SERIE
De dagen dat Zweedse series louter een voorrecht zijn voor Canvas-kijkers lijken geteld, want in de Scandinavische series (waar alles uiteindelijk ook rond geld draait) wil men duidelijk meer en meer de internationale toer op. Sanctuary uit 2019 dat onlangs op dvd is verschenen, is daar het mooiste bewijs van. Hoewel deze serie die gebaseerd is op het boek Hemeldal van Marie Hermanson van oorsprong op en top Zweeds is, wordt er bijv. resoluut gekozen om in het Engels te spreken. De reeks speelt zich ook deels in Italië af en tussen de cast vind je een Hollywoodster als Matthew Modine terug die hoewel nu wat vergeten is, toch in krakers als Full Metal Jacket of The Dark Knight Rises speelde.




Helena (Josefin Asplund) werkt als telefoniste bij één of ander callcenter, en het is duidelijk niet de job van haar leven. Haar baas is een bullebak die vindt dat hij ieder moment zijn werkgeefster onbeschaamd op de vingers mag tikken, en Helena die zich door haar vrienden kortweg Hel laat noemen, hoopt dat ze zo vlug mogelijk iets anders in het leven kan gaan doen. Geheel onverwacht krijgt ze een kaartje van haar tweelingzus Siri (een dubbelrol van Asplund) die in een afgelegen dorpje in de Italiaanse Alpen verblijft. Via het kaartje vraagt Siri aan haar zus dat deze haar wil bezoeken, maar eens aangekomen lijkt de verblijfplaats een afkickcentrum te zijn waar de allerstrengste veiligheidsmaatregelen genomen worden. Je raakt er wel binnen, maar niet buiten. 

Himmelstal, zo heet het centrum, kan alleen maar bereikt worden via een kabelbaan, en de carabinieri die steeds maar de receptie in en uit gaan laten vermoeden dat de bewoners niet in rechte lijn lopen met de wet. De meest gevreesde naam is die van psychiater dr. Fischer (Matthew Modine). Siri vertelt haar zus dat ze de liefde van haar leven heeft gevonden, maar dat ze haar vriendin absoluut moet zien omdat de echtgenote haar bont en blauw slaat wegens haar lesbische geaardheid. Met de dokters praten heeft geen zin, daarom vraagt Siri dat Helena haar identiteit wil overnemen om zo te kunnen ontsnappen. Helena weigert omdat ze het zaakje veel te gevaarlijk vindt, maar vanaf de eerste nacht ontsnapt Siri met haar paspoort en telefoon waardoor Helena gevangen komt te zitten, en uiteraard is er niemand die haar verhaal gelooft.




Vernieuwend is deze serie geenszins en seriejunks zullen waarschijnlijk Sanctuary net iets te old school vinden om echt te beklijven, maar toch is het leuk dat de makers twee spanningsvelden hebben ingebouwd. Enerzijds wil de gedupeerde vrouw maar al te graag haar eigen leven terug, maar de zus die ontsnapt is blijkt ook het één en ander op haar kerfstok te hebben en dat bezorgt Helen de nodige problemen. Of het allemaal even geloofwaardig is laten we in het midden, maar dat is pakweg Westworld ook niet. Acht afleveringen degelijke Zweedse kwaliteit, ook al zullen sommigen het een afknapper vinden dat men voor het Engels opteerde. De zwakste schakel zijn de acteerprestaties. Een Matthew Modine doet het louter en alleen maar voor het incasseren van het geld, terwijl de rest wel degelijk werk aflevert, maar het is allemaal veel te oppervlakkig en als je acht afleveringen met een personage wil meeleven moet dat toch een beetje meer zijn. 

BEELD EN GELUID
Deze reeks wordt gepresenteerd in een box waarin je twee disks vindt en waarop je elk van hun vier afleveringen van 45 minuten hebt. Zoals gezegd in het begin, is deze Zweedse serie Engelstalig en op wat schrikeffecten na, zijn het de dialogen die regeren op de geluidsband. Het beeld is zoals steeds netjes verzorgd, hoewel de binnenopnames in het psychiatrisch centrum een wazig effect hebben, maar dat is eigen aan de regie.




EXTRA'S
Een beetje typisch voor Lumière-releases is dat ze zelden bonusmateriaal hebben, dat geldt ook voor deze serie. Niets dus.

CONCLUSIE
Sanctuary is een gemakkelijk te verteren reeks over een vrouw die in het ootje genomen is door haar tweelingszus en moet te zien ontsnappen uit een inrichting. Old school, maar naar Lumière-normen meer dan degelijk gemaakt.