MILLENNIUM - SEIZOEN 2
Bespreking door: Carl - Geplaatst op: 2005-01-30
SERIE
De details over het hoe, waarom en wanneer deze duistere en uiterst succesvolle
X-Files "off-spring" in het leven werd geroepen, konden jullie reeds lezen in onze bespreking van het
eerste Millennium-seizoen. Alhoewel er naast
Millennium nog twee andere "spin-off"-shows ontsproten aan het brein van
X-Files goeroe Chris Carter (
Harsh Realm en
The Lone Gunmen) hield enkel
Millennium het destijds drie volle seizoenen uit. Dit tweede seizoen werd in 1997 op het Amerikaanse publiek losgelaten. Tot nu toe wordt het nog steeds aanzien als het sterkste, griezeligste maar ook meest het innovatieve en best geschreven exemplaar van de drie. Slechts twee redenen hiervoor: Glen Morgan and James Wong namen het roer over en schreven het merendeel van de episodes. Het duo Morgan/Wong verwierf destijds al het nodige krediet omwille enkele memorabel geschreven
X-Files episodes. Ze zouden nadien nog verdere pluimen op hun hoed krijgen tijdens en na het schrijven voor de zwaar onderschatte SF-serie
Space, Above And Beyond.
Deze twee klasbakken zorgden ervoor dat het tweede seizoen niet meer zozeer de nadruk legt op de "seriemoordenaar van de week"-episode. In ruil krijgen we meer karakterdiepgang en als kijker worden we ook meegenomen in de al dan niet oprechte bezigheden en streefdoelen van de Millenniumgroep zelf. Vooral het personage van Frank Black zelf wordt serieus uitgespit, inclusief flashbacks uit z’n jeugd. Het helpt ons om het Black-karakter beter te begrijpen waardoor we niet anders kunnen dan nog meer sympathie te krijgen voor deze getormenteerde ex-FBI agent. Een aantal nieuwe personages maken hun opwachting, zoals de oude man, Lara Means (Kristen Cloke) en Roedecker. Vooral Means is een prachtige actrice die een niet te versmaden rol vertolkt tijdens dit seizoen. Later zou ze schitteren als één van de hoofdrolspelers in de daarnet vernoemde serie
Space Above And Beyond alsook in
Final Destination. Alhoewel Carter in dit tweede seizoen zijn donkerste gedachtengangen en grootste kwelduivels via Wong en Morgan op het scherm vertaalde zat de schrik er goed in dat men kijkers ging verliezen gezien het depressieve aspekt van de show. De doorsnee Amerikaan zat er immers niet op te wachten met dit alles geconfronteerd te worden op een vrijdagavond. Bijgevolg kon er ook gelachen worden dit seizoen. Let wel, het gaat om donkere humor (of wat had u gedacht), maar het leverde ons naast
Jose Chung’s Doomsday Defense ook de meest memorabele
Millennium-episode ooit op:
Somehow Satan Got Behind Me. Reeds 4 demonen gezien die elke morgen samenkomen in een koffiehuis om een kletsje te houden over hoe slecht het wel gaat met de wereld? Hoe abstract dit ook lijkt, de episode werkt aanstekelijk. De resterende afleveringen van dit seizoen zijn op hun beurt angstaanjagend, deprimerend, uitermate mythologisch getint en liggen zwaar op de maag nadat je ze bekeek. Zeker geen makkelijke televisie dit, maar ver vooruit op z’n tijd en zo de moeite waard!
AFLEVERINGEN
Disc 1- The Beginning And The End, Beware Of The Dog, Sense And Antisense, Monster
Disc 2- A Single Blade Of Grass, The Curse Of Frank Black, 19:19, The Hand Of Saint Sebastian
Disc 3- Jose Chung’s Doomsday Defense, Midnight Of The Century, Goodbye Charlie, Luminary
Disc 4- The Mikado, The Pest House, Owls, Roosters
Disc 5- Siren, In Arcadia Ego, Anamnesis, A Room With No View
Disc 6- Somehow Satan Got Behind Me, The Fourth Horseman, The Time Is Now
BEELD EN GELUID
De beeld- en geluidkwaleit overklassen, net zoals de eerste seizoens-box, het origineel uitgezonden tv-materiaal. Daar kunnen we uiteraard enkel tevreden over zijn, des te meer omdat de anders zo gevoelige zwarttinten perfekt tot hun recht komen op deze dvd's. Het beeldformaat is anamorfisch met een aspect-ratio van 1.78:1. De weinige kleuren zijn warm en het beeldmateriaal is enorm gedetailleerd. Enige minpunt is toch wel veelvuldig opduiken van grain. Jammer, maar algemeen gezien een meer dan goeie transfer. Op geluidsvlak deed Fox ook een extra inspanning. Net zoals de Dolby Surround-tracks bij de
X-Files boxsets komt de beangstigende sfeer van de serie hierdoor meer dan tot z'n recht. De dialogen komen helder en verstaanbaar over en de muziek bevat héél wat punch, ook op basvlak. Het surroundkanaal krijgt veelvuldig een sfeervol geluid te verwerken en geeft het geheel het broodnodige ruimtegevoel.
EXTRA'S
Beginnen doen we met twee audiocommentaren. Thomas J. Wright voorziet de episode
The Hand Of Saint Sebastian van het nodige commentaar, en schrijver Michael R. Perry zorgt voor het nodige informatief gebabbel bij
The Mikado. De featurette
Turn of the Tide: Making of Season 2 duurt ongeveer een halfuurtje en bevat o.a. interviews uit 1997 met hoofdacteurs Lance Henriksen and Kristen Cloke. Verder is er héél wat gepraat over de wending die Morgan & Wong dit seizoen aan de Millennium-groep gaven. Jammer genoeg kon men beide heren in kwestie niet strikken voor een interview. Ook leren we dat Chris Carter nog weinig te maken had met het tot stand komen van seizoen 2. Vooral de episodes
The Mikado en
Anamnesis worden onder de loep genomen en Megan Gallagher (Catherine, vrouw van Frank in de serie) doet haar beklag over een bepaalde ingrijpende plotwending, die we hier niet nader bespreken. De tweede featurette duurt zo’n 25 minuten en draagt de naam
The Academy Group: Victimology. Dit team van ‘profilers’, waarop men de Millennium-groep baseerde, doen een aantal van hun onderzoekstechnieken uit de doeken. Ook beschrijven ze het doen en laten van enkele real-life criminelen uit hun vorige onderzoeken. Dit doen ze via tal van verhalen en voorbeelden. Een beangstigende maar héél interessante extra.
CONCLUSIE
Veruit het beste van dit drie-seizoenen durende
X-Files-broertje.
Millennium verlegde in 1997 reeds de grenzen van wat mogelijk was op de amerikaanse prime-time kabeltelevisie. Jammer genoeg zat destijds het grootste deel van de Amerikanen niet te wachten op dit soort apocalyptische tv. De dag van vandaag blijft
Millennium nog steeds intrigerend en vrij beangstigend, zelfs voor de meest doorgewinterde fanaat.