FILM
The I Inside heeft zijn roots in het theater en werd oorspronkelijk geschreven door Michael Cooney, de man die ook zorgde voor het verhaal van Identity. De film moet zich tevreden stellen met een plaats in de schaduw van vergelijkbare films die eerder verschenen, met name The Butterfly Effect en Memento.

Het gaat in elk geval veelbelovend van start. We zien hoe Simon Cable (Ryan Phillipe) ontwaakt in een vreemd hospitaal waar hij van de dokter (Stephen Rea) te horen krijgt dat hij de avond tevoren een hartstilstand heeft gehad en dat men hem terug tot leven heeft moeten brengen. Dat schokkend nieuws wordt vergezeld van het vreselijke bericht dat zijn broer (Robert Sean Leonard) om het leven is gekomen bij een auto-ongeval. Ryan is gedurende 2 jaar bewusteloos geweest en blijkt getrouwd met Anna (Piper Perabo), een vrouw die hij zich niet meer kan herinneren. Tijdens de film gaat Simon op zoek naar de ware toedracht van het verhaal en probeert hij zijn herinneringen, die als puzzelstukken willekeurig opduiken, op orde te brengen. Hij komt uit op een plot dat draait rond een moord en geld.

Ondanks een aantal tekortkomingen en het gebrek aan originaliteit gaat The I Inside niet vervelen en blijft het tempo hoog. Dat hoge tempo heeft wel als nadeel dat er weinig plaats is voor een degelijk opbouw en dat er te veel gebeurt op een te korte tijd. Het hoofdpersonnage springt constant door de tijd en in plaats van zich vragen te stellen bij wat hem overkomt, lijkt hij alles zomaar aan te nemen. Dat komt alles behalve geloofwaardig over en brengt de betrokkenheid van de kijker in gevaar. De schrijvers schijnen van de veronderstelling uit te gaan dat ze de aandacht van het publiek onmiddellijk beet hebben en steken er dan ook weinig moeite in om die aandacht geleidelijk aan te trekken. Men kiest ook geen duidelijke richting, maar gaat voor een mengeling van thriller en science fiction waarbij het ene het andere nooit uitsluit. Het geheel laat echter de indruk dat er iets mankeert en het feit dat het merendeel van de ontknoping pas aan het einde komt, draagt daar enkel toe bij. Wat wel pleit voor de makers is dat ze zich niet hebben laten verleiden om hun verhaal aan te dikken met overdreven special effects. Op vlak van casting hebben ze enkele gewaagde doch gepaste keuzes gemaakt. Ryan Philippe zijn carrière lijkt niet echt uit de startblokken te willen schieten en de verhoopte doorbraak met zijn rol in The I Inside blijft uit. Dat is jammer voor de jongeman, want hij beschikt toch over een zekere aantrekkingskracht die ook nu weer aanwezig is. Zijn personnage draagt de film en hij blijkt die taak goed aan te kunnen met een overtuigende vertolking. Neem een andere acteur in zijn plaats en de film krijgt een heel andere uitstraling. Hij wordt ondersteund door Piper Perabo en Sarah Polley, die tegen hun karakter moeten spelen. Perabo krijgt een dominante rol toegewezen en dat valt wat buiten te verwachtingen. Polley op haar beurt krijgt een meer onderdanige en verlegen rol voor haar rekening. Die tegengestelde casting draagt in zekere zin bij tot het verwarrende karakter van de film en waar zoiets catastrofaal zou kunnen uitdraaien, lijkt het in dit geval wel gepast te zijn. In de bijrollen zien we onder andere de Ierse acteur Stephen Rea als dokter en Stephen Lang als akelige mede-patiënt.

BEELD EN GELUID
De beeldtransfer krijgt een 2.35:1 anamorfisch formaat mee en heeft een gemiddelde bitrate van 6,39 mb/s. De beeldkwaliteit is redelijk met een vrij scherp beeld en aardige kleuren. De scherpte varieert wel van scène tot scène door het film grain dat soms nadrukkelijker aanwezig is. Qua beschadigingen scoort deze transfer zeer goed, want er zijn op een enkel puntje geen problemen met de print. Wel zijn er sporen van edge enhancement en is er een lichte flikkering in het beeld die storend werkt als je erop gaat letten. Het zwartniveau is redelijk, maar bevat wel enig low-level noise. De film is overigens opgedeeld in slechts 5 chapters. Voor het geluid heb je de keuze tussen 2 sporen, nl. Engels en Frans Dolby Digital 5.1 (448 kb/s). Veel dynamiek valt er niet te bespeuren in de geluidssporen die vooral berusten op dialogen. Dat betekent dat het geluidsveld zich hoofdzakelijk vooraan bevindt en dat de surrounds nauwelijks worden aangesproken. Ze bieden eigenlijk vooral ondersteuning bij de muziek. Het spoor klinkt helder met duidelijke dialogen, vrij van synchronisatieproblemen. Voor recente films als deze liggen onze verwachtingen echter hoger.

EXTRA’S
Deze dvd vertoont een totaal gebrek aan bonusmateriaal.

CONCLUSIE
Videotheken worden wekelijks overstelpt door films die rechtstreeks op dvd verschijnen en die het bekijken niet waard zijn. The I Inside dreigt ongemerkt aan het oog voorbij te gaan tussen al die bagger, maar ondanks de tekortkomingen is dit toch een stevige huuraanrader.