weet, is dat er een jonge getuige was van de gewelddadigheden op de begraafplaats en sheriff Carl Daggett kan diens moeder overtuigen om met het jongetje te praten. Die wijst Bobby Dean aan als één van de belagers, maar Daniel Holden beweert dat hij z’n aanvaller niet heeft herkend, ook al heeft hij hem van heel dichtbij gezien. Amantha is in alle staten, maar Daniel drukt haar op het hart dat het moet stoppen en dat dit de enige manier is…
Ted jr., Daniels stiefbroer, krijgt het moeilijk als zijn jonge en diepreligieuze vrouwtje Tawney hem bekend dat ze inderdaad een beetje verliefd werd op Daniel na diens onverwachte terugkeer. Ted kan het niet uit z’n hoofd zetten en besluit om de sheriff in te lichten over een zeer vernederende confrontatie met zijn stiefbroer naar aanleiding van een niet altijd even hoffelijke discussie over de aangelegenheid, waaruit de sheriff besluit dat de ex-gedetineerde inderdaad gewelddadige neigingen heeft. Dat komt op een slecht moment, want het openbaar ministerie contacteert Daniels advocaat met het oog op een deal: tien jaar extra opsluiting, of verbanning uit de staat Georgia na het ondertekenen van een bekentenis in verband met de moord. Volgens zijn advocaat doet Daniel er goed aan om de deal af te wijzen en zich voor te bereiden op een nieuw proces dat hij beslist kan winnen – waarin hij wordt bijgetreden door Amantha en haar moeder Janet – maar Daniel twijfelt want hij wil het verleden definitief begraven, en bovendien heeft de tegenpartij met de informatie van Ted jr. nieuwe munitie in handen om stokken in de wielen te steken…
We schreven al eerder - ter gelegenheid van de dvd-release van Rectify seizoen 1 (2013) - dat deze serie een product is van de makers van Breaking Bad, en ook in dit tweede seizoen is dat duidelijk merkbaar, want er is sprake van sterke verhaallijnen, interessante personages en veel aandacht voor de karakteruitdieping van de hoofdfiguren dankzij het rustig tempo dat wordt gehanteerd. Niet iedereen zal die manier van werken op prijs stellen, maar dat gold ook voor Breaking Bad, dat veel meer de focuste op interpersoonlijke relaties dan op echte actie en waarin je vaak de indruk had dat er van tempo nog nauwelijks sprake was, terwijl de spanning toch altijd om te snijden was. Hetzelfde geldt voor Rectify, waarin spanning eerder de baseline dan de motor lijkt te zijn, mede omdat het moeilijk te voorspellen is in welke richting de verhaallijnen zullen evolueren. Dat heeft uiteraard alles te maken met de onberekenbaarheid van Daniel Holden, want hij kan z’n gevangenisverleden moeilijk van zich afzetten, terwijl z’n aanpassing aan de nieuwe levensomstandigheden op z’n zachtst gezegd moeizaam verloopt: de technische revolutie die hij heeft gemist (internet, twitter, mobiel bellen), de vijandigheid van een deel van de dorpsbewoners dat hem voor schuldig houdt, de voortdurende bezorgdheid van Amantha en zijn moeder over zijn veiligheid, de vijandigheid van Ted jr., de getroebleerde relatie met diens echtgenote Tawney voor wie hij niet ongevoelig is, zijn eigen demonen uit het verleden, onzekerheid over de toekomst en vooral het feit dat hij zich over de feiten van 20 jaar geleden niet meer dan flarden herinnert en al helemaal niets over zijn aandeel in de verkrachting en de moordpartij.
Dat laatste weet de kijker wél, want die was getuige van de zelfmoord van de echte schuldige, wiens lichaam door Trey Willis, de derde betrokkene, even later in de rivier is gegooid. Die heeft in het huis van zijn voormalige maat ondertussen belastend materiaal achtergelaten dat Daniel in grote problemen kan brengen, want op een sluwe manier heeft hij hem meegelokt naar de woning van de zelfmoordenaar waardoor er met grote zekerheid DNA-materiaal van Daniel is achtergebleven… maar dat is stof voor seizoen 3. Ondertussen heeft Daniel een besluit genomen in verband met de door het openbaar ministerie voorgestelde deal en het lijkt erop dat hij voor z’n vrijheid en dus voor verbanning zal kiezen…
Aden Young (The Tree, 2010) kruipt opnieuw in de huid van Daniel Holden en hij doet dat op een zeer overtuigende manier, waarbij hij op een sublieme manier de totale verwarring zichtbaar maakt van een man van 39 die zich heeft voorbereid op de elektrische stoel, maar die na 2 decennia weer in de realiteit terechtkomt en die z’n saaie maar vertrouwde omgeving moet verruilen voor een wereld die ondertussen totaal veranderd is. Met een toegetakelde ribbenkast en een kapotgeslagen gezicht werkt hij zich als Daniel Holden door vijf afleveringen van dit tweede seizoen en dat maakt het er beslist niet gemakkelijker op, want ondertussen moet hij ook een getormenteerde ziel en een verwarde geest voorwenden. Maar Aden Young laat zich niet één keer betrappen op een foute of ongeloofwaardige karakterisering van zijn personage. Dat is nodig, want Abigail Spencer maakt van Daniels jongere zusje Amantha een al even sterk personage. Zij heeft ondertussen een relatie met Daniels joodse advocaat John Stern, maar eigenlijk heeft ze 20 jaar van haar eigen leven opgeofferd aan het gevecht voor het leven van haar broer en sinds z’n vrijlating heeft ze een goedbetaalde baan in Atlanta opgegeven om in zijn buurt te zijn na z’n vrijlating. Ze is zijn bewaarengel en die functie eist ze ook op, waarbij ze vaak niet beseft dat ze daardoor zijn vrijheid indamt, want zij zet alles op een totale rehabilitatie, terwijl Daniel vooral een normaal leven wil leiden. Actrice, schrijfster en producer Abigail Spencer (Mad Men, 2009) is uitstekend op dreef en dat kon u ondertussen ook vaststellen in Suits (2011-2016), waarin ze de rol van Dona Scott voor haar rekening neemt. Ze maakt van Amantha een emotioneel, opvliegend en dominant personage, maar ook een jonge vrouw die trouw en loyaal kan zijn als het haar familieleden betreft.
Ted jr., Amantha’s en Daniels stiefbroer – hun moeder is na de dood van haar echtgenoot en tijdens de opsluiting van Daniel hertrouwd – is de pispaal van Rectify, de slechterik die voor eigen gewin bereid is om de eensgezindheid van de familie op te offeren. Samen met z’n vader leidt hij het autobandenbedrijf van de Holdens, en ook al schijnt Daniel niet geïnteresseerd te zijn, voelt Ted jr. zich bedreigd, want z’n positie als opvolger in de zaak komt door diens terugkeer in gevaar. Dat zijn vrouwtje Tawney al meteen als een blok voor Daniel schijnt te vallen, het komt de sfeer niet echt ten goede, te meer omdat Ted jr. ook zakelijke initiatieven neemt met een hoog risico waarmee z’n vader het niet eens is. Clayne Crawford is perfect gecast voor de rol van de wispelturige Ted Talbot jr., een jonge dertiger die geplaagd wordt door een grillige gemoedsgesteldheid, achterdocht, onzekerheid en jaloezie, en die op die manier z’n eigen leven en dat van zijn vrouwtje Tawney tot een hel maakt. Zij is in alles zijn tegenpool: rustig van karakter, misschien een beetje naïef, maar wel volwassen en ze put kracht uit haar geloof, een onderwerp dat niet mag ontbreken in een tv-serie die zich in het zuiden van de VS afspeelt. Adelaide Clemens (Parade’s End, 2012) is een aantrekkelijke actrice en met een zeer precieze aanpak maakt ze van Tawney Talbot een zeer aparte en bijzondere jonge vrouw die gaandeweg beseft dat de regels van haar geloof moeilijk te verzoenen zijn met de realiteit van het gewone leven. Met haar mooie blonde kopje straalt ze onschuld en kwetsbaarheid uit, maar tegelijk houdt ze een wat stuurloze en ambitieuze echtgenoot elke keer opnieuw op het goede pad. De vraag is alleen voor hoelang.
De scènes in Rectify worden niet zoals gebruikelijk tegen elkaar geplakt, maar van elkaar gescheiden door een dun streepje zwart. Het is opnieuw een manier om het tempo van de serie te vertragen en tegelijk leidt het tot een gevoel dat alle scènes, ongeacht ze kort of lang zijn, even belangrijk zijn. Het haalt je als kijker ook elke keer een beetje uit je concentratie waardoor de alertheid wordt gestimuleerd. Apart maar efficiënt.
