FILM
Annie Hall blijkt eens te meer één van de betere Woody Allen films te zijn. Zijn films zijn zeker niet voor iedereen weggelegd. De een vindt ze te langdradig, de andere vindt hun thema oninteressant, of men vindt Allen een arrogante betweter. Toegegeven, de humor en aanpak van Woody Allen zijn niet alledaags en slechts een schare fans zal dit weten te appreciëren. Woody Allen is altijd al een buitenbeentje geweest in de filmwereld, zijn films worden redelijk geapprecieerd, maar maakten nooit brokken aan de box-office. De echte fan maalt hier natuurlijk niet om en gelijk hebben ze. Annie Hall won vier Oscars, voor beste film, beste regie, beste scenario, beste actrice, en vertelt het verhaal van de Joods komiek Alvy Singer en zijn op de klippen gelopen relaties met vrouwen, in het bijzonder met zangeres Annie Hall. De film opent met Alvy die ons toespreekt en zijn relatieproblemen uit de doeken doet. Hij probeert via leugens, fantasieën, grappen en excuses te ontsnappen aan het feit dat hij verantwoordelijk is voor de slechte afloop van zijn relaties.

Omdat Woody Allen in praktisch elke film op eenzelfde manier acteert, vermoed ik dat hij meestal gewoon zichzelf speelt. Annie Hall kan dan ook een beetje beschouwd worden als een autobiografische film, Allen had dan ook in het echte leven een relatie met Diane Keaton, een relatie die trouwens op de klippen liep. De film zit ook vol met verwijzingen naar onder andere Balzac, Groucho Marx, Freud, Wagner en Kafka. Je moet daarvan al redelijk goed op de hoogte zijn om sommige grappen helemaal te vatten. De film is zeker het bekijken waard en de aandacht van de kijker verslapt op geen enkel moment. In een kleine bijrol herkennen we zanger Paul Simon, Christopher Walken als Duane, de broer van Annie, en Shelly Duvall als reporter voor het magazine Rolling Stone. En in een flits zien we eveneens Jeff Goldblum (aan de telefoon) en Sigourney 'Ripley' Weaver.

BEELD EN GELUID
In tegenstelling tot de regio 1-versie, heeft MGM ervoor gezorgd dat de regio 2-beeldtransfer wel anamorf is. De film heeft een beeldformaat van 1.85:1. Ondanks z'n leeftijd is de beeldkwaliteit behoorlijk, persoonlijk heb ik de film nog nooit in dergelijke goede staat gezien. Het beeld is scherp en gedetailleerd en heeft rijke kleuren. Uiteraard is het beeld hier en daar wat korrelig en is er een beetje beeldruis zichtbaar, maar dat is miniem en daarover struikelen we niet. Het geluid daarentegen hinkt wat achterop. De Dolby Digital monotrack is de originele geluidsopname maar klinkt wat leeg. Aangezien de film het moet hebben van dialogen, had ik ook niet meer verwacht.

EXTRA'S
Jammer genoeg zijn de extra's niet veel zaaks. Statische menus in verschillende talen leiden je naar een bioscooptrailer, scène selectie en audiosetup. Voorts is er een boekje met wat achtergrondinformatie.

CONCLUSIE
Annie Hall is één van Woody Allens betere films. De technische kwaliteit is goed, de bonussectie is eerder mager.