FILM
Toen iedereen dacht dat het rijk van The Marx Brothers uit was, ze al meerdere jaren niets nieuws meer hadden gebracht en in geen enkele film meer te zien waren; verbaasden ze in 1946 plots vriend en vijand met een éénmalige comeback. A Night In Casablanca zou hun allerlaatste zwanenzang worden. Groucho was er in geslaagd om twee van zijn drie broers, ondanks hun op dat ogenblik hoge leeftijd, opnieuw te verzamelen voor het slotstuk van hun rijk gevulde carrière. Op Zeppo na was iedereen opnieuw van de partij. Boze tongen beweerden dan Groucho in de loop der jaren zijn bijmekaar gesprokkelde fortuin had verspeeld in goktenten en hij zeer dringend opnieuw geld nodig had om zijn schulden af te lossen. Wat er ook van waar is, de fans waren door het dolle heen om opnieuw hun idolen op het witte doek te zien figureren. Zoals vanouds stelt het scenario van een Marx-film niet veel voor. Dat heeft men A Night In Casablanca enigszins proberen te wijzigen door er een meer traditionele verhaalstructuur aan te geven. Hierdoor hebben de makers wel onbewust een rem geplaatst op de spontaniteit van de film. De Marx’s functioneren nu eenmaal het beste met een kleine omlijsting als verhaal waarin ze vrij kunnen experimenteren. Door het verhaal té ver willen uit te bouwen (Groucho is hoteluitbater in de stad Casablanca, de Nazi’s komen op bezoek, problemen stapelen zich op...) blijft er minder ruimte over voor veel geïmpoviseerde grappen. Dit is een spijtige keuze, aangezien de film zoveel luchtiger en grappiger had kunnen zijn. Toch blijft er nog voldoende lol te beleven aan het samenspel van de drie broers. Groucho toont zich opnieuw koning van de oneliners, Chico speelt de valse Italiaan en Harpo haalt opnieuw kattekwaad uit zonder daarbij ook maar één woord te gebruiken. Zelfs al behoort deze film niet tot het beste werk van de broers, toch is het resultaat goed bekijkbaar en nog voldoende grappig om de gehele speelduur te blijven boeien.

Grappige anekdote nog: op het ogenblik dat de film in 1946 in productie ging dreigde Warner Bros. met een rechtzaak, omdat de titel een parodie was op de klassieker Casablanca met Humphrey Bogart en Ingrid Bergman. Groucho gaf daarop de volgende commentaar: “Jullie hebben misschien wel het recht om de naam Warner te gebruiken, maar hoe zit het met Brothers? Professioneel gezien waren wij broers vóór jullie.” Het feit dat Warner de film nu zelf op DVD uitbrengt maakt de situatie des te grappiger.

BEELD EN GELUID
Het zwart/wit beeld in het originele 1.37:1 (4:3 formaat) bevat op en enkele krassen en cigarette burns na niet zoveel onvolmaaktheden. De restauratie van deze hoog-bejaarde film valt zonder meer geslaagd te noemen. Zeker ook door het goede aanwezige contrastniveau. De klank is van iets mindere kwaliteit maar slaagt er toch nog in om met de Dolby Digital 1.0 mono-track alle dialogen duidelijk te laten weerklinken door het centerkanaal. Enkel de ruis op de achtergrond kan voor sommige mensen misschien lichtjes storend werken. De kwaliteit van zowel beeld als geluid zijn voldoende voor een film met een leeftijd als deze.

EXTRA’S
De schijf is voorzien van twee korte extra’s. Allereerst is er een grappig Bugs Bunny-cartoontje en als tweede extra is er een iets minder grappig kortfilmpje So You Think You’re A Nervous Wreck een parodie op een traditioneel Amerikaans voorlichtingsfilmpje. De bedoeling van de extra’s is om de bioscoopsfeer van vroeger opnieuw op te roepen, waarbij je een tekenfilmpje, voorfilm en hoofdfilm had. Dit is een leuk idee van Warner, enkel jammer dat er geen functie op de disc zit die alle films in de juiste volgorde na mekaar afspeelt. Ook zonde van het ontbreken van outtakes, aangezien er in A Night In Casablanca heel wat geknipt is geweest vroeger.

CONCLUSIE
Zeer zeker is dit niet de beste film van de The Marx Brothers, Duck Soup en vooral A Night At The Opera zijn voor velen de twee beste werken die de broers ooit op filmgebied hebben afgeleverd. Toch bevat de prent genoeg oneliners, gags en een gezonde dosis nostalgie om ondanks het voorspelbare karakter van bepaalde grappen toch als aanrader te worden beschouwd. De fans zullen ook de dag van vandaag opnieuw blij kunnen worden met deze film.