FILM
Jean-Claude Van Damme heeft altijd wel wat narcistische trekjes gehad. Zo veel zelfs dat hij in twee films tweemaal zichzelf speelde. In 1991 deed hij dat als tweeling in Double Impact, en in 1996 deed hij dat over met Maximum Risk. Weliswaar met een pak minder succes, want na een heleboel populaire actiefilms, werd Maximum Risk een van de eerste JCVD-films die de bioscoop niet haalde en in heel veel landen een direct-to-video release werd. En dat zou zo zijn voor al zijn volgende films.




Nochtans was het de eerste film die Van Damme voor Sony mocht draaien. De maatschappij zag de bui al hangen bij de titelkeuze. Eerst zou die The Exchange heten, maar Sony vond dat geen goede keuze voor een actiefilm. Dan werd het een tijdje Bloodstone, en net toen alle promotiegadgets klaar waren, besloot de studio om toch maar voor Maximum Risk te gaan, niet dat het enig verschil uitmaakte.

De film begint in de straten van Nice met een wilde achtervolging, en waar het ook mee eindigt. Wie zichzelf anderhalf uur wil besparen, doet er niks verkeerd aan om deze tien minuten op YouTube te bekijken, want de straatraces zijn top, en hoewel minder spectaculair, doen ze denken aan die van Ronin. Na vijf minuten zien we een morsdode Van Damme op de motorkap van een Renault liggen, terwijl hij vijf minuten later op zijn eigen begrafenis staat. Of toch niet, want de agent Alain Moreau (Van Damme) blijkt een tweelingbroer gehad te hebben die hij nooit heeft gekend, omdat zijn moeder niet het geld had om voor twee kinderen te zorgen. Zijn dode broer is Mikhail Suverov, waarvan alle sporen naar de Russische maffia leiden. Moreau wil er het fijne van weten, reist af naar Little Odessa in New York en ontmoet er de mooie Alex (Natasha Henstridge).




Zoals zo vaak bij zijn films ligt het probleem niet bij Jean-Claude Van Damme die gewoon doet wat die moet doen. Wel zit de Belgische spierbundel in een film met een wel zeer krakkemikkig scenario, waarvan het lijkt alsof alles gedubd is. One-liners zoals "Ik kan een pinguïn in een zandstorm vinden" of "Je kijkt net alsof je papegaai dood is" zeggen meteen alles over het niveau. De regie lag in handen van de ondertussen overleden Ringo Lam, die in Hong Kong wel een naam was, maar niet om kon met Hollywoodfilms zonder op zijn bek te gaan. Maximum Risk is zeker niet slechter dan de doorsnee actiefilm uit de jaren '90, maar zeker niet beter.

BEELD EN GELUID
Maximum Risk is een Columbia-film die uitgebracht werd op Sony. Het gaat om een vrij oude release, en ook al wordt het nooit slecht, zie je toch dat je hier niet de kwaliteit hebt die je bij latere releases wel zou krijgen en dat merk je vooral in de detaillering, of in de buitenopnames waar zelfs de kust van Nice een korrelig beeld vertoont. De geluidsband is een vrij energieke Dolby TrueHD 5.1 die het als vanzelfsprekend moet hebben van zijn actiescènes.




EXTRA'S
Op deze disk tref je geen enkele bonus aan.

CONCLUSIE
Hoewel men hoge verwachtingen had bij Sony door Jean-Claude Van Damme aan te trekken, werd het eerder het begin van het einde. Maximum Risk is zeker geen Van Damme grand cru, en dat komt door het veel te onnozele scenario maar dankzij de charisma van de man (en dat heeft Jean-Claude) en een paar puike achtervolgingen is dit actievehikel best nog wel genietbaar.