FILM
Na de gebeurtenissen in Captain America: Civil War zit Ant-Man Scott Lang (Paul Rudd) thuis met een enkelband. Hem is bovendien een contactverbod opgelegd met Hank Pym (Michael Douglas) en zijn dochter Hope Van Dyne (Evangeline Lilly). Tijdens zijn trip op het subatomaire quantumniveau in de eerste Ant-Manfilm heeft Scott echter mogelijk contact gemaakt met de moeder van Hope (Michelle Pfeiffer), die al dertig jaar vast zit in de quantumwereld. Hank heeft wellicht eindelijk een quantumtunnel gebouwd waarmee hij haar kan terughalen, en, contactverbod of geen contactverbod, Scott speelt daar een cruciale rol in. Maar er zijn kapers op de kust. Enerzijds is er Sonny Burch (Walton Goggins), een crimineel die de Pyms onder de arm hebben moeten nemen om een cruciaal onderdeel voor de quantumtunnel te bouwen van te kopen. Burch heeft zijn zinnen gezet op de uitvinding, die hij voor één miljard wil verpatsen aan een geïnteresseerde koper. Anderzijds is er echter ook Ghost (Hannah John-Kamen), de dochter van een ex-medewerker van Hank Pym, die de experimenten naar quantumfysica op zijn eentje heeft voortgezet, en er per ongeluk voor gezorgd heeft dat haar moleculen niet helemaal in fase zitten. Ghost kan daardoor door muren wandelen en klappen ontwijken, maar ze heeft haar gave niet meer onder controle, en dreigt tenonder te gaan aan helse pijnen. Ghost wordt geholpen door een ex-studiegenoot van Hank Pym, professor Bill Foster (Laurence Fishburne). De jacht op Pyms uitvinding kan beginnen...

 

Na het Schlachtfest Avengers: Infinity Wars is het bij Marvel weer eens tijd voor wat luchtigers. Een superheld evenwel laten opdraven als antiheld is géén unique selling position meer: 20th Century Fox doet dat met Deadpool ook al, en met meer succes. Ant-Man And The Wasp moet het vooral hebben van bijzondere speciale effecten, zoals het dertig jaar jonger maken van Michael Douglas, wilde achtervolgingen en schietpartijen dan van een bijster origineel scenario. Goed gemaakt, met charismatische acteurs en geschikt voor alle leeftijden, maar vooral luchtig. Érg luchtig. Gevuld met uiteraard de grootste wetenschappelijke nonsens die je je maar kan indenken - zoals één van de personages terecht opmerkt zetten ze gewoon voor elk zelfstandig naamwoord het voorzetsel "quantum". Net als bij de recente Spiderman-reboot is de voornaamste betrachting de lachers op de hand te krijgen, met voor de kenners af en toe een vette knipoog naar de pulpcinema van weleer. Daar is niets mis mee, uiteraard, maar om nu te zeggen dat Ant-Man And The Wasp een blijvende indruk zal maken, dat is wellicht een brug te ver. Marvel wil gewoon alle soorten publiek tegelijk bedienen, net zoals het met etnische minderheden deed in Black Panther, en het gevaar met 3 à 4 dergelijke films per jaar is dat het allemaal op de duur wat eenheidsworst wordt.

 

BEELD EN GELUID
Ant-Man And The Wasp krijgt zoals alle Marvel Cinematic Universe-releases tegenwoordig een goede presentatie mee die genoeg pomp and circumstance hebben om de speciale effecten uit de verf te laten komen. Het geheel resulteert in haast een kakofonie van visuele hoogstandjes, overgesatureerde kleuren en dynamische contrasten. Vooral wanneer het zogenaamde quantum realm wordt betreden, staat er geen maat meer op de digitale trukendozerij die u ervan moet overtuigen dat dit soort nonsens een wetenschappelijke basis heeft. De schaarse scènes zonder al te veel digitale toverkunst zien er soms in verhouding een beetje soft uit, maar dat kan aan het contrast liggen. De DTS-HD MA 7.1 geluidstrack scheert voortdurend hoge toppen en ondersteunt de visuele effecten met de nodige grandeur, zonder daarbij de verstaanbaarheid van de dialogen te verdrukken. Meer moet dat niet zijn.

 

EXTRA'S
Het bonusmateriaal blijft het zwakke beestje. Naast een inleiding door regisseur Peyton Reed (1:08) is de commentaartrack ingesproken door de man waarschijnlijk de meest substantiële toevoeging, alhoewel dit na n-tig Marvelfilms vooral een oefening in herhaling wordt. Vier featurettes vervolgens de selectie aan bonusmateriaal: in respectievelijk Back in the Ant-Suit: Scott Lang (5:56) en A Suit of Her Own: The Wasp (5:19) worden de personags van Paul Rudd en Evangeline Lilly onder de loep genomen, in Subatomic Super Heroes: Hank & Janet (4:10) is het de beurt aan Michael Douglas en Michelle Pfeiffer, en Quantum Perspective: The VFX and Production Design of Ant-Man and The Wasp (7:04) behandelt uiteraard de vele instanties van computerwizardry uit de film. Dan volgen er nog 3 "Gag Reel and Outtakes"-bijdragen, met een gag reel (1:31), Stan Lee Outtakes (0:46) - waarschijnlijk 's mans laatste bijdragen bij leven - en Tim Heidecker Outtakes (1:29), twee verwijderde scenès (1:38) en uiteraard de nodige verplicht te bekijken cross-promotionele trailers. Kortom, de extra's boksen in de categorie van het mierengewicht.

CONCLUSIE
Ant-Man And The Wasp is zeker niet slecht, maar kreunt onder het overaanbod van superheldenfilms. De Blu-ray is echter van goede kwaliteit, alhoewel wat licht in het bonusmateriaal.