FILM
American football is niet enorm populair op het Europese vasteland, daarom ook m'n verbazing dat deze film het toch niet zo slecht deed in de Belgische zalen. Misschien heeft de "veramerikanisering" er iets mee te maken? Het is mijns inziens voornamelijk te danken aan de sterke cast, Oliver Stone als regisseur en het feit dat er eigenlijk weinig echt goede sportfilms bestaan.

Als we het nu hebben over Rocky of over The Mighty Ducks, de verhaallijn van een sportfilm verloopt altijd volgens hetzelfde stramien: het principe 'from zero to hero' speelt in elk van deze films en geeft de kijker na het bekijken ervan een enorm positief overwinningsgevoel. De regisseur past in deze film hetzelfde principe toe, maar Oliver Stone zou Oliver Stone niet zijn mocht hij er z'n eigen invloedrijke stijl niet op toepassen: beelden die tegen 190 km/u op je scherm voorbijrazen, 4 verschillende scènes terzelfdertijd in beeld brengen, knipogen naar de beroemde Collosseum-race uit Ben Hur. Intrigerende cinema, dat wel. Maar voor veel kijkers wellicht te enerverend.

Jamie Foxx speelt de rol van Willie Beamen, 3de quarterback van de Miami Sharks. Op een zekere 'Any given Sunday' vallen de eerste 2 quarterbacks uit en krijgt de zwarte rookie z'n speelkans in de NFL, de hoogste footballklasse in de US. De Sharks verloren net hun derde wedstrijd op rij en coach Tony Damato (een schitterende Pacino) staat onder druk, zowel van de sexy eigenares van de club (Cameron Diaz) alsook van de pers en het publiek. Het vervolg laat zich raden: Beamen groeit uit tot de vedette van de ploeg, krijgt een ego hoger dan de Empire State Building, krijgt problemen met de teammaten en met z'n vriendin, hij wordt uit de ploeg gezet en komt uiteindelijk na een stevige bijsturing van z'n coach terug als de perfecte teamleider en beste quarterback uit de league.

Zo gesteld, lijkt dit een heel simpele prent en enerzijds is ze dat ook, maar door de verdienste van Oliver Stone en de goed acterende cast ervaart met deze film als veel complexer en hij is zelfs zo intens dat je na het bekijken op een fatsoenlijke surround-installatie bezweet en verward achterblijft. Voor de sportfreaks onder ons is dit zeker een aanrader!

BEELD EN GELUID
Op het beeld en het geluid valt weinig aan te merken. Men laat ons hier genieten van een anamorf 2.35:1-beeldformaat en alhoewel ik maar voor 100% tevreden ben als men mij een 1.85:1 voorzet, mag de beeldkwaliteit best gezien worden. Het geluid daarentegen steekt ver boven het gemiddelde uit. In het geanimeerde menu krijgen we al een lekker zware gitaarrif te horen die vettig uit de frontspeakers komt geknald. Tijdens de film worden de surroundkanalen goed gebruikt voor het gejuich van het publiek en voor de met hiphop gevulde soundtrack. De botsingen tussen de gespierde football-lichamen in slow-motion laten je subwoofer tot het uiterste gaan en Al Pacino's gebrul komt lekker luid door de centrale speaker. Een feest voor de zintuigen, deze dvd.

EXTRA'S
Een gratis bonus-dvd. En aan de prijs te zien is hij inderdaad gratis, de dvd blijft onder de 1000 BEF. We krijgen hier dan ook een hele boterham geserveerd: eerst de trailers, Oliver Stone's audiocommentaar (alsook dat van de cast & crew) en de stills. Daarbij komen dan de Jamie Foxx-auditietapes (o.a terwijl hij enkele balletjes gooit) en enkele screentests, 3 muziek video's, deleted en extended scènes, 3 muziekvideo's (o.a een coole song van LL Cool J), een héél interessante making-of van HBO en op de koop toe een humoristische gag-reel, een soort blooper-sectie als het ware. Dan volgen nog een hoop dvd-rom-opties, maar aangezien ik geen dvd-rom heb zal ik ze niet bespreken. U ziet het, de moeite waard en op de koop toe nog een leuke hoes ook, want ik vind het wel handig dat de bonus-dvd weggestopt zit in de vookaft van het hoesje. In huis halen die handel.