FILM
Zeemonster Luca Parugo (Jacob Tremblay) koestert een ziekelijke fascinatie voor het leven op het landoppervlak - tot daar feitelijk hetzelfde uitgangspunt als The Little Mermaid. Anders dan Ariel veranderen de zeemonsters vanaf het moment dat ze niet meer in contact komen met water in gewone mensen. Op land sluit Luca vriendschap met Alberto Scorfano (Jack Dylan Grazer), nog een zeemonster dat het leven op het land al langer gewoon is, omdat hij geen ouders meer heeft en feitelijk de hele dag zijn zin kan doen. Alberto is geobsedeerd door scooters van het merk Vespa, en de twee jongens dromen ervan om op de geroemde Italiaanse scooter de wereld rond te trekken.




Luca's ouders Lorenzo (Jim Gaffigan) en Daniela (Maya Rudolph) zitten echter achter Luca's veren, pardon, vinnen, aan en dreigen ermee om hem mee te laten gaan naar de diepe zee met zijn oom Ugo (Sacha Baron Cohen), een lantaarnvis, om hem maar zo ver mogelijk van het oppervlak te blijven. Om uit de klauwen van zijn ouders te blijven, reizen Luca en Alberto naar het nabijgelegen vissersdorpje Portorosso - een samentrekking van Portovenere en Monterosso - in de hoop daar niet op te vallen tussen de menigte. Ze maken er kennis met Guilia Marcovaldo (Emma Berman), de dochter van de éénarmige visser Massimo (Marco Barricelli). Guilia wil graag meedoen met de jaarlijkse triatlon (zwemmen, fietsen en pasta eten - het is een beetje een Italiaanse variant), en met de komst van de twee jongens kunnen ze meedoen als team. Luca en Alberto klussen bij Massimo bij om het inschrijvingsgeld te betalen. Ze moeten het dan wel opnemen tegen de snoever van het dorp, de no good punk Ercole Visconti (Saverio Raimondo), die van plan is de race voor de zesde opeenvolgende keer te winnen, en alle concurrentie meedogenloos uit de weg wil ruimen. Terwijl het drietal traint, ontstaat er een breuk in de vriendschap tussen Luca en Alberto, wanneer die eerste kennelijk geen haast meer heeft om op een Vespa de wereld in te trekken...




Santa Mozzarella! Het team achter Coco levert weer een mooie coming-of-age af, een ode aan films als Malèna en Cinema Paradiso. Weliswaar zien de Amerikanen Italië iets te stereotiep als één groot vakantiedorp, gevuld met ijsjes en scooterritjes, en lijkt voor hen heel Italië op de streek rond Cinque Terre, maar net als Coco is dit verhaal over volwassen worden, gekruid met een streepje bovennatuurlijkheid, een lust om te beleven. Het is niet helemaal duidelijk in welk tijdvak de film zich precies afspeelt, maar dat is geen hinderpaal, integendeel, het draagt bij aan de universaliteit. Enige hint is een filmaffiche voor Roman Holiday die ergens in de achtergrond te zien is, wat zou kunnen duiden op de jaren '50 - het kan natuurlijk ook een herneming zijn. Pixar is de laatste jaren van de gewoonte afgestapt om de éne sequel na de andere uit te brengen, en na Onward en Soul kiest de animatiestudio opnieuw voor originaliteit, en bewijst dat je met een redelijk simpel verhaal (meedoen aan een wedstrijd om een Vespa te winnen) ver kan komen, als het hart maar op de juiste plaats zit.




Luca is een ode aan de vriendschap met sympathieke personages die allemaal op zoek zijn naar wat hen heel maakt, aanvankelijk het bezit van een Vespa, maar gaandeweg ontdekken de protagonisten dat ze nog andere behoeften hebben in het leven: in het geval van Luca scholing en in het geval van Alberto een vaderfiguur. De personages zijn mooi vormgegeven, zowel vormelijk als inhoudelijk, en door hun ogen ontdekken we een ongerept stukje Italië met een zalige laissez-faire, laissez-passer-mentaliteit, gekruid met een snuifje lokale folklore en het bijhorende bijgeloof. Bij Pixar kunnen ze bovendien als geen ander rijkgevulde, kleurige decors uit hun computer toveren, zelfs als, zoals bij Luca het geval was, de digitale artiesten omwille van de coronamaatregelen hun werk moesten indienen vanop afstand. Kortom, een dikke aanrader! Waarom de films overigens pictogrammen meekrijgt voor angst (de monstertjes zijn vooral aaibaar), geweld (er wordt al eens iemand in een fontein gegooid) en vuil taalgebruik (het grofste wat er gezegd wordt is "Santa" + een Italiaanse kaassoort naar keuze), is me een raadsel.

BEELD EN GELUID
Het begint vervelend te worden, maar op Blu-ray heeft Pixar qua beeld opnieuw de perfectie nagestreefd én bereikt. Eén blik op de kleurrijke huisjes van Portorosso zou u daarbij al moeten overtuigen. Daarnaast is er ook veel moeite gestoken in de kleurrijke textuur van de schubben van de zeemonsters, zoals ze er uitzien eens ze onder water zijn, met marien blauw, geel en groen als boventonen en een streepje rood in de pupillen van de ogen. Ook de vormgeving van de kleding, met alle nodige imperfecties - Luca en Alberto zien er in hun mensengedaante uit als twee vagebonden - is met zorg gedaan, en ook details zoals het beginnende snorretje van Ercole, een mikpunt van spot en bij laatstgenoemde een gevoelig onderwerp, zijn tot in de puntjes afgewerkt. Luca kreeg ook een DTS-HD MA 7.1-track mee, tegenwoordig de standaard op Blu-rays van Disney, samen met een redelijk overbodige Dolby Surround 2.0-track. Veel speciale ruimtelijke effecten bevat de film niet, behalve dan misschien tijdens het fietsonderdeel van de triatlon, maar de track is solide, evenwichtig en goed verstaanbaar. De subwoofer wordt niet danig veel benut, maar een relaxte film als Luca heeft daar geen behoefte aan. Alleen staat de volledige track een beetje stil, dus een flinke draai aan de versterkerknop is aan de orde. De schijf zelf bevat ook mooi artwork, en dat is bij Disney niet altijd het geval.




EXTRA'S
Qua extra's is de tijd van goedgevulde schijven bij Disney al lang achter de rug. We moeten het voornamelijk stellen met drie korte featurettes. In Our Italian Inspiration (14:21) toont regisseur Enrico Casarosa samen met zijn crew op studiereis om inspiratie op te doen. U mag eens raden waar ze naartoe zijn gegaan, maar het zijn niét de steppen van Siberië. Secretly a Sea Monster (12:23) staat stil bij het karakterontwerp van de zeemonsters die van gedaante veranderen eens ze op het droge zijn, en Best Friends (7:15) gaat over het centrale thema van vriendschap tijdens de kindertijd. Er zijn zes redelijk uitgevleesde verwijderde scènes met optionele inleiding (30:30) en drie trailers (6:13). En natuurlijk moet u zich vooraleer de schijf opstart, door een hoop vervelende cross-promotionele trailers wurmen. Het blijft nog altijd een Disney-schijf, of wat had u gedacht?

CONCLUSIE
Luca is een heerlijke film die nog maar eens aantoont dat Pixar op zijn best is als het uitpakt met een origineel verhaal. Silenzio, Bruno!