REEKS
Met deze tien cartoons hebben we de laatste tien Tom en Jerry classics in handen, in de zin dat alle hierna volgende filmpjes slechts beschamende verbasteringen waren van het origineel, en onmogelijk als klassiekers kunnen bestempeld worden. De productie is niet langer in handen van Fred Quimby, maar van William Hanna en Joseph Barbera zélf. Het 2.35:1-cinemascope-formaat heeft definitief zijn intrede gedaan in hun studio's, alhoewel dat op deze disc niet echt te merken is; meer daarover in de sectie "beeld en geluid". Ook inhoudelijk is de kwaliteit aan het tanen. Waar de vis comica in de oudere filmpjes vaak afkomstig was van de gevatte commentaren van de nevenfiguren zoals Spike en Tuffy - vooral diens Frans met een Engels accent is om te gillen! - hebben de kat en de muis zelf hier plots heelder stukken dialoog. Okee, occasioneel mochten ze in de vorige filmpjes al eens een one-liner tappen, zoals Toms intussen vermaarde "Don't You Believe It!" uit Mouse Trouble en The Missing Mouse, of "I've thrown a million dollars to the wind... but I'm happy" uit The Million Dollar Cat. Maar dit is compleet anders, en geeft de filmpjes ook een heel andere, veel minder typische Tom en Jerry-sfeer mee.

Mamy Two-Shoes is in deze periode al lang onder het motto van de nieuwe politieke correctheid vervangen door een blank middenklasgezin, waarbij de tekenstijl die Hanna en Barbera later zouden hanteren in onder meer The Flintstones, duidelijk naar voren komt. De dame des huizes vertoont wat dat betreft een opvallende gelijkenis met Betty Rubble. Ook zijn Tom en Jerry in sommige filmpjes opvallend lief voor elkaar; vroeger had het toch ondenkbaar geweest dat ze samen zouden spannen om een schattig eendje de deur uit te werken, zoals in Happy Go Ducky? Ook de role-reversal waarmee Timid Tabby eindigt - Jerry die uiteindelijk aan het kortste eind trekt - doet de mythe rondom het legendarische kat en muis-duo niet echt de eer aan die ze verdienen. Misschien hadden de censors of de comités van behoudsgeziende ouders een te grote vinger in de pap te brokken gekregen; wie zal het zeggen? Toch zijn er nog enkele hoogtepunten uit de Tom en Jerry-geschiedenis op deze disc terug te vinden die een aanschaf de moeite waard maken: in afleveringen zoals Tom's Photo Finish en Royal Cat Nap komt de humor van weleer nog even sprankelend weer bovendrijven.

AFLEVERINGEN
1. Tops With Pops (1957)
Heruitgave van het filmpje Love That Pup (1949) uit deel 4 in Cinemascope-formaat. Dit is de tweede van een reeks van drie remakes in widescreen-formaat. In dit filmpje heten Butch en zijn jong nu (definitief) Spike en Tyke.

2. Timid Tabby (1957)
Tom krijgt zijn neef George op bezoek, die een panische angst van muizen heeft. Wanneer Jerry hem met een knip van de vingers in de gordijnen kan jagen, wil de muis maar al te graag een potje met de voeten van de kat spelen. Hij weet echter niet dat er twee katten zijn...

3. Feedin' The Kiddie (1957)
Heruitgave van het filmpje The Little Orphan (1948) uit deel 4 in Cinemascope-formaat. Dit is de derde van een reeks van drie remakes in widescreen-formaat. In dit filmpje heet het grijze muisje niet langer Nibbles maar nu (definitief) Tuffy, en is geen weesmuisje meer, maar een neefje van Jerry's oom George. (Is het U ook al opgevallen dat alle nevenfiguren George heten?)

4. Mucho Mouse (1957)
In een Spaans stadje wordt de lokale kater uitgekafferd omdat hij zijn tijd verspeelt aan gitaarspelen in plaats van de muis El Magnifico (Jerry) te vangen. De kater, Butch, beweert dat niémand El Magnifico kan vangen, en dat hij zich daar maar heeft bij neergelegd. De meesteres van het huis haalt echter hulp in huis: Tom, Olympisch, Amerikaans én wereldkampioen muizenvangen.

5. Tom's Photo Finish (1957)
Zeker het leukste filmpje uit deze collectie. Tom heeft van de kip in de ijskast gebeten, en kan de schuld op Spike schuiven, die prompt de deur uitvliegt. Jerry heeft echter een bezwarende foto genomen, en houdt zich bezig met het hele huis te decoreren met afdrukken van zijn kiekje.

6. Happy Go Ducky (1958)
Op paasmorgen hebben Tom en Jerry een paasei van de paashaas gekregen. Eén ei voor twee personen, dat is natuurlijk om problemen vragen. En tot overmaat van ramp zit er in het ei een eendje, die te pas en te onpas "Happy Easter" uitroept, en een fixatie heeft met zwemmen. Nadat hij achtereenvolgens Toms melkbak heeft doorzwommen, in het aquarium een zeepaardje gemolesteerd en de drinkbak heeft onveilig gemaakt, besluiten Tom én Jerry samen het eendje de deur te wijzen.

7. Royal Cat Nap (1958)
Het laatste klassieke Mouseketeers-filmje heeft als centrale element de koning die een uiltje wil vangen, en Tom heeft verordend dat niemand hem mag wakker maken, of zijn hoofd gaat eraf. Tom doet dan wel zijn best, maar Jerry en Tuffy zijn per sé uit op een rondje knokken.

8. The Vanishing Duck (1958)
De man des huizes heeft zijn vrouw Joan een eendje (ja, weer hetzelfde) cadeau gedaan dat voortdurend "Good Morning to You" zingt. 's Avonds gaat het paar uit, en mevrouw maakt zich zorgen om het feit dat ze het eendje bij de gemene kat heeft achtergelaten. Het eendje vlucht in Jerry's hol, en samen gaan ze op de loop voor Tom. Onderweg stuit het eendje op een potje "Vanishing Creme", een produkt dat niet alleen rimpels laat verdwijnen...

9. Robin Hoodwinked (1958)
Robin Hood zit gevangen in de kerkers, en niemand kan hem helpen. Behalve dan de twee dappere muisjes uit Sherwood Forest, Jerry en Tuffy. Tom is op wacht, en om zeker te zijn dat niemand de cel van Robin kan openen, heeft hij de sleutel ingeslikt. De twee muisjes doen hun uiterste best om de sleutel uit zijn maag te krijgen.

10. Tot Watchers (1958)
Met dit 114de, laatste klassieke filmpje komt er een einde aan de periode van Tom en Jerry zoals wij ze kennen. De bazin heeft een telefoonzieke babysitter, Jeannie, ingehuurd, om op een baby te letten die het leuk vindt om voortdurend uit zijn wieg te kruipen. Tom brengt de baby elke keer terug, maar krijgt voortdurend ervan langs met een bezem omdat hij de baby zou mishandelen. Zelfs al moet hij met gevaar voor eigen leven de baby achterna zitten op een bouwwerf!

BEELD EN GELUID
Met het beeld is er op deze release iets danig mis. Nee, niet op de manier waarop de transfer is gebeurd, niet met de kleuren, en ook niet met ruis of printbeschadigingen. Het punt is dat, afgezien van de twee filmpjes die speciaal hertekend zijn in cinemascope-formaat, Tops With Pops en Feedin' The Kiddie, alle filmpjes in pan & scan zijn. Nu zijn wij allerminst liefhebbers van het verknippen van het beeldformaat, en in dit geval zijn de gevolgen daarvan dramatisch. Buiten de twee eerder genoemde remakes, die - weliswaar niet-anamorfisch - toch het correcte aspect ratio hebben, valt bij zowat alle andere filmpjes een deel van de actie gewoon buiten het scherm, en beperkt het euvel zich niet alleen tot wat aan de las afgehakte ledematen of zo. In Tom's Photo Finish, Happy Go Ducky en Tot Watchers is dat het ergst te merken, en ben je hierdoor gewoon een deel van de grappen kwijt. Als het dan toch mogelijk was om twee van de filmpjes in widescreen te zetten, dan had men dit beter met alle filmpjes gedaan. Nu is het een allegaartje dat werkelijk nergens op lijkt; vandaar dat we niet anders kunnen dan serieus te snoeien in de score voor beeld. Wat het geluid betreft hebben we geen klachten: vermits Mamy Two-Shoes van het toneel is verdwenen, zijn er geen misplaatste overdubbingen meer. Blijft natuurlijk het feit dat dit in weze een zeer eenvoudige mono-track is met weinig gevoel voor richting en balans, maar dat dat voor een reeks cartoons van een dergelijke ouderdom eerder een bewijs van authenticiteit is dan een probleem.

EXTRA'S
Deze disc is, net als alle voorgaande, niet van extra's voorzien.

CONCLUSIE
Als afsluiter van de Hanna-Barbera-periode krijgen we op deze disc de tien laatste filmpjes die in dat opzicht historisch relevant waren. De pogingen van Gene Deitch, Chuck Jones en van het duo Hanna-Barbera zelf om de reeks terug nieuw leven in te blazen, waren stuk voor stuk artificieel; na 1958 waren Tom en Jerry hun ziel definitief kwijt. Het geknoei met de juiste aspect ratios op deze disc is bovendien een dik uitroepteken waard!