SERIE
Na The Saint had Roger Moore genoeg van televisieproducties en wou hij zich voornamelijk toeleggen op zijn filmcarrière. Saint-producer Robert S. Baker had echter nog lang niet genoeg van televisie en kwam alweer met een nieuwe TV-serie op de proppen genaamd The Persuaders!, na veel heen en weer geloop van ITC studiobaas Lew Grade, accepteerde Roger Moore de rol toch maar weer, als tegenspeler had Grade Tony Curtis weten te strikken. TV-geschiedenis werd nogmaals geschreven. Danny Wilde (Tony Curtis) en Lord Brett Sinclair (Roger Moore) kan je het best omschrijven als 2 schatrijke playboys. Wilde is een amerikaan en heeft zijn geld allemaal zelf verdiend, Sinclair daarentegen is een deftig opgevoedde Engelse Lord en werd bijgevolg rijk geboren. Op een dag komen ze echter beiden aan de Cote d'Azur in aanraking met Rechter Fulton (Laurence Naismith) die hen een simpele keuze geeft: ofwel helpen ze hem bij het oplossen van misdaden, ofwel doet hij het boekje van de beide heren eens open bij de locale politie. Aangezien geen van beide die laatste optie echt ziet zitten, stemmen ze er maar in toe om de rechter te helpen.



Het bij elkaar zetten van een aristocratische Brit en een self-made Amerikaan bleek een gouden keuze, maar was natuurlijk met voorbedachten rade. Met The Persuaders! werd namelijk op de Amerikaanse TV-cultuur ingespeeld, zonder de Britse kijkersuit het oog te verliezen. In Europa was de serie alvast een daverend succes, maar overzee bleef het succes uit, grotendeels door het enorme succes van Mission Impossible. Omwille van de hoge productiekosten werd het dan ook bij 1 seizoen of 24 afleveringen gehouden. Dat is best wel spijtig want de sfeer die Moore en Curtis wisten te creeren in de serie was toch wel vrij uniek. De karakters van Danny Wilde en Brett Sinclair staan zo haaks op elkaar dat zelfs de meest simpele conversatie bij tijden hilarisch is. Het zijn ook net de tegenstellingen in hun karakter die er toe leiden dat de 2 bijna elke zaak opgelost krijgen. Ze geven het misschien niet graag toe, maar uiteindelijk zijn ze de beste vrienden geworden. De toon wordt dan ook meteen in de eerste aflevering gezet, The Persuaders! is een serie die zichzelf niet altijd te serieus neemt en humor weet te combineren met wat avontuur en actie.

Moore en Curtis konden het trouwens niet alleen voor de camera goed met elkaar vinden, ook achter de schermen werd er vaak plezier gemaakt, soms tot groot ongenoegen van de regisseur. Triviaal maar wel leuk om weten is dat de garderobe van Lord Sinclair volledig door Moore zelf ontworpen werd.



De themamuziek van The Persuaders! werd trouwens door niemand minder dan John Barry geschreven, tijdens de main titles van iedere aflevering zien we de milieus waarin beide personages opgroeiden, wat meteen ook nog eens de culturele verschillen tussen Wilde en Sinclair onderstreept. The Persuaders! is tot op de dag van vandaag televisie op zijn best, mede door de acteerprestaties van Curtis en Moore. Het feit dat de serie volledig in kleur gefilmd werd, maakt dat ze voor veel mensen direct toch weer een stuk minder gedateerd is. Kleur of niet, de reeks is zeker een kijkbeurt waard, al was het maar om de grappen en grollen van Wilde en Sinclair gade te slaan.

AFLEVERINGEN
Het eerste en enige seizoen van The Persuaders! werd door Carlton gebundeld op 7 DVD's, met daarop volgende afleveringen:
Overture, The Gold Napoleon, Take Seven, Greensleeves, Powerswitch, The Time and the Place, Someone Like Me, Anyone Can Play, The Old, the New, and the Deadly, Angie, Angie, Chain of Events, That's Me Over There, The Long Goodbye, The Man in the Middle, Element of Risk, A Home of One's Own, Five Miles to Midnight, Nuisance Value, The Morning After, Read and Destroy, A Death in the Family, The Ozerov Inheritance, To the Death, Baby en Someone Waiting

BEELD EN GELUID
Ook de beeldtransfer van The Persuaders werd aan een grondige opkuisbeurt onderworpen. Gevolg is dat ook hier beschadigingen, vuiltjes en grain in het beeld zo goed als onbestaande zijn. Enige uitzondering hierop is de introsequentie, de oorzaak daarvan is hoogstwaarschijnlijk dat deze film verscheidene keren bewerkt moest worden om de gewenste effecten te verkrijgen. Naast deze uitzondering is de beeldtranfer over het algemeen goed tot erg goed te noemen. Kleuren hadden misschien nog net iets feller en helderder gemogen, maar storen doet dat eigenlijk nauwelijks. Van tijd tot tijd durft het beeld wel al eens wat softer worden, waardoor natuurlijk een aanzienlijke hoeveelheid detail verloren gaat. Gelukkig gaat het hier eerder om uitzonderingen in plaats van een constant iets. Over het algemeen is het beeld namelijk vrij scherp en gedetailleerd, al is er toch nog wat verschil wanneer we de transfer vergelijken met bijvoorbeeld die van The Saint. In ieder geval een erg mooie transfer voor een serie van deze leeftijd.



The Persuaders! werd origineel opgenomen met een mono geluidstrack. Net als bij The Saint werd er voor gekozen om deze track gewoon op te kuisen en zo op de dvd te zetten, een keuze waar we het overigens volledig eens mee kunnen zijn. De Dolby Digital track is dan ook volledig vrij van ruis en beschadigingen. Dialogen zijn soms een beetje dof, maar alles blijft erg goed te verstaan. Muziek durft bij de hoge tonen al eens lichte vormen van vervorming vertonen, maar dat blijft beperkt tot een paar occasionele gevallen.

EXTRA’S
Net als bij The Saint bestaat het overgrote deel van de extra's uit tekstpagina's voorzien van afbeeldingen. Op die manier werden Character Biographies, de Originele ITC Brochure, Memorabilia en Origineel ITC Artwork toegevoegd aan de verzameling. Naast deze pagina's is er ook nog eens Stills Gallery voorhanden en tenslotte zijn er nog een aantal Trailers voorhanden die gemaakt werden voor speciale films van The Persuaders! die werden samengesteld uit 2 losse afleveringen.

CONCLUSIE
Men wist en weet in het U.K. nog steeds hoe men een degelijke tv-serie in elkaar moet zetten, The Persuaders! is daar een mooi voorbeeld van. Met de serie werd vooral de humoristische toer opgegaan zonder het actiegedeelte uit het oog te verliezen. De beeld-en geluidstransfer zijn net iets minder dan die van The Saint, maar nog steeds goed to erg goed. Extra's stellen niet al te veel voor, maar zijn toch een welkome aanvulling. Voor iedereen die Curtis en/of Moore graag aan het werk ziet, die houdt van degelijke televisie of wel te vinden is voor een goede dosis ontspanning, heeft maar één optie: aanschaffen die handel!