FILM
Films over de Tweede Wereldoorlog vind je bij ons niet echt. Recentelijk hadden we wel Torpedo (maar dat was commercieel bekeken zeker geen succes), op het einde van de jaren '60 maakte Hugo Claus De Vijanden met Robbe De Hert in de hoofdrol en diezelfde Robbe maakte in 1997 zelf Gaston’s War. Maar voor de rest is dit een genre dat op Vlaamse bodem nauwelijks voet van de grond kreeg. In Nederland was dat toch eventjes anders. Paul Verhoeven maakte zowel Soldaat Van Oranje als Zwartboek, Wim Verstappen had zijn Pastorale 1943 en in 1986 had je Fons Rademakers met De Aanslag die er zelfs een Oscar aan overhield. En zo kunnen we nog een tijdje verder gaan met een lijstje en daar zit ook natuurlijk Het Meisje Met Het Rode Haar tussen.

Met (jawel!) Pastorale 1943, de serie Dagboek Van Een Herdershond en vooral als het ondeugende Fientje uit Spetters was Renée Soutendijk in Nederland al een grote vedette en dus de gedroomde hoofdrolspeelster voor dit oorlogsverhaal dat over het leven gaat van Hannie Schaft, één van de bekendste Nederlandse verzetsstrijders. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Theun de Vries. Er was heel wat te doen over de historische aanpak van de film. Hannie wordt hier als een eerder timide vrouw voorgesteld die steeds maar twijfelt om de trekker over te halen als ze een collaborateur uit de weg moet ruimen, maar naar verluidt was de echte Hannie toch een ander paar mouwen. En ook was er kritiek op het feit dat je in de film er nooit achter komt dat haar verzet werd ingegeven door het communisme. Voor sommigen is het evenwel nooit goed, en het zou ons ten zeerste verbazen mocht regisseur Ben Verbong (die ook De Kassière en met alweer Soutendijk De Flat maakte) de bedoeling had om hier een accurate biografie van te maken.

We geven geen spoilers weg, want de film opent meteen met het tragische nieuws dat niemand Hannie Schaft van de dood heeft kunnen redden. De verzetsstrijdster werd op 17 april 1945 in Bloemendaal door de Duitsers omgebracht, en dat twee weken voor de bevrijding. Het werk van Schaft situeerde zich in Haarlem. Vlak voor haar doctoraalexamen als studente rechten sluit ze zich aan bij een verzetsgroep. Hoewel twee handen altijd welkom zijn wordt ze toch met argwaan bekeken. Niet alleen weet ze amper hoe een pistool vast te houden, ook is ze "maar" een vrouw. Haar eerste opdrachten blijven beperkt tot wat koerierswerk, maar al gauw wil ze betrokken geraken bij de aanslagen en krijgt ze een opleiding van Hugo (Peter Tuinman).

Het verhaal van Het Meisje Met Het Rode Haar heb je zeker al eerder gehoord, maar hoewel de film op bepaalde momenten veel te kil aandoet, kiest Ben Verbong toch voor een originele, en vooral zeer ingetogen regie. De Duitsers zijn natuurlijk smeerlappen die voor geen haar te vertrouwen zijn, maar nooit worden het Tarantino-karikaturen. Als de film ergens nood aan heeft, dan is het wel spanning, want die wordt toch serieus gemist. Gelukkig wordt dit wel gecompenseerd door een innemende en ronduit fantastische Renée Soutendijk die nog maar eens toont dat ze een hele film kan dragen, en mocht ze dat Hollandse accent niet hebben gehad, best wel eens een grote Hollywoodactrice had kunnen worden. Ook de cameravoering van Theo van de Sande biedt weinig ruimte voor emoties. Alles ziet er wat troosteloos uit, net zoals de toekomstkansen van Hannie. Toch een film die ondanks zijn veertigjarige leeftijd best nog de moeite waard is, ofschoon men dit soort films vandaag wel eens met "oubollig" zou durven bestempelen.

BEELD EN GELUID
Een meisje met rood haar, maar daar zie je niks van op deze transfer. Al dienen we er wel onmiddellijk bij te vertellen dat dit deels de wens was van de regisseur. Cameraman Theo van de Sande werkte namelijk met een speciaal procedé waardoor de kleuren voor een groot deel zijn weggefilterd. Geen kleuren dus, eerder te vergelijken met een slecht ingekleurde zwart-witfilm en met scenes die veel te korrelig zijn. De geluidsband is een 2.0 en je hebt bijna een koptelefoon nodig om alles duidelijk te verstaan. Om het nog wat erger te maken vond men het ook niet nodig om de Duitse dialogen (vertolkt door Nederlandse acteurs) te gaan ondertitelen. Kortom, deze snert-dvd is een serieuze domper op deze al bij al aardige film.

EXTRA'S
Het enige wat je hier vindt is een trailer en een interview met Renée Soutendijk. Nou ja, gewoon een geschreven (!) tekst die één beeldscherm vult en visueel lijkt op iets wat je op je Teletext kan zien. Daar krijg je bij ons geen punten voor, wel een harde schop onder de kont.

CONCLUSIE
Het Meisje Met Het Rode Haar van Ben Verbong is een Nederlandse oorlogsklassieker met een op en top Renée Soutendijk. De film zelf is door zijn aparte cameravoering zeer kil, en de afgrijselijke transfer op deze dvd maakt het er niet bepaald warmer op.