FILM
De pogingen van de Incredibles om de Underminer (John Ratzenberger) te pakken te krijgen (die bovengronds was gekomen na de eerste film) pakken verkeerd uit. Niet alleen is de Underminer er met de inhoud van de kluis van de bank vanonderuit gemuisd, de schade die de superhelden hebben aangericht in de poging hem te vangen is niet te overzien. Hun handler Rick Dicker (Jonathan Banks) kan hen nog hoogstens een verblijf in een motelletje voor veertien dagen gunnen, en daarna staat de familie op straat, superheld of geen superheld. Ze worden echter benaderd door filantroop Winston Deavor (Bob Odenkirk), die de rechten van superhelden om op te treden en te beschermen tegen het kwaad weer hoog op de politieke agenda wil. Alleen is in zijn ogen Mr. Incredible (Craig T. Nelson) iets minder geschikt als het uithangbord van zijn campagne omwille van zijn brokkenparcours, en wil hij vooral dat de media de aandacht richt op Elastigirl (Holly Hunter).




Elastigirl neemt het in een paar ronden die flink door de media gecoverd worden op tegen de Screenslaver (Bill Wise), die vooral duivels genoegen schept in het hypnotiseren van mensen via eender welk beeldscherm - en zeg nu zelf, in de maatschappij van tegenwoordig zijn beeldschermen alomtegenwoordig. Na een ontspoorde trein en de aanslag op een ambassadeur (Isabella Rossellini), neemt Elastigirl de Screenslaver te grazen, maar er is duidelijk iets wat niet klopt. Mr. Incredible is intussen gedegradeerd tot huisman: hij moet het liefdesleven van zijn tienerdochter Violet (Sarah Vowell) op orde krijgen, nadat haar vriendje zijn geheugen is leeggeveegd door Dicker, hij moet zoon Dash (Huck Milner) helpen met wiskunde waar hij zelf de ballen van begrijpt, en tot overmaat van ramp beginnen bij baby Jack-Jack de superkrachten te manifesteren - en dan nog liefst allemaal tegelijk.




Brad Bird heeft er veertien jaar over gedaan om zijn sequel op The Incredibles te realiseren. Het eindresultaat is niet dadelijk baanbrekende cinema, en de diepere gelaagdheid die andere films van Pixar typeren, ontbreekt hier volledig, maar het is wél amusante en hyperkinetische cinema. De intrige is bij momenten flinterdun, dat de superhelden uiteraard achter de verkeerde misdadiger worden aangestuurd heb je na ongeveer 3 1/2 seconde door, en het verhaal is zeer lineair, weliswaar zonder onafgeronde draadjes op het einde, maar ook zonder franje. Feitelijk is het leukste van de film niet zozeer de achtervolging van de Screenslaver door Elastigirl, maar het complete onvermogen van Bob om de rol van huisvader op zich te nemen terwijl hij barst van jaloezie. De voice cast is tegenover de eerste film niet gewijzigd, en aangevuld met onder meer Bob Odenkirk en Jonathan Banks, beiden Better Call Saul-alumni.

BEELD EN GELUID
Uiteraard heeft The Incredibles 2 als computeranimatiefilm een nagenoeg perfecte transfer meegekregen, met veel textuur maar ook een Looney Tunes-achtige karakterbouw, wat betekent dat er weinig ruimte is voor details in de gelaatsuitdrukkingen of de spandex van de superheldenkostuums. Het beeld bevat diepte en contrast, maar we hebben toch ook een klein artefact bespeurd bij de wielen van de rijdende boor van de Underminer. De kleuren zijn dan weer bont en expressief, flink gesatureerd en stabiel. De schijf krijgt onder meer een Engelse DTS-HD MA 7.1-track mee die we als referentie hebben gebruikt voor deze bespreking. Net zoals de meeste Disneyreleases is de track vrij stil, en noopt tot het naar rechts draaien van de audioknop op uw versterker. Er is uiteraard veel surroundbelevenis aan deze film vol explosies, ontsporende treinen en uitgebreide knokpartijen, maar de dialoog dreigt af en toe in het geweld verloren te gaan.




EXTRA'S
En hier gaat dat niet alleen de trein in de film, maar ook deze release van de sporen. Als u al het substantiële bonusmateriaal wil, dan wringt Disney uw hand om opdat u de 3D-versie zou kopen, en dan nog wel de UK-versie die niet eens Nederlands ondertiteld is! Op deze schijf moet u het in de eerste plaats stellen met een audiocommentaar door regisseur Brad Bird, animatie-supervisors Dave Mullins, Alan Barillaro en Tony Fucile, en Animation Second Unit and Crowd Supervisor Bret Parker met vooral veel technische uitleg, de klassieke Pixar-short Bao (7:41) die aan de bioscoopvertoning voorafging, een nieuw kortfilmpje Auntie Edna (5:08) en een documentaire Strong Coffee: A Lesson in Animation with Brad Bird (18:50) waarin de deelnemers niet veel anders doen dan Brad Bird uitgebreid bewieroken. En zoals gewoonlijk moet u bij de opstart enkele cross-promotionele trailers dulden.

CONCLUSIE
The Incredibles 2 is leuk maar heeft niet de bijzondere Pixar-magie waar de meeste films zich wel op kunnen beroepen; het is vooral een hyperkinetische actiefilm. Beeld en geluid zijn goed, maar van de bonussectie is al het leuke materiaal afgeroomd.