FILM
Appels vallen niet ver van de boom, ook niet als ze uit Iran komen. Panar Panahi, die met zijn regiedebuut Hit The Road met gemak de internationale filmfestivals trotseerde, is immers de zoon van Jafar Panahi, die in 2015 internationaal doorbrak met Taxi Teheran en dit jaar veroordeeld werd tot zes jaar cel na zogezegd "propaganda tegen het systeem" te hebben verkondigd.




Ook Panar hekelt het Iraanse systeem, en dan vooral de paranoia die het land in de greep houdt, maar hij verpakt dit op een luchtige manier, waardoor Hit The Road een ontzettend grappige roadmovie is geworden die subtiel tegen de schenen schopt. Als dat maar goed afloopt, denk je dan, maar de harten van de arthouseliefhebber zijn er in ieder geval wel mee veroverd.




Moeder (Pantea Panahiha) en vader (Hasan Majuni) begeleiden in een geleende jeep hun oudste zoon (Amin Simiar) naar de Turkse grens. Het is een gevaarlijke tocht, want in Iran kijkt de overheid altijd over je schouder mee en daarom mogen er bijvoorbeeld geen telefoons mee. Zelfs als een vriendelijke automobilist hen achterna rijdt om hen er op te wijzen dat de benzinetank lekt, is het alle hens aan dek. In Iran weet je immers nooit. De soms ondraaglijke spanning wordt letterlijk doormidden gehakt door de aanwezigheid van een ziek hondje en het jongere broertje (Rayan Sarlak), dat nog volop van zijn naïviteit profiteert en het leven nog door een roze bril ziet.




Dit zware thema, waarin de liefde voor het gezin centraal staat, wordt vederlicht in beeld gebracht, zelfs als het gevaar met rasse schreden nadert. De humor is doeltreffend, en de finale, die refereert naar Batman en 2001: A Space Odyssey zal geen oog zonder tranen laten. Hit The Road is dan ook op alle vlakken een regelrechte aanrader voor iedereen, zelfs voor wie de bibber krijgt als hij het woord wereldcinema hoort vallen.




BEELD EN GELUID
Deze Iraanse roadmovie kwam bij ons op Cherry Pickers uit. Hoewel dit label alleen maar dvd’s uitbrengt, gaat het vrijwel altijd om releases die de aankoop waard zijn. Dat geldt ook voor Hit The Road. Zoals het genre laat vermoeden laat de tocht je heel wat diverse landschappen uit Iran zien, en die ogen op deze dvd desolaat, maar tegelijkertijd ook prachtig. De detaillering is voldoende. De geluidsband is een functionele Dolby Digital 5.1 met veel dialogen en heerlijke Arabische muziek, hoewel die steeds afgespeeld wordt op een cassetterecorder die zich in de jeep bevindt en daardoor wat hol klinkt.

EXTRA’S
Helaas staan er geen extra’s op deze dvd.

CONCLUSIE
Hit The Road is een zeer aangename roadmovie die van Iran naar de Turkse grens gaat. Hoewel het gevaar steeds om de hoek ligt te loeren, opteert cineast Panar Panahi voor een speelse aanpak die aardig lukt.