FILM
Michael Sullivan (Tom Hanks) lijkt op het eerste zicht een brave huisvader, maar hij is "opknapper" (lees: huurmoordenaar) voor de lokale maffiabaas John Rooney (Paul Newman), die de jonge Michael van kindsbeen af heeft opgevoed als zijn eigen zoon. Zowat iedereen wordt door Rooney om eender welke reden - zelfs géén reden - afgeperst, en als de slachtoffers niet betalen, of een slecht woord over hem zeggen, stuurt hij Michael en zijn eigen zoon Connor (Daniel Craig) om de rekeningen te vereffenen. Op een dag slaat voor Michael echter het noodlot toe: Michael jr. (Tyler Hoechlin), zijn zoon, heeft zich tijdens een 'klusje' als verstekeling mee in de auto verstopt, en is getuige geweest hoe zijn vader en Connor iemand die bij John uit gratie is gevallen, elimineren. Michael kan zijn zoon overtuigen om de zaak stil te houden, maar de onevenwichtige Connor is maar wat bang dat de kleine uit de biecht zou klappen. Op eigen initiatief probeert hij daarom de familie Sullivan uit te moorden: Michael overleeft de aanslag, Michael jr. was op dat ogenblik niet thuis, maar Connor heeft wel Michaels vrouw Annie (Jennifer Jason Leigh) en zijn ander zoon Peter (Liam Aiken) als konijnen afgeknald. Peetvader John probeert nog de vergissing van zijn zoon goed te maken door Michael een tas vol geld aan te bieden, maar wat Michael betreft is dit een rekening die enkel met bloed kan worden uitgewist; Connors bloed wel te verstaan. Michael is echter uit de gratie van de maffia-top gevallen, en wordt achternagezeten door huurmoordenaar Maguire (Jude Law), een bizarre kerel die als aandenken zijn slachtoffers fotografeert. Michael en zijn zoon zijn intussen aan een merkwaardige reeks bankovervallen begonnen: ze overvallen alleen die banken waar Connor nog tegoeden heeft staan, en ze zijn er zeer secuur op van geen andere gelden mee te nemen. Michael stuurt aan op een finale confrontatie, maar wil tegelijkertijd zijn zoon uit het gewelddadige misdaadmilieu houden. Maar in dergelijke confrontaties zijn er uiteraard nooit winnaars, alleen maar verliezers...


Met Road To Perdition brengt regisseur Sam Mendes (American Beauty) ons opnieuw een kandidaat-Oscarwinnaar - ondanks alle nominaties voor Chicago - met deze stijlvolle gangsterfilm die bizar genoeg een adaptatie van een comic schijnt te zijn, waarvan we eerlijk gezegd nog nooit gehoord hadden. Ook uniek is dat Mendes Tom Hanks eens niet in de rol van de perfecte schoonzoon/pater familias/brave Hendrik heeft gecast; en het is eens iets anders, Hanks die 's morgens in plaats van zijn boterhammen zijn stengun meeneemt naar het werk. Zijn rol echter toch nog vrij menselijk, zelfs sympathiek, zeker in vergelijking met de geesteszieke maniak die Jude Law neerzet. Allebei de heren leveren zeer verdienstelijk werk, en hetzelfde kan gezegd worden van Paul Newman, die ondanks zijn bescheiden rol een enorme nadruk nalaat. Even denk je dat het met de film de verkeerde kant gaat opgaan, omdat de ene schietpartij de andere al even identieke schietpartij opvolgt; Mendes' timing én gevoel voor esthetiek zijn echter volstrekt to the point, en zelfs het beetje cynische humor dat af en toe in het scenario doorsijpelt - de onvergetelijke rijlessen vooral - doorbreken de ernstige toon van de film nie, wat beslist een troef is. De gelijkenissen in de lotgevallen van de hoofdrolspeler, vooral in het beginbeeld van het perfecte gezinnetje en naar de afwikkeling der zaken op het einde, met American Beauty zijn wel treffend, maar Mendes heeft hier duidelijk een ander genre film gemaakt, waarin toch de hand van de meester nog voldoende herkenbaar is. Verder schept de score van - alweer gekend van American Beauty - Thomas Newman een voor de film ideale sfeer. Maar de grootste troef blijft dat deze film een goed scenario heeft, waarbij nergens hoger gegrepen wordt dan nodig, en de kijker erg betrokken wordt bij de lotgevallen van Michael Sullivan.


BEELD EN GELUID
Road To Perdition heeft van Fox een erg mooie transfer meegekregen waar weinig op aan te merken valt, behalve dan dat de DTS-track uit regio 1 is komen te vervallen voor een Franse Dolby Digital 5.1-track. De Engelse Dolby Digital 5.1-track is echter goed, met constante ambiance in de achterkanalen, heldere dialogen en vooral schitterende vuurgevechten. Ook het beeld is zeer goed, met weinig tot geen compressieproblemen, scherp omlijnde randen, misschien wat sombere kleuren, maar dat was intentioneel. Als je bijvoorbeeld naar de scènes buiten in de sneeuw kijkt, zie je heel duidelijk de scherpte van de transfer. Een klein beetje aliasing is merkbaar in de regenscènes, maar da's dan ook ongeveer het ergste geweest...


EXTRA'S
Eerst en vooral is de film voorzien van een commentaartrack van Sam Mendes, die - foei Fox - alleen van Franse ondertiteling voorzien is. Mendes' commentaar is redelijk interessant, en getuigt van een goede visie op filmmaken. Wél ondertiteld is de kwalitiatief redelijk goede HBO-documentaire "The Making Of Road To Perdition", een allegaartje van interviews, blikken achter de schermen en visies van de makers. Verder vinden we 11 netjes afgewerkte verwijderde scènes, met Nederlandse ondertitels, en optioneel commentaar van de regisseur. Dan staat er nog een halve minuut durende reclamespot voor de soundtrack op, een fotogalerij, en wat Engelstalige productieaantekeningen en cast en crew-informatie. Om samen te vatten: de extra's zijn niet echt talrijk, maar kwalitatief wel goed. Alleen jammer dat we bij de commentaar Nederlandse ondertiteling moeten missen.


CONCLUSIE
Een aanrader, en hopelijk wordt dit door de Oscarjury nog eens benadrukt.