SERIE
Na de ingrijpende plotwending op het einde van het sublieme tweede Millennium-seizoen lag de weg wagenwijd open naar een even succesvolle en innovatieve derde reeks. Niet dus, want het schrijversduo Morgan/Wong, die de reeks naar ongekende hoogten stuwde, moest opnieuw plaats maken voor bedenker Chris Carter. Carter hield rekening met de tegenvallende kijkcijfers van het onconventionele Morgan/Wong-seizoen en wou ten allen koste vermijden dat het publiek massaal afhaakte. Hij introduceerde een paar nieuwe karakters, liet de wekelijkse seriemoordenaar opnieuw uit z’n kooi, maar kon onmogelijk de opengelaten Wong/Morgan-vragen over het hoe en wat van de Millenniumgroep negeren. Dit is ook de reden waarom seizoen 3 aanvoelt als een kruisbestuiving tussen de twee voorgaande.

Frank Black, getekend voor het leven door de vreselijke gebeurtenis op het einde van vorig seizoen, is vastbesloten de dubbele agenda van de Millennium-regroupering aan het licht te brengen. Op kantoor krijgt hij te maken met de jonge en erg gedreven Emma Hollis, een FBI-agente die als één van de weinige personen openstaat voor Frank’s gave. Hij helpt haar door het seizoen heen op alle mogelijke manieren met het oplossen van een resem bizarre seriemoorden. Ondertussen verliest Frank z'n uiteindelijke doelstelling niet uit het oog: het ontmaskeren van de Millennium-groep en een eind maken aan hun dubbele agenda van misdadige handelingen.

Bij het begin van dit derde seizoen merkten we direkt de ingrepen van Carter op: de serie werd iets lichter qua ondertoon en de sombere, bijna destructieve sfeer was niet meer zo nadrukkelijk aanwezig. Jammer genoeg kwam deze 'reddingsoperatie' te laat. De toon was reeds gezet en het mainstream publiek was Carter al een tijdje voorgoed kwijt. Toen hij ook nog begon te sleutelen aan het donkere en mythische aspekt, welke de hardcore fanbase zo fantastisch vond, verloor hij ook daar hopen kijkcijfers. Het werd al snel duidelijk, het was dweilen met de kraan open en reeds vanaf de eerste afleveringen werd het snel duidelijk dat deze serie de voor zichzelf o zo belangrijke millennium-kaap niet zou halen. Eenmaal op hoger niveau die knoop doogehakt zagen we onmiddellijk een weerslag op de serie zelf. Openstaande vragen kregen overhaaste conclusies en halve antwoorden, interessante onderwerpen werden halfslachtig afgesloten en lieten de echte fans met een onvoldaan gevoel achter. De drijfveren achter de millenniumgroep werden vervangen door vragen over het aankomende millennium zelf, maar de serie zelf haalde de magische 2000 echter niet.

R.I.P, één van de meest memorabele televisiereeksen ooit gemaakt.

AFLEVERING
Disc 1: The Innocents – Exegesis – Teotwawki – Closure
Disc 2: ...Thirteen Years Later - Skull And Bones - Through A Glass, Darkly - Human Essence
Disc 3: Omerta - Borrowed Time - Collateral Damage - The Sound Of Snow
Disc 4: Antipas – Matryoshka - Forcing The End - Saturn Dreaming Of Mercury
Disc 5: Darwin's Eye - Bardo Thodol - Seven and One – Nostalgia
Disc 6: Via Dolorosa - Goodbye To All That

BEELD EN GELUID
Net zoals het tweede seizoen is er opnieuw sprake van een anamorfisch breedbeeld met een aspectratio van 1.78:1. Een lust voor het oog als je dit vergelijkt met de tv-uitzendingen destijds. Alhoewel de derde serie iets van z’n duister aspekt verloor zijn er nog voldoende zwarttinten aanwezig die er keer op keer solide uitzien. De iets meer nadrukkelijk aanwezig zijnde kleuren worden helder en gedetailleerd weergeven. Er is bijna geen sprake van oneffenheden of grain en het scherpe beeld bevat een goed contrast. Op geluidsvlak slaagde men er opnieuw in een beklemmende sfeer te creëeren, enkel en alleen door gebruik te maken van een doordeweekse dolby surroundtrack. De voorste kanalen zorgen voor een goeie verdeling van het stereosignaal en ook de dialogen zijn helder, verstaanbaar en bezitten een aanvaardbaar volume. Surrounds zorgen af en toe voor de nodige schrikeffecten, achtergrondgeluiden en muzikale ondersteuning. Technisch hoogstaand werk van de mensen bij Fox!

EXTRA'S
Bonusmateriaal komt quasi overeen met de vorige seizoenen behalve één grote extra, maar daarover later meer. Beginnen doen we met twee audiocommentaren, eentje bij de The Innocents door hoofdacteurs Lance Hendriksen en Klea Scott en eentje bij Collateral Damage door de regisseur van de aflevering in kwestie: Tom Wright. Daarna krijgen we de obligatoire halfuur durende making of-documentaire met cast & crew-interviews over de meest uiteenlopende aspecten van dit derde seizoen en de reeks in het algemeen. Men raakt ook even het onderwerp van de stopzetting van de serie aan, maar de uitleg en de antwoorden zijn allesbehalve voldoende om de nieuwschierige fan voldoende informatie te geven. Between The Lines is een featurette over de Academy Group, een groep FBI-mensen waarop met de Millennium-groep baseerde. Deze keer hebben ze het over een aantal opsporingstechnieken. Als kers op de taart en eigenlijk als perfekte afsluiter van deze prachtige reeks krijgen we de eerste en enige X-Files / Millennium crossover episode voorgeschoteld! De aflevering werd simpelweg Millennium getiteld en uitgezonden tijdens het zevende seizoen van The X-Files. Het is de ultieme clash tussen Chris Carter's drie godenkinderen en speelt zich af net voor de millennium-wissel, of wat had u gedacht! De episode werd zonder kwaliteitsverlies hernomen uit de eerder uitgegeven boxset van het zevende X-Files seizoen waardoor we deze legendarische episode in al z'n glorie kunnen bekijken.

CONCLUSIE
Het bizarre sluitstuk van deze drie seizoenen durende merkwaardige, intrigerende reeks is een mengeling geworden van de twee voorgaande. Het is allemaal iets lichter verteerbaar geworden en uiteindelijk blijft het niveau dan ook ver onder dat van de twee voorgaande seizoenen. De redenen daarvoor vind je hierboven. De technische kwaliteit aan de andere kant is uitmuntend en het bonusmateriaal is een voltreffer, met als uitschieter de enige echte X-Files/Millennium-crossover episode!