FILM
Het koninkrijk Kumandra werd vijfhonderd jaar geleden geplaagd door de Druun, een soort van smet die mensen in standbeelden verandert. De laatste draak, Sisu (Nora Lum), heeft de smet kunnen stoppen, maar het betekende het einde van de draken. Al wat er van hun magie is overgebleven, zit vervat in een magische steen. Kumandra is echter uit elkaar gevallen in vijf rivaliserende staten, Heart, Tail, Talon, Spine en het oorlogszuchtige Fang. Benja (Daniel Dae Kim), de leider van Heart, tevens de natie die de steen bewaart, doet een poging om de natiën weer bij elkaar te brengen, maar Namaari (Gemma Chan), de dochter van de koningin van Fang, laat de steen stuk vallen in een poging om deze te stelen. Onmiddellijk verschijnen de Druun weer ten tonele, en alle vijf natiën vallen ten prooi aan de wezens, terwijl ze elk een stuk van de steen bezitten.




En hier komt Raya (Kelly Marie Tran) ten tonele, de dochter van Benja, die in haar naïviteit Namaari de bergplaats van de steen heeft getoond. Zes jaar later is ze op zoek naar de rustplaats van de laatste draak, die volgens de overlevering de ramp heeft overleefd. Ze heeft daarvoor echter een schatkaart van Fang gestolen, en Namaari zit haar op de hielen. Toch weet Raya de draak, Sisu, te lokaliseren, en samen trekken ze op queeste om de vijf stukken van de steen weer samen te voegen, al was het alleen maar om haar vader weer om te toveren van een standbeeld tot een mens van vlees en bloed. Het blijkt echter dat de Druun zich vooral voeden aan de verdeeldheid van de mensen.




Raya And The Last Dragon ontsnapt niet aan de clichés van het fantasygenre, maar je moet toegeven dat dit goed gebrachte fantasy is met een originele world building en een interessante insteek. Voor wie er zich aan stoort: de moraal ligt er anders weer eens vingerdik op, zoals bij alle Disneyfilms, maar de film is een stuk minder teleurstellend dan hun recentere Encanto dat elk gevoel voor richting miste. De voice casting is bijna uitsluitend een Aziatische bedoening - behalve natuurlijk Alan Tudyk, die tegenwoordig standaard bij Disney wordt ingehuurd als er een grappig beestje moet worden gevoicet, zoals nu het geval is met Tuktuk. De hoofdrol wordt vertolkt door Kelly Marie Tran, die nog afgebrand werd als nodeloze woke-toevoeging in het Star Wars-universum in het abysmale The Last Jedi. In de rest van de cast herkennen we onder meer Daniel Dae Kim, Gemma Chan, Sandra Oh en Dichen Lachman, en de enige die wat uit de toon valt is Nora Lum, een rapster die opereert onder de naam Awkwafina en die haar Sisu een iets te vuilgebekte rand meegeeft.




Wat Raya And The Last Dragon ontbreekt, is dat extra beetje durf. De succesformule van Disney, inclusief het soort humor en avontuur, wordt zeer standaard afgeraffeld, en de enige goede keuze schijnt te zijn om de film niét te voorzien van kleffe liedjes. De tijd dat Disney grenzen verlegde op gebied van animatiefilms ligt echter intussen al zo'n twintig à dertig jaar achter ons, en alhoewel Raya And The Last Dragon niet echt slecht te noemen is, is de film grotendeels inwisselbaar met veel andere films. De paar scènes die gefilmd zijn met gewone vlakke animatie doen ons bovendien met heimwee terugdenken aan de tijd dat dit de standaard was, en zoveel slechter was dat niet.

BEELD EN GELUID
Disney vond het weer eens niet nodig om een 4K uit te brengen met Nederlandse ondertitels, dus blijven wij het bij de Blu-ray houden. Elke volgende Disneyfilm is opnieuw net dat ietsje meer perfect dan de voorgaande, en deze film staat dan ook mijlenver af van Toy Story, de pionier in het genre, qua technische afwerking. De draak Sisu heeft een haast fotorealistische pels, en de animatie van het water, alsook de reflectie van sommige personages die er zich in spiegelen, is oogstrelend. We krijgen dus een zeer helder beeld met veel details, en met mooie contrasten in de meer donkere scènes zoals op de markt van Talon. De geluidstrack is uitgevoerd in DTS-HD MA 7.1, en zoals gewoonlijk staat die track weer eens veel te stil, met een compleet gebrek aan agressieve laag en punch, waar de 4K wordt voorzien van een Dolby Atmostrack. Disney is kennelijk niet bereid om te leren van zijn fouten. De dialogen zijn nochtans helder en de geluidseffecten alomtegenwoordig, maar een flinke ruk naar rechts op de volumeknop van uw receiver is aan de orde.




EXTRA'S
Er werd tenminste een poging gedaan om de bonussectie te vullen, alhoewel de tijd van de diepgravende making of-documentaires vér achter ons ligt. De schijf start met een niet-gerelatieerde bonusfilm "Us Again" (6:49), een filmpje over de ongemakken van het ouder worden, waarin we een nukkig oud mannetje zien dat niet meer wil dansen zoals de rest van de gemeenschap, met optionele inleiding door auteur/regisseur Zach Parrish (1:21). In Taste of Raya (22:09) houden cast en crew een rondetafeldiscussie tijdens een Zoom-sessie terwijl ze lekker hun kas volslaan. Nog meer over de covid-pandemie krijgen we in Raya: Bringing It Home (14:35), waarin dezelfde cast en crew argumenteert dat het gros van deze film van thuis uit gemaakt werd, om de voor de hand liggende reden. Dan krijgen we Martial Artists (5:49) waarin de vechtscènes worden ontleed. In We Are Kumandra (9:09) worden de verschillende manieren waarop de Zuidoostaziatische culturen in de film geïntegreerd werden, tegen het licht gehouden. Er zijn outtakes (2:23) van bij de opnamesessies, een lijstje met Fun Facts & Easter Eggs (4:16) die zoals gewoonlijk niet veel voorstellen, maar Disney wil graag Pixar naäpen. Wie dus twintigduizend keer inzoomt, ziet hier en daar fucking Mickey Mouse opduiken. Gaap. De storyboards worden nog eens onderzocht in The Story Behind the Storyboard with John Ripa (5:02), en er zijn ook nog vijf verwijderde scènes (19:00) in storyboardvorm en voorzien van een introductie. De schijf opent volgens nare gewoonte met moeilijk skipbare cross-promotionele trailers.

CONCLUSIE
Raya And The Last Dragon is bezwaarlijk innovatief te noemen, maar het eindproduct is in alle opzichten aanvaardbaar. Behalve dan dat Disney ons geen UHD gunt.