FILM
Wakanda is een armoedig Afrikaans koninkrijk dat geboekstaafd staat als één van de armste naties ter wereld. De Wakandanen weten wel beter, want dankzij de inslag van een meteoriet vol met het kostbare metaal vibranium hebben ze een hoogtechnologische voorsprong op zowat iedereen; alleen houden ze hun rijkdom voor de rest van de wereld angstvallig verborgen. In Captain America: Civil War zagen we hoe de koning, T'Chaka (John Kani), bij een bomaanslag op de Verenigde Naties om het leven kwam, en opgevolgd werd door zijn zoon T'Challa (Chadwick Boseman). Met de machtsoverdracht krijgt T'Challa tevens de beschikking over de superkrachten van de legendarische Black Panther, die hem verleend worden dankzij een extract van een zeldzame plant, en die overgaan van vader op zoon. Wanneer in een Londens museum een artefact wordt gestolen dat gemaakt is uit vibranium, gaat de verdenking uit naar de huurling Ulysses Klaue (Andy Serkis), één van de weinige westerlingen die de waarheid over Wakanda weet, en niet dadelijk met de beste bedoelingen tegenover de kleine monarchie staat. Hij wil het artefact voor grof geld verkopen aan de hoogste bieder, en de Amerikanen hebben CIA-agent Everett Ross (Martin Freeman) afgevaardigd om in een casino in Korea de overdracht te laten plaatsvinden. T'Challa is er ook aanwezig, samen met zijn ex Nakia (Lupita Nyong'o) en zijn generaal Okoye (Danai Gurira), omdat hij aan zijn oudsten heeft beloofd Ulysses Klaue mee te brengen om terecht te staan voor zijn misdaden.

 

De overdracht draait uit op chaos, en wat erger is, Ulysses weet aan de klauwen van de Black Panther te ontkomen, zij het met hulp van buitenaf. Tijdens zijn ontsnapping wordt Ross dodelijk gewond, en zijn enige kans op overleven is om hem over te brengen naar Wakanda. Daar is hij een bevoorrechte getuige van de technologisch hypergeavanceerde maatschappij die het land feitelijk is. De rust is van korte duur, want er biedt zich een huurling aan aan de grenzen van Wakanda, met het lijk van Ulysses Klaue. Ross kent hem als de huurling Eric Killmonger (Michael B. Jordan), en de man, die T'Challa's verloren neef N'Jadaka blijkt te zijn, daagt hem volgens de regels van het land uit voor de troon. Alleen heeft hij minder nobele bedoelingen met de voorraad vibranium: hij wil een wereldwijde oorlog ontketenen om alle zwarte volkeren ter wereld, naar zijn eigen woorden, te 'bevrijden' van het 'juk' van de 'kolonisator' - met hemzelf in het plaatje als alleenheerser over de wereld, uiteraard.

 

Marvel probeert met deze Black Panther de kritiek te counteren dat superhelden per se blanke mannen moeten zijn, en trekt volop de kaart van de zwarte gemeenschap. Met het immer uitdijende Marvel Cinematic Universe is er de maatschappij veel aan gelegen om uit te breiden in de breedte en een publiek aan te boren dat normaal niet valt voor hun patserige superheldenfilms. Ook vrouwen staan bij Marvel op het lijstje te veroveren minderheden, want een film over de vrouwelijke Captain Marvel (ze zijn niet bijster origineel met het bedenken van namen) met in de hoofdrol Brie Larson staat op stapel voor 2019. Black Panther is een volgens de regels van de kunst uitgevoerd stuk popcornspektakel, alhoewel de spagaat tussen het armoedige Wakanda en hun geheime moderne maatschappij achter de façade aanvankelijk een behoorlijk potje suspension of disbelief vraagt. Het was dan ook handig dat te midden van de opkomst van de zwarte burgerbeweging in de jaren '60 Marvels oppergoeroe Stan Lee reeds een superheld van Afrikaanse origine in de lade had gestoken.

 

Wat het grootste probleem is met Black Panther, is dat het allemaal verre van origineel is. Op zeer formulaïsche wijze worden achtereenvolgens de val en de heropstanding van de superheld van dienst afgewerkt, er wordt een tegenstander gecreëerd die de antipode is van de held, en er worden enkele kleurrijke nevenfiguren aan het geheel toegevoegd. Zo is Letitia Wright gecast als Shuri, de zus van T'Challa, die een beetje dezelfde rol vervult als Q in de James Bond-franchise, die met allerlei coole gadgets op de proppen komt. Danai Gurira, vooral bekend als Michonne uit The Walking Dead, is de black girl that kicks ass van dienst, waarbij ze essentieel haar katana heeft verruild voor een speer uit vibranium, en haar rol bestaat vooral uit de living snot uit de tegenstanders te meppen. Angela Bassett en Forest Whitaker mogen als oudgedienden een nevenrol invullen als respectievelijk de moeder van T'Challa en de spirituele leider van Wakanda. Voeg daarbij nog enkele iets té duidelijk CGI-gecreëerde geharnaste neushoorns, en het recept is klaar om geserveerd te worden.

 

Weliswaar weet regisseur Ryan Coogler de film volgens de geëigende regels van de Marvel-kunst af te werken. Er zitten enkele coole auto-achtervolgingen in, een hoop vliegend tuig en een dog fight in de lucht, en uiteraard een mêlee waarin voor-en tegenstanders van T'Challa uitgebreid de kans krijgen om met elkaar op de vuist te gaan. De toevoeging van Black Panther aan het Marvel-canon voelt evenwel wat geforceerd aan, met enerzijds een link naar Captain America: Civil War en anderzijds de belofte dat Black Panther zal terugkeren in Avengers: Infinity War, en uiteraard, zoals het een Marvelfilm betaamt, worden we getrakteerd op een post credits scene waarin één van de hoofdrolspelers (alhoewel...) uit de andere films van de franchise een korte cameo heeft. Black Panther had evenwel zonder problemen op zichzelf kunnen staan, zonder de nodige tie-ins, maar het is overduidelijk dat dit een bewuste strategie van de maatschappij is opdat u uw collectie disks op uw schappen zou aanvullen met deze nieuwe Phase 3-toegift.

BEELD EN GELUID
Op Marvel-releases valt beeldgewijs niet vaak iets af te dingen, en voor deze Black Panther is dat niet anders. Het beeld is helder en scherp, met veel details op onder meer het iconische kostuum van Black Panther, maar het is soms iets té duidelijk te zien welke scènes er allemaal van CGI-origine zijn. De auto-achtervolging in Korea en de aanvallende neushoorns spreken wat dat betreft boekdelen. De kleurrijke natuurpracht die Afrika te bieden heeft, komt zeer mooi over, alsook de droomsequenties die T'Challa bij wijze van initiatie moet ondergaan. Ook de openingssequentie is bijzonder de moeite. De DTS-HD MA 7.1-track is ruimtelijk goed geproportioneerd, maar staat behoorlijk aan de stille kant. Om er ten volle van te genieten, moet je het volume van de versterker wat opendraaien, wat spijtig genoeg de nuancering niet altijd ten goede komt. Voor een film waarin om de haverklap wel iets ontploft zou het iets meer mogen geweest zijn, alhoewel de finale showdown op de sporen van de magnetische trein wel veel goed maakt.

 

EXTRA'S
Vooraf aan de film kan je een inleiding (1:23) bekijken door regisseur Ryan Coogler. Diezelfde Coogler geeft samen met productiedesigner Hannah Beachler een mooie, gevarieerde audiocommentaartrack. De sectie documentaires begint zoals elke goeie machtstransitie met Crowning of a New King (5:34), waarin het eerste optreden van Black Panther in Civil War en zijn plaats in het pantheon van Marvel-superhelden wordt geschetst, alsook de origines in de stripboeken van Stan Lee. The Hidden Kingdom Revealed (6:57) schetst een korte historie van het fictieve koninkrijk, zijn inwoners en zijn locatie. The Warriors Within (6:08) focust op de vele vrouwelijke personages uit de film. Wakanda Revealed: Exploring the Technology (6:16) bespreekt de rol van het fictieve metaal vibranium dat de ontwikkeling van het koninkrijk heeft ondersteund. Daarna krijgen we een gag reel (1:38). Naast vier verwijderde scènes (6:53) is er dan weer wat meer making of-materiaal beschikbaar. In From Page to Screen: A Roundtable Discussion with the Writers and Filmmakers (20:27) zitten stripauteurs Christopher Priest, Don McGregor, en Ta-Nehisi Coates, uitvoerend producent Nate Moore, scenarist Joe Robert Cole en regisseur Ryan Coogler bij elkaar om de origine van het stripfiguur en de politieke betekenis ervan in de jaren '60 en nu te bespreken, met zowel aandacht voor de burgerrechtenbeweging van weleer en de positie van de zwarte burgers in het hedendaagse Amerika. Ook worden de acteerprestaties van Chadwick Boseman geroemd, maar u had waarschijnlijk niets anders verwacht. Marvel Studios: The First Ten Years (8:39) probeert u wegwijs te maken in de diverse crossovers waar geen hond meer aan uit kan, en tot slot krijgt u nog een exclusieve sneak peek (2:26) voor één van de volgende films, Ant-Man And The Wasp. Uiteraard start de schijf ook op met een cross-promotionele trailer, of het zou Disney niet zijn.

CONCLUSIE
Alhoewel Black Panther zeker niet slecht te noemen is, valt er een beetje metaalmoeheid te bespeuren van de studio die het tegenwoordig nodig vindt om minimaal elke vier maanden een superheldenfilm te lanceren. Kortom: u hebt het allemaal al wel eens elders gezien.