FILM
De 17-jarige Pierre (Louis Garrel) is opgevoed door zijn grootmoeder en brengt de zomervakantie met zijn ouders door in hun villa op de Canarische eilanden. Pierre is vooral heel dol op zijn moeder Hélène (Isabelle Huppert) en zij op hem. Met vader ligt het contact moeilijker. Pierres leven komt in een versnelling terecht wanneer vader tijdens ‘n zakenreis naar Fankrijk bij een ongeluk overlijdt. Hij is nu alleen met zijn moeder. Hélène brengt haar zoon evenwel bij dat zij niet de model-moeder is die hij in haar ziet, maar een vrouw die het niet zo nauw neemt (of heeft genomen) met de huwelijkstrouw. Voor Pierre is dat een hele schok. Bovendien merkt hij in het bureau van zijn vader dat papa blijkbaar dezelfde ideeën deelde. Hélène besluit om de ontluikende seksuele gevoelens van Pierre een duwtje te geven en vertrouwt hem toe aan de goede zorgen van haar vriendin Réa (Joana Preiss). Maar Pierre is geschokt en trekt zich terug. Zijn moeder stuurt vervolgens het goeduitziend jong meisje Hansi (Emma de Caunes), op hem af. Zij zal Pierre inleiden in de geheimen van de seksualiteit. Maar Hélène laat de touwtjes nooit vieren en zal haar zoon uiteindelijk zelf in haar perverse droomwereld binnenleiden.

Ma Mère is gebaseerd op de roman Les Larmes D'Eros (1961) van de Franse schrijver George Bataille (1897-1962), een erotische vertelling over een vrouw die na de dood van haar man bang is voor de aanhankelijkheid van haar zoon, haar ware perverse en immorele aard openbaart en hem meesleurt in haar macabere seksspelletjes. Het verhaal van de film is minimaal en heel ondoorzichtig, de nadruk ligt op de lichamelijkheid, de sfeer is broeierig. De dialogen zijn tot een minimum beperkt, alleen het noodzakelijke wordt verwoord, de rest blijkt uit de seksuele handelingen, de naakte lichamen, de kleuren, de geluiden. Ma Mère is een moeilijke film die zijn betekenis nauwelijks prijsgeeft. Christophe Honoré verplaatst de enscenering van Bataille naar de Canarische Eilanden, poel van eigentijds verderf, en hanteert een gefragmenteerde vertelstijl zonder veel vingerwijzingen. De toeschouwer moet zijn weg zoeken tussen beelden, insinuaties en opgekropte, onuitgesproken, niet getoonde gevoelens en reacties. Dat is geen makkelijke opgave. Honoré toont gekwelde personages, mensen die niet weten welke richting te kiezen. Hij gebruikt seks om hun frustraties, vereenzaming en vervreemding uit te beelden. Nogal wat critici vinden die aanpak "gedurfd" en "origineel"; toch slaagt Honoré er niet in bij de kijker medeleven en betrokkenheid op te wekken voor zijn personages. Het laat de toeschouwer allemaal nogal koud en de seksscènes missen grotendeels hun doel: ze zijn langdradig en saai, nooit opwindend, zogenaamd gedurfd, maar té koel en te machinaal.

BEELD EN GELUID
Het beeld is goed van kwaliteit. De kleuren zijn zacht en pastelachtig in de donkere scènes, helder en fel onder de felle Canarische zon. Vuil, compressiefouten en beschadigingen bevat deze dvd niet. Het geluid is eveneens in orde, zij het dat er niks spectaculairs te melden is. De 5.1-mixing komt nauwelijks tot zijn recht in een vrij stille film. Er is sprake van geruis, maar de zee is altijd wel ergens in beeld.

EXTRA’S
Deze dvd bevat de filmografie van de belangrijkste acteurs, de bioscooptrailer en diverse andere trailers.

CONCLUSIE
Ma Mère is een moeilijk psychologisch drama rond erotische fantasieën en aberraties. Liefhebbers zullen hun hartje allicht ophalen, maar uw dienaar wil zelf termen als "schokkend", "moedig" en "gedurfd" niet in de mond nemen om te vermijden dat de verkeerde mensen zich deze film zouden aanschaffen met een grote teleurstelling tot gevolg. Veel seks, softporno en perversiteiten zijn vooral makkelijke glijmiddelen om van een middelmatige film een hype te maken. Maar ze redden een film niet van de ondergang wanneer de verhaallijn te dun is. En Ma Mère heeft een flinterdun verhaal, waarbij seks zogenaamd fungeert als pasmunt voor de frustraties van de personages. Maar geloofwaardig is het niet, overtuigend evenmin, saai des te meer.