FILM
Lestat (Stuart Townsend), de sexy vampier, heeft vele lange jaren geslapen. Wanneer Lestat ontwaakt, komt hij tot de ontdekking dat de wereld die hij vroeger kende niet meer dezelfde is. Maar hij wil toch ook deel maken van deze nieuwe tijd en rockmuziek lijkt de ideale manier om dit de doen. Hij wordt lid van een rockgroepje en het duurt niet lang of de groep wordt een groot succes, waardoor Lestat fel in de kijker komt te staan. En laat dat nu niet naar de wens zijn van de meeste vampieren, die liever in de duisternis en obscuriteit leven. De vampiers plannen om Lestat te doden op één van zijn grote concerten. Maar dan daagt “koningin van de vampieren” Akasha (Aaliyah) op en dan hebben de vampiers wel andere zorgen aan hun hoofd dan Lestat. Want Akasha wil koste wat kost de wereld regeren en zal daar zelfs geen vampier voor ontzien om haar doel te bereiken…

Queen Of The Damned van regisseur Michael Rymer (In To Deep) is een sequel op de uiterst succesvolle Interview With The Vampire (wereldwijde box-office van 221,3 milj. $) van regisseur Neil Jordan (The Crying Game, In Dreams) uit 1994. Net als de eerder vermelde Interview With The Vampire is ook deze Queen Of The Damned gebaseerd op de door Anne Rice geschreven vampierenverhalen getiteld “The Vampire Chronicles”. Maar waar Interview With The Vampire een geslaagde en sfeervolle Hollywood-horrorfilm was, is Queen Of The Damned maar slappe en voorverwarmde kost. Nochtans zitten in de cast enkele talentvolle acteurs zoals Aaliyah (Romeo Must Die), Stuart Townsend (About Adam), Lena Olin (Romeo Is Bleeding, Darkness) en Vincent Perez (The Crow II: City Of Angels, I Dreamed Of Africa). De geleverde acteerprestaties zijn degelijk met uitzondering van de saaie Lestat geportretteerd door Stuart Townsend (wij willen Tom Cruise). Maar het echte falen van de film kunnen we meer naar regisseur Michael Rymer toeschuiven. Deze naar alle waarschijnlijkheid sympathieke man heeft het geheel wel vakkundig ingeblikt, maar het product blijft braafjes en is nogal flets. En wat de fans van Interview With The Vampire zeker niet zullen appreciëren zijn de, laten we het maar artistieke vrijheden noemen, die regisseur Rymer en de scriptschrijvers hebben genomen. Dat de film een teleurstelling zou worden had men bij Warner Bros al redelijk vroeg in de mot. Want zo is er zelfs lang gespeculeerd of de film al dan niet de bioscoop zou halen en niet direct naar de videotheek zou verbannen worden. Maar om de fans van de veel te vroeg overleden R&B-diva Aaliyah (Romeo Must Die) tevreden te stellen (lees: profiteren van de grievende fans) werd de film toch uitgebracht in de bioscoop. De 35 miljoen $ kostende productie bracht wereldwijd iets minder dan 46 miljoen $ op, wat in schril contrast is met de opbrengsten van de succesvolle Interview With The Vampire. Onze conclusie: enkel een aanrader voor de diehard Aaliyah-fans (hoewel ze maar de helft van de film meespeelt).

BEELD EN GELUID
Het anamorfische 2.35:1 beeld is lekker scherp, met een prima contrast. Het zwartniveau en schaduwdetail zijn eveneens van een uitstekende kwaliteit. De warme kleuren zien er levendig uit en ogen natuurlijk. De gebruikte print bevat geen spoor van vuil en beschadigingen. En digitale compressiefouten hebben we ook niet kunnen bemerken. De enige minpuntjes waar we kunnen van spreken zijn wat trillende beeldlijntjes en wat minimale filmgrain. Een schitterende transfer. De Engelse Dolby Digital 5.1-track is een dynamische en levendige geluidstrack, met de nodige punch. De dialogen zijn goed te verstaan en verdwijnen nergens in de muziek of geluidseffecten. De harde rockmuziek echter loopt op sommige momenten enkele geluidseffecten wat onder de voeten, zodat deze niet meer zo goed tot hun bedoelde recht kwamen. Maar daar kunnen we allemaal mee leven, een bevredigende geluidstrack.

EXTRA’S
Warner heeft zijn best gedaan om van deze uitgave iets speciaals te maken. Allereerst treffen we een interessante audiocommentaar aan. Deze track is ingesproken door regisseur Michael Rymer, producer Jorge Saraleugi en co-componist Richard Gibbs. Vervolgens hebben we de steeds terugkerende maar nog altijd even nutteloze cast & crewpagina’s. Hierop krijgen we de naam en functie nog eens te zien van de belangrijkste cast en crewleden. Dan zijn volgens ons de verwijderde en alternatieve scènes van meer waarde. Hier krijgen we een boel scènes voorgeschoteld met telkens een pagina uitleg waarom deze niet gebruikt werden. Dan treffen we de originele bioscooptrailer aan, om daarna verder te gaan met enkele gesprekken met de rockartiesten die meewerkten aan de soundtrack van deze film in de featurette “The Music Of Lestat”. Het Aaliyah-tribute “Aaliyah Remembered” is een (te) kort filmpje waarin haar broer en enkele cast & crewleden aan het woord komen om de veel te vroeg overleden zangeres de hemel in te prijzen. De behind the scenes-video geeft ons een informatieve kijk op de set van Queen Of The Damned. Tevens komen de belangrijkste cast en crewleden even aan het woord om hun kijk op de film en hun ervaringen op de set mee te delen aan de kijker. Dan treffen we 3 Lestat muziekvideo’s uit de film aan en de videoclip “Cold” van de rockgroep Static X. Met de Club Reels krijgen we de concertscènes “Not Meant For Me” en “Slept So Long” nog eens voorbij in een alternatieve versie. Het geheel wordt afgesloten met een leuk blooperfilmpje en een uitgebreide automatische fotogalerij (met artwork, schetsen, storyboards en behind the scènefoto’s). Enkele prima features!

CONCLUSIE
Om voort te borduren op het succes van Interview With The Vampire kwam men op de proppen met Queen Of The Damned. Spijtig genoeg is deze niet zo sterk als de eerste film. De film werd ook niet het verhoopte succes, maar dat kon maatschappij Warner er niet van weerhouden om een puike DVD op de markt te brengen. De DVD bevat een zéér goede beeldkwaliteit en een goede geluidskwaliteit. Het schijfje is tevens volgepropt met allerhande extra features zodat dit kleinood toch nog een aanrader is voor een avondje simpel kijkplezier.