FILM
Angel Heart laat zich niet zomaar beschrijven. Het verhaal is immers zo ingenieus uitgewerkt dat een mens er op minstens drie verschillende niveaus naar kan kijken. Vooreerst is er het detectiveverhaal, een klassieke film noir die alle clichés van het genre bevat. Bij de aanvang van de film bevinden we ons in het Brooklyn van de jaren vijftig. We zien er de ongeschoren, ongewassen Harry Angel (Mickey Rourke), een wat dilettante privédetective die zich in hoofdzaak bezig houdt met het betrappen van overspelige echtgenoten en het innen van achterstallige betalingen. Op een dag komt Angel, een naam die trouwens niet eens toevallig is gekozen, in contact met de mysterieuze Louis Cypher (Robert DeNiro), ook al niet willekeurig uitgezocht (probeer de namen trouwens maar eens van naderbij te bekijken, je zal er een aanwijzing in vinden voor de ontknoping) die hem vraagt een man op te sporen die hem blijkbaar nog het één en het ander verschuldigd is. Hoewel Angel niet direct in de zaak geïnteresseerd is, neemt hij ze toch aan want Cypher betaalt goed en uiteindelijk heeft hij toch niet direct wat beters te doen.

Angel ontdekt al gauw dat de man in kwestie, Johnny Favorite, reeds jaren geleden uit de instelling waarin hij na de oorlog was terechtgekomen, is verdwenen en hij volgt zijn spoor helemaal naar het diepe zuiden waar hij uiteindelijk in het French Quarter van New Orleans terechtkomt. Bij zijn zoektocht laat hij een spoor van lijken achter, want het blijkt dat iedere persoon met wie Angel praat en die hem een stukje van de puzzel aanreikt, even later op gruwelijke wijze wordt vermoord. Dan ontmoet hij Epiphany (Lisa Bonet), een jonge voodoopriesteres die schijnbaar voor de oplossing van het mysterie kan zorgen.

Onwillekeurig gingen mijn gedachten naar Pulp, het overheerlijke boek van Charles Bukowski, waarin die op een hoogst intelligente manier de draak steekt met heel het detectivegenre, gedachten die mij ook meteen bij de tweede pijler van deze film brengen: de omgevingsfactoren. Een mens kan immers alleen maar ongemakkelijk worden van de achtergrond waartegen het hele verhaal geprojecteerd wordt. Gesitueerd in de donkere straten van Brooklyn en Harlem, helemaal over de rokerige jazzclubs van New Orleans tot het achterland van Louisiana, doet de film denken aan een samensmelting van Chinatown (een vergelijking die ook terecht in de filmtrailer wordt gemaakt) met The Big Easy. Sfeer genoeg dus en in elk geval ook een absoluut meeslepende beeldkeuze. De beelden en de kleine stukjes informatie die regisseur Alan Parker haast op een pointillistische manier aanbrengt, voeren ons - en het hoofdpersonage Harry Angel - naar het derde niveau, dat van de bovennatuurlijke thriller (een vergelijking met The Sixth Sense is gauw gemaakt, al is deze film een heel stuk ouder en bespeelt hij een ander thema) en uiteindelijk ook tot de ontknoping.

Meer over het verhaal zal ik hier niet vertellen, het zou immers jammer zijn om net iets te veel van de vernuftige plot weg te geven, maar wel nog even iets over de acteurs. Mickey Rourke is naar mijn bescheiden mening uitstekend gecast als de charismatische Harry Angel (een beetje een verrassing want over het algemeen heb ik het niet zo voor de acteerstijl van Rourke) en met de keuze voor Bonet (die met Angel Heart haar filmdebuut maakt en er, gezien de toch wel stomende scènes, haar ontslag uit The Cosby Show mee in de hand werkte), verwerpt Parker op magistrale wijze het cliché van de oude, vadsige voodoopriesteres, een optie die we gezien de hedendaagse realiteit binnen de voodoowereld van New Orleans (ga daar zelf ook maar eens een kijkje nemen, ik kan het ten zeerste aanbevelen) alleen maar kunnen toejuichen. Wie trouwens alleen maar in de sensuele Lisa Bonet een reden ziet om deze film te bekijken, zal zeker niet bedrogen uitkomen. Op deze schijf zijn immers enkele scènes terechtgekomen die in de originele theaterversie geknipt zijn wegens veel te gewaagd. Enigszins overdreven misschien, maar best begrijpelijk gezien de voorkeuren van de Amerikaanse keuringscommissie. Uiteraard is ook De Niro op zijn best als de raadselachtige Cypher, maar dat is nauwelijks het vermelden waard; is dat namelijk niet altijd het geval?

BEELD EN GELUID
De film heeft op deze dvd een anamorf 1.85:1-beeldformaat dat boven de middelmaat uitstijgt. Over het algemeen is het beeld vrij scherp en is het contrast goed, maar soms is het beeld niet stabiel en oogt het niet overtuigend. In sommige avond/nachtscènes is het contrast niet helemaal goed afgesteld. Af en toe merk je wat grain en heel minieme vlekjes.
Het geluid daarentegen mag dan maar Dolby Surround zijn, deze track klinkt wel heel goed. De dialogen blijven gedurende de hele film duidelijk en verstaanbaar. De achterste kanalen worden voornamelijk aangesproken voor achtergrond- en sfeergeluiden en voor de (bij momenten) beklemmende soundtrack. De lage tonen klinken bijzonder goed als de hartslag door de speakers bonst. Je krijgt er als het ware kippenvel van.

EXTRA'S
Als je de schijf in de speler stopt, kom je vrijwel onmiddellijk in de menu's terecht die heel duister en sfeervol gemaakt zijn, gebruikmakend van beelden en muziek uit de film. Het duurt echter net iets te lang om in het hoofdmenu te kunnen en de film te starten. Je moet geduldig de overigens knap gemaakte animatie bekijken (26 sec.), de forwardfunctie werkt hier niet. We krijgen allerlei extra's te zien die jammer genoeg de verwachtingen niet helemaal inlossen. Vooreerst is er een interview met Alan Parker die enkele elementen uit de film en de productie toelicht en eveneens het één en ander over de acteurs te vertellen heeft. Vervolgens is er een korte behind the scenes, die ons verdacht veel doet denken aan de fameuse B-Roll die je op RCV-schijfjes nogal eens terugvindt. De drie documentaires ogen veelbelovend, maar blijken achteraf eerder korte toelichtingen te zijn omtrent sommige aspecten van de film (the reality of voodoo, creating the look, choreographing a voodoo ritual). Hier had men gerust dieper op in mogen gaan omdat het toch wel een boeiend onderwerp betreft dat bij vele kijkers waarschijnlijk niet zo bekend is. De fotogalerij bevat een 20-tal foto's van de cast en crew, zowel tijdens de opnames als daarbuiten. StarInfo herbergt informatie over Mickey Rourke, Lisa Bonet en Alan Parker aan de hand van een kort filmpje met interviews over elk van hen. Van Robert De Niro ontbreekt elk spoor. De audiocommentaar door regisseur Alan Parker bevat nog wat interessante informatie, maar bijwijlen is het vrij stil tijdens zijn commentaar terwijl je verwacht dat een regisseur zo'n track makkelijk vol kan proppen met leuke weetjes en achtergrondinformatie. En ten slotte is er de bioscooptrailer. De extra's zijn in het Nederlands ondertiteld behalve de bioscooptrailer en de audiocommentaar en dat is betreurenswaardig. De audiocommentaar krijgt tot onze grote ergernis wel Franse ondertitels.