FILM
Zoek dekking, want Deadpool is terug. Onze favoriete verkankerde rimpelkop houdt zich onledig met het liquideren van krapuul en af en toe tussendoor zijn ongezouten mening spuien op de film Logan, wanneer een afrekening slecht afloopt en een verdwaalde kogel Wade Wilsons (Ryan Reynolds) vriendin Vanessa (Morena Baccarin) doodt. Wade wil niet meer leven, alleen is het nogal moeilijk om zelfmoord te plegen als je over een regeneratief vermogen beschikt, en je zelfs opnieuw aan elkaar groeit nadat je jezelf hebt opgeblazen met de grootste molotovcocktail uit de geschiedenis van de explosieven. Colossus (Stefan Kapicic) kan het niet meer aanzien, en probeert Deadpool een nieuwe bestemming in het leven te geven door hem in te lijven bij de X-Men - dat de gewone cast daarbij verdacht afwezig is, zullen we maar als een detail wegzetten. Hoe dan ook, Deadpool mag uitrukken om een jong mutantje, Russell Collins (Julian Dennison), tegen te houden die ermee dreigt zijn school plat te branden. Wanneer Deadpool merkt dat de directeur (Eddie Marsan) de kinderen misbruikt, neemt hij het recht in eigen handen, wat hem eveneens een enkeltje richting de Ice Box oplevert, een gevangenis waar mutanten van hun krachten ontdaan worden. De gevangenis wordt echter overvallen door Cable (Josh Brolin), een soldaat uit de toekomst die de opdracht heeft om Russell te doden nu hij nog de kans heeft, want de verbitterde jongen zal als volwassene een kill list opstellen om u tegen te zeggen, tenzij hij gestopt kan worden. Deadpool heeft zich het lot van de jongen aangetrokken, en richt een nieuw superheldenensemble, de X-Force, op, om hem te bevrijden. De groep is echter geen lang leven beschoren...

 

In the next movie we have Cable. Deadpool houdt zijn belofte van de eerste film gestand, en de tweede outing van de onfortuinlijke strapatsen van de in rode spandex gehulde huurling teert op hetzelfde oneerbiedige elan van de vorige films. Terwijl het hoofdpersonage voortdurend de vierde muur breekt en intussen naar hartelust zijn gal spuwt over de andere films in het genre, zich daarbij niet beperkend tot Marvel overigens, zit in deze chaos voorwaar nog een verhaal verweven ook nog. Sterren als Alan Tudyk, Matt Damon en Brad Pitt én zowat de hele cast van de nieuwe X-Men-franchise verdringen elkaar voor een cameo, en Ryan Reynolds zit er zowaar niet mee om zijn eigen vertoning in X-Men Origins: Wolverine én zijn rol in Green Lantern die hem ei zo na zijn carrière kostte, in het belachelijke te trekken. Deadpool heeft iets charmants, en gaat op speelse wijze om met de clichés uit het genre. Tegelijkertijd wordt schaamteloos de R-rating ten volle uitgespeeld: de vierletterwoorden vliegen kwistig in het rond, evenals de afgehakte ledematen en de bloedspatten. Waar de R-rating bij grote concurrent Logan leidde tot een eerder somber drama, is Deadpool 2 luchtig; soms zelfs iets té, want de grenzen van de goede smaak komen soms gevaarlijk dichtbij, en het nieuwe aspect is er na de eerste film intussen wel af. Sommige van de plotwendingen kan je afschilderen als lazy writing, en het merkwaardige is dat het hoofdpersonage dat ook letterlijk toegeeft. De manier waarop de actie wordt in beeld gebracht, zeg maar de auto-achtervolgingen en de technische gadgets van Cable, verschilt echter niet zo heel veel van andere films uit het genre, met dat verschil dat Deadpool ons duidelijk zégt wanneer er een uitgebreide CGI-scène komt waarin Colossus en de Juggernaut elkaar partij geven.

 

De meeste ouwe getrouwen van de vorige film tekenen opnieuw present: Deadpools cafémaat Weasel (T.J. Miller), zijn huisbazin Blind Al (Leslie Uggams), de superheldin met de onmogelijke naam Negasonic Teenage Warhead (Brianna Hildebrand) en de sjofele taxichauffeur Dopinder (Karan Soni) passeren één voor één de revue. De nieuwe aanvulling in het team is Domino (Zazie Beets), een vrouw wiens 'superkracht' alleen haar buitensporig geluk is - waarvan Deadpool dan nog beweert dat zoiets geen superkracht kan zijn. Ze is uiteindelijk de enige die Team Deadpool komt versterken, nadat enkele andere acteurs als Bill Skarsgård en Terry Crews voortijdig naar de uitgang mogen. Als u bovendien al dacht dat de film in de bioscopen gewaagd was, dan krijgt u er op Blu-ray nog de Super Duper $@%!#& Cut bij, die de film een kwartiertje rekt.

 

BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit van Deadpool 2 is naar goede gewoonte uitstekend, de detaillering is on the spot en op de momenten dat het CGI-aspect de overhand dreigt te nemen, worden we daar door Zijne Gemaskerdheid zélf op gewezen. De kleuren zijn misschien niet altijd even realistisch, maar Deadpool 2 pretendeert ook niet méér te zijn dan een ritje in een achtbaan waarin er hier en daar nog een spijkertje los zit. Aan details zoals het verminkte gezicht van Wade is echt wel veel aandacht besteed, en ook details zoals de cellen in de Ice Box en de moderne snufjes waarvan Cable zich bedient, zijn goed afgewerkt. Alleen de donkerdere scènes zijn misschien iets minder strak afgelijnd. De DTS-HD MA 7.1-mix klinkt heftig en robuust, en de surrounds worden voortdurend aangesproken. Vooral de achtervolgingsscène waarin Domino tracht een rijdend gevangenistransport te besturen, is demomateriaal.

 

EXTRA'S
In het menu, dat er uitziet als een oude videoband en waaruit Take On Me van A-Ha zo vals als een kat uit loeit, vinden we een amusant audiocommentaar van Ryan Reynolds, regisseur David Leitch, en scenaristen Rhett Reese en Paul Wernick terug. De impact van een gag reel (3:11) is voor een film als Deadpool 2 beperkt, en voegt niets toe aan de algemene teneur van de film. Deadpool Family Values: Cast of Characters (15:09) biedt ons in vogelvlucht een overzicht van de belangrijkste personages, en David Leitch Not Lynch: Directing DP2 (11:39) zingt de lof van de regisseur, alhoewel acteur T.J. Miller in het begin van de featurette er nog van overtuigd is dat de regisseur David Lynch is. Deadpool’s Lips are Sealed: Secrets and Easter Eggs (12:52) somt een boel wetenswaardheidjes op waar we bij een volgende kijkbeurt zeker op gaan letten, en legt vooral de klemtoon op de vele cameo's die de film rijk is. In Until Your Face Hurts: Alt Takes (9:25) wordt haarfijn geanalyseerd waar de film allemaal over de schreef gaat. Roll with the Punches: Action and Stunts (6:57) in een standaard piece of fare over het stuntwerk, en The Deadpool Prison Experiment (11:28) focust op de relatie tussen Russell en Wade, tijdens hun gemeenschappelijk verblijf in de Ice Box. In The Most Important X-Force Member (2:21) vertelt komiek Rob Delaney hoe hij in de film verzeild is geraakt, en hij watertandt alvast om op te draven in een sequel. Chess with Omega Red (1:16) zoomt in op een vrij onbelangrijke figurant, Swole and Sexy (2:12) op Julian Dennison, Karan Soni en Josh Brolin, die niet allen even fysiek aantrekkelijk zijn. De 3-Minute Monologue (2:14) volgt Brolin in de make-uptrailer.

 

Dan is er nog Deadpool's Fun Sack 2, een verzameling van 17 video's (35:22), met onder meer trailers, zowel red band, green band als in de stijl van de jaren '80 (!), een videoclip van Céline Dion en nog meer, en een collectie stills. De tweede schijf bevat enkel de vijftien minuten langere Super Duper $@%!#& Cut, voor de rest niets.

CONCLUSIE
Deadpool 2 is verfrissend, relativerend, goed gemaakt, maar bij momenten wat puberaal. Als uw minderjarige kinderen evenwel gek zijn op superheldenfilm, laat u ze best naar iets anders kijken. Technisch is dit een zeer mooie release.