FILM
Han Solo (Alden Ehrenreich) leidt een weinig benijdenswaardig leven op de planeet Corellia, waar hij slavenjobs mag uitvoeren in opdracht van Lady Proxima (Linda Hunt). Hij droomt ervan om samen met zijn vriendin Qi'ra (Emilia Clarke) de planeet te kunnen ontvluchten, en heeft daarom een flacon coaxium, de brandstof voor interplanetair reizen en verschrikkelijk duur, achterovergedrukt. Bij de grenscontrole wordt Qi'ra echter gesnapt, en Han zweert terug te komen zodra hij piloot is geworden en een schip te zijner beschikking heeft; daarom neemt hij dienst in het Keizerlijke leger.




Drie jaar later ontmoet hij ritselaar Tobias Beckett (Woody Harrelson) die samen met zijn vriendin Val (Thandie Newton) en piloot Rio Durant (Jon Favreau) een lading coaxium wil stelen. Samen met zijn medegevangene, de Wookie Chewbacca (Joonas Suotamo), biedt hij zich aan als extra mankracht, maar de overval mislukt, en Beckett is hierdoor 100 kilo coaxium verschuldigd aan Dryden Vos (Paul Bettany), een hooggeplaatst lid van het misdaadsyndicaat Crimson Dawn. Han kan de man nog net beletten om Tobias' keel over te snijden in ruil voor de belofte dat hij van de spijsmijnen van Kessel een lading onbewerkt (maar onstabiel) coaxium zal halen. Qi'ra blijkt intussen de luitenant van Vos geworden te zijn, en het is maar de vraag waar haar loyauteit ligt.




De productie van Solo was een mijnenveld, en het is een wonder dat de film er nog is gekomen. Regisseurs Phil Lord en Christopher Miller werden aan de deur gezet omdat ze het met Lucasfilm niet eens geraakten over de toon die moest worden aangeslagen, en Ron Howard werd in extremis binnengebraht om te redden wat er nog te redden viel. Hij heeft van Solo een coole SF-film gemaakt met een tempo dat goed zit, die enkele pertinenten vragen beantwoordt maar er andere weer openlaat. Tot een sequel zal het echter waarschijnlijk niet komen. Nochtans past al wat Howard hier brengt precies in de grotere verhaalbogen van het Star Wars-universum.




Naast Rogue One was Solo die ándere film die buiten de Skywalker Saga werd gehouden - met reden - vooraleer Disney een schier oneindige reeks afgeleide producten met wisselende kwaliteit op hun streamingsdienst begon te droppen. Solo refereert echter heftig naar het Expanded Universe van onder meer auteur Timothy Zahn door de jonge Han Solo te situeren op Corellia, een belangrijke planeet in de boeken die nu door Disney in de ban worden gedaan als apocrief. De gevleugelde uitspraak in de originele trilogie dat Han Solo de enige was die de Kessel Spice Run in minder dan 12 parsecs heeft volbracht, wordt hier als volwaardig plotelement naar voor gebracht, alsook het verhaal dat Han zijn schip, de Millennium Falcon, van smokkelaar Lando Calrissian (een briljante Donald Glover) heeft gewonnen met een spelletje sabacc. Alden Ehrenreich verdient echter de grootste lof, niet in het minste voor de manier waarop hij Hans schelmachtige inborst gestalte geeft, alsof hij hoogstpersoonlijk zelf de rol had ingevuld in de vorige films, quid non.




In vele opzichten vertoont Ron Howards Solo-prequel veel meer respect voor de originele films dan de hele woke-trilogie VII, VIII en IX gevuld met oninteressante, half uitgewerkte personages als Rey, Finn, Poe en Kylo Ren bij elkaar. Knipoogjes zoals een cameo voor Warwick Davis zijn rijkgezaaid, en acteurs als Paul Bettany en vooral Woody Harrelson geven het beste van zichzelf. We weten alleen niet goed wat we moeten aanvangen met Darth Maul, want die was in Episode I in stukken gehakt. Een die-hard Star Wars-fan op het Nederlandse forum heeft me dienaangaande eens een theorie aan de hand gedaan die iets te maken heeft met de cartoonreeks The Clone Wars, maar dat is naar mijn mening eerder veredelde fan fiction die vooral door Disney gebruikt wordt om de franchise tot de laatste druppel uit te melken, daarbij een kluwen creërend waar een kat haar jongen niet in terugvindt. Ik begrijp er alleszins geen moer van, maar laat u dat niet weerhouden om Solo te beschouwen als een heerlijke nostalgische trip terug in de tijd, toen de naam Star Wars nog iets betekende.




BEELD EN GELUID
Solo is alweer zo'n film waarvoor u op een 4K-versie zal moeten wachten tot de hel bevriest. De Blu-ray is in vergelijking met andere Star Wars-films eerder donker en modderig, en vele scènes spelen zich dan ook af in donkere mijnen, kroegen in achterbuurten en andere plaatsen waar het niet goed toeven is. Het contrast mocht in dat geval ook een beetje meer opgeschroefd zijn dan nu het geval is. Ook de textuur had wat meer geprononceerd mogen zijn, want buiten de rode littekens op het gelaat van Paul Bettany lijkt de boel soms iets te hevig gladgepolijst. De transfer is niet per se slecht, maar een Star Wars-film verdient in onze ogen beter. De DTS-HD MA 7.1-track weet goed de speciale effecten te ondersteunen, en in een film waarin de Millennium Falcon van hot naar her vliegt, is dat mooi meegenomen, maar typisch voor zowat alle Disney-releases is dat het volume te stil staat, waardoor een flinke draai aan de volumeknop gerechtvaardigd is. De soundtrack is van de hand van John Powell, die op de welgekende Star Wars-thema's van John Williams voortborduurt.




EXTRA'S
Al het bonusmateriaal bevindt zich op een tweede schijf. Een commentaartrack is niet terug te vinden, maar er is wel een myriade aan kortere featurettes. Zo vinden we in de documentaire Solo: The Director & Cast Roundtable (21:44) een gesprek terug dat gemodereerd wordt door Ron Howard, waarin zowat alle voorname acteurs aan bod komen, die het hebben over hun betrokkenheid bij het project, vanaf het casten tot en met de anekdotes van op de set. In Kasdan on Kasdan (7:50) vertellen vader Lawrence en zoon Jonathan over hun liefde voor de franchise in het algemeen en Han Solo's personage in het bijzonder. Remaking the Millennium Falcon (5:36) is dan weer een making-of van het legendarische ruimteschip dat bij het begin van de film nog eigendom is van Lando Calrissian, en Escape from Corellia (9:59) is voornamelijk een bijdrage over de ontsnappingsscène waar de film mee begint. The Train Heist (14:30) doet ongeveer hetzelfde voor de scène waarin de bende van Tobias Beckett een spectaculaire overval op een goederentrein pleegt, met overschot het grootste action piece uit de hele film, een combinatie van schaalmodellen en digitale effecten. Team Chewie (6:41) gaat dieper in op de vriendschap tussen Han en Chewbacca, waarvoor in deze film de fundamenten worden gelegd, en Becoming a Droid: L3-37 (5:06) volgt actrice Phoebe Waller-Bridge bij de manier waarop ze de rol van de obligate robot van dienst invult. Scoundrels, Droids, Creatures and Cards: Welcome to Fort Ypso (8:02) toont ons het schuilhol van Lando Calrissian, inclusief het zooitje aan illegale gevechtsdroïds, de sabacctafels en meer van dat fraais in een geheel dat herinneringen oproept aan de Mos Eisley Canina. Into the Maelstrom: The Kessel Run (8:28) behandelt dan weer Hans legendarisch snelle tocht waarin hij voor het eerst aan het stuur van de Millennium Falcon plaatsneemt. Tot slot zijn er nog acht verwijderde scènes (15:13).

CONCLUSIE
Solo betuigt meer respect aan het Star Wars-universum dan bepaalde andere delen in de alsmaar meer een waterhoofd krijgende Disney-melkkoe, en is op zichzelf staand een stevige en onderhoudende SF-prent die vooral de liefhebbers van de originele trilogie zal plezieren. De Blu-ray had iets meer mogen zijn.