Regie: Kyle Balda, Pierre Coffin en Eric Guillon
Met: Steve Carell, Kristen Wiig, Trey Parker, Miranda Cosgrove, Dana Gaier, Nev Scharrel, Pierre Coffin, Steve Coogan, Julie Andrews, Jenny Slate
FILM
In de jaren '80 was Balthazar Bratt (Trey Parker) dé alomtegenwoordige TV-ster van een naar hem vernoemde show, waarin hij als kwajongen Evil Bratt allerlei onstichtelijke acties ondernam om de medemens te jennen. In het derde seizoen werd de show echter afgevoerd nadat Bratt tegelijk zijn groeischeut én jeugdpuisten kreeg. Sindsdien zit Bratt te broeden op wraak, en hij wil, analoog aan het speelgoed dat van hem dertig jaar geleden op de markt was, een reuzepop bouwen waarmee hij Hollywood in de as kan leggen, als wraak voor zijn teloorgegane imperium. Hiervoor heeft hij echter een gegeerde diamant nodig, en op het moment dat hij die wil stelen, komen agenten van de Anti Vilain League Gru (Steve Carell) en Lucy (Kristen Wiig) in actie. Ze slagen erin de diamant te recupereren, maar omdat ze Bratt door de vingers laten glippen, krijgen ze van het nieuwe hoofd van de AVL, Valerie Da Vinci (Jenny Slate), hun ontslag. Hoe ze de kinderen Margo (Miranda Cosgrove), Edith (Dana Gaier) en Agnes (Nev Scharrel) diets moeten maken dat pappie en mammie zonder werk zitten, is nog zo'n obstakel, want de kinderen hebben net de handen vol met voor Gru en Lucy de huwelijksreis te organiseren die ze nooit hebben gehad.
Plots staat er echter de sjiek opgesteven butler Fritz (Steve Coogan) voor Gru's deur. Die beweert gestuurd te zijn namens Gru's tweelingsbroer Dru (ook Steve Carell), waarvan Gru het bestaan niet eens afwist - zijn moeder (Julie Andrews) heeft dan ook één en ander uit te leggen, tussen twee sessies met haar persoonlijke masseurs door. Dru is een succesvolle varkensboer in het ministaatje Freedonia, en wil net als hun pas overleden vader het pad van de criminaliteit gaan bewandelen. Hij hoopt dat Gru hem als superschurk de kneepjes van het vak wil leren; Gru heeft zijn criminele leven echter vaarwel gezegd, maar Bratt alsnog een pad in de korf te zetten ziet hij wel zitten. Lucy is er intussen de oorzaak van dat, onkundig over de lokale volksgebruiken in Freedonia, Margo ei zo na uitgehuwelijkt wordt aan een plaatselijke jongeling, en Agnes, die er na de ontboezemingen van een lokale dronkelap van overtuigd is dat Freedonia de laatste plek op aarde is waar eenhoorns leven, trekt met Edith de bossen in om er ééntje te vangen... maar zullen haar kinderdromen stukgeslagen worden?
En de Minions, zal u zich afvragen? Die zijn - op twee na - in staking omdat Gru het na het verlies van zijn baan als geheim agent niet ziet zitten om zijn criminele bestaan op te geven. De gele ventjes komen echter van de regen in de drop terecht en belanden, na een tussenstop bij een talentenshow op tv, in de gevangenis, en beseffen daar dat ze Gru harder nodig hebben dan hij hen.
Na Despicable Me, Despicable Me 2 en de Minions-prequel is de machinerie van de gele harige aardappeltjes met één of twee ogen nog altijd niet volledig uitgemolken, getuige de stapels merchandising die u in speelgoedwinkels onmogelijk kan vermijden. Wellicht zou men kunnen vrezen dat de fut een beetje uit de reeks is doordat Gru zich niet langer bezighoudt met schurkenstreken, maar het was een briljant idee om hem voor deze derde film van een tweelingsbroer te voorzien. Het contrast tussen de twee wordt niet alleen visueel uitgebuit doordat Dru wél en Gru geen haar heeft, door Dru in het wit en Gru in het zwart te kleden krijgt de slapstick wat allures van Spy Vs. Spy uit MAD Magazine. Dat Steve Carell de twee een eigen profiel kan meegeven, mag blijken uit de scène waarin de twee olijke lolbroeken besluiten van kleding te wisselen en zich voor elkaar voor te doen, een truc die in de ogen van de meisjes miserabel mislukt.
Dru is echter eerder dom dan kwaadaardig; het échte evil genius in deze film is Balthazar Bratt, van wie de naam wellicht niet toevallig erg lijkt op die van stemacteur Benjamin Bratt die in deel 2 de schurk El Macho voor zijn rekening neemt. Bratt wordt gevoicet door South Park-bedenker Trey Parker en heeft duidelijk complexen overgehouden aan de eighties. De aanwezigheid van Bratt als superschurk is echter bij momenten een beetje enerverend en té zeer over the top, zodat de strapatsen van de Minions - wat uiteindelijk de reden is waarom uw koters naar deze film willen - wat in de verdrukking komen. Ook zou je bij momenten vergeten dat er op de achtergrond een redelijk subtiel verhaal speelt van Gru en Lucy die met vallen en opstaan een nieuw samengesteld gezin recht proberen te houden. De reactie van Agnes op het ontslag van haar ouders is bijvoorbeeld aandoenlijk genoeg om tussen alle kolder door een traantje weg te pinken.
BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit van deze derde Despicable Me-film is weer nagenoeg perfect, met hevige kauwgomkleuren, dynamisch in het rond springende minions en gelikte gadgets waar elke superspion van zou dromen. Nieuw is evenwel dat voor deze derde prent gekozen werd voor een beeldformaat van 2.40:1 in plaats van 1.85:1, waardoor sommige van de scènes, zoals één waarin Bratt wil ontsnappen in een vliegend vliegdekschip, grootser worden. Wat geluid betreft is deze release voorzien van een Engelse DTS:X-track die naadloos kan gedowngraded worden naar een DTS-HD MA 7.1-track als uw apparatuur niet mee is met de laatste ontwikkelingen. De track is even uitbundig dan de rest van de film, en grossiert weer in uitermate overdreven surround-uithalen en een diep LFE-kanaal dat onder meer brokken maakt in de scènes waarin Balthazar Bratt Gru uitdaagt voor een dance off, compleet met een cassettebandje vol eightiesmuziek. Voor de soundtrack tekende Heitor Pereira opnieuw, en de originele songs zijn voor de zoveelste keer van de hand van de overal tegelijk aanwezige Pharell Williams.
EXTRA'S
In de minifilm The secret life of Kyle (4:13) zien we hoe de hond (of wat daarvoor moet doorgaan) van Gru zich op het liefdespad waagt en intussen een concurrent liquideert. Vervolgens krijgen we een volledig afgewerkte verwijderde scène (0:40) met commentaar van Dana Gaier (Edith). Dan volgen twee kortfilmpjes "Minion Moments": in Drenched (0:40) experimenteren twee Minions met een Virtual Reality-bril, en in Overkill (0:38) gebruiken ze een superwapen om een spin dood te maken. Vijf filmpjes "Character profiles" geven de stemacteurs de gelegenheid om hun personage te introduceren: Steve Carell als Gru & Dru (2:12), Kristen Wiig als Lucy (1:48), Miranda Cosgrove als Margo (1:57), Dana Gaier als Edith (2:20) en de enige nieuwe stem in de terugkerende cast, Nev Scharrel als Agnes (2:06). Onder meer producent Chris Melandroni, regisseur Kyle Balda en enkele scenaristen geven hun visie op elkaars bijdragen aan de film en aan de karakterontwikkeling van Gru in The Making Of Despicable Me (6:50), en ze verklaren waarom er drie regisseurs tegelijk aan de film hebben gewerkt. In Developing Dru (4:13) verklaart hetzelfde gezelschap de creatie van Gru's tot nog toe onbekende tweelingbroer, die ook door Steve Carell gevoicet wordt. De interactieve featurette "The AVL Files" bevat naast bestanden over Gru en Lucy ook informatie over de schurken van deze en de vorige twee films, Vector en El Macho; en in de interactieve featurette "Freedonia Visitor's Guide" krijgt u faux toeristische informatie over de op varkenskwekerij drijvende ministaat, gelardeerd met filmfragmenten. Despicable Me TV (3:08) bevat drie faux reclamefilmpjes voor Balthazar Bratt-speelgoed en Agnes' speelgoedverkoop. Dan volgt een karaoke-clip "Doowit" (1:36) die hoort bij de scène waarin de Minions uit de gevangenis ontsnappen, een videoclip van de onvermijdelijke Pharell Williams' nummer "Yellow Light" (3:43) (Williams heeft met Happy miljoenen verdiend, dus een kleine tegenprestatie was op zijn plaats!) en twee galerijen met mug shots (1:50) en Wanted-posters (1:30) van onze gele vrienden.
CONCLUSIE
Zelfs voor een schurk als Gru geldt dat driemaal scheepsrecht is: alhoewel Despicable Me 3 geen verrassingen aanreikt, is een terugkeer naar het van de pot gerukte universum van de Minions altijd een beetje thuiskomen. De Blu-ray is zoals gebruikelijk van referentiekwaliteit, maar de extra's blijven een mager beestje, zeker nu er ook al geen commentaartrack meer te vinden is.