FILM
Deze review bevat minieme spoilers voor wie de film nog nooit gezien heeft

De jungle uit de eerste Predator met Arnold Schwarzenegger in de hoofdrol werd bij de sequel ingeruild voor de jungle van de stad. In de nabije toekomst (1997 was op het ogenblik van het verschijnen van de film nog de toekomst) heerst er in L.A. een heuse gangwar tussen verschillende drugsbendes. Mike Harrigan (Danny Glover) werkt als een Dirty-Harry-figuur bij de politie, en komt de bendes met evenveel geweld tegemoet. De Predator heeft de stad dit maal als zijn jachtterrein uitgekozen om er op mensen te jagen. Aan Harrigan heeft hij meteen een duchtig tegenstander.

Regisseur John McTiernan, die de eerste film inblikte, bedankte vriendelijk voor het draaien van de sequel aangezien hij op dat moment reeds zijn zinnen had gezet op The Hunt For Red October. Het schrijversduo Jim & John Thomas was eraan voor de moeite. Bepaalde figuren en settings komen in het vaarwater van Die Hard en hiermee dachten ze McTiernan over de streep te kunnen trekken. De op dat moment onbekende Stephen Hopkins volgde hem op en gaf zijn eigen draai aan de film. Predator 2 bevat net als zijn voorganger heel wat geweld en harde actie. Hopkins regisseerde met een stijl die het midden houdt tussen John McTiernan’s Die Hard en Paul Verhoeven's RoboCop. Predator 2 is op enkele digitale effecten na een klassiek voorbeeld van een actiefilm die gemaakt werd door menselijk stuntwerk en waar de meeste effecten met make-up en grimme-truukjes werden verwezenlijkt. Deze technieken dragen bij tot de unieke sfeer van de film en komen heden ten dage nog steeds niet verouderd over.

Het acteerwerk van Danny Glover is degelijk, maar het is duidelijk dat Kevin Peter Hall de show steelt als de man achter de Predator, net zoals hij dat in de voorgaande film ook deed. Bill Paxton mag dan een degelijk acteur zijn, aan zijn rol in Predator 2 valt dit geenszins te merken. Het personage dat hij speelt lijkt eerder op een kartonnen clown dan op een karakter van vlees en bloed. Hetzelfde kan gezegd worden over een opdringerige nieuwsreporter die zo lijkt weggelopen te zijn uit een barslecht stripverhaal.

Het tweede gedeelte van de prent is veruit het sterkste. Eens er afgerekend werd met de overbodige personages, de b-acteurs en de dwaze subplots is het tijd voor het echte werk. Het keerpunt in de film, is ongetwijfeld de scène in de vleesopslagplaats waar een speciaal onderzoeksteam een val heeft opgezet om de Predator te vangen. Deze scène, die ruim twintig minuten in beslag neemt, is door regisseur Stephen Hopkins uitstekend georchestreerd en bevat een knappe ondraaglijk spannende stijl. De suspense is bij momenten echt te snijden zodat je figuurlijk op het puntje van je stoel gaat zitten. De muziek van Alan Silvestri is voor een groot deel voor de psychologische spanning in de film verantwoordelijk. Een zeer knappe score die gaat van bombastische orkestmuziek tot suspensvolle ritmische congapartijen die door onheilspellende rustige achtergrondgeluiden aan mekaar werden geregen. Predator 2 mag dan wel niet even sterk zijn als zijn voorganger, het is een film die je toch zal weten te waarderen door het sterkere tweede deel en de hiermee gepaard gaande suspense en visuele stijl die Hopkins hanteert.

BEELD EN GELUID
Predator 2 werd voor deze release opnieuw gemastered. Het anamorfische 1.85:1 beeld is voor een film uit 1990 voortreffelijk. Het beeld is scherp, bevat een rijk kleurepalet en heeft een sober maar degelijk contrast. De minpuntjes zijn de lichte filmgrain en de ghosting- en motion blur artefacts die optreden tijdens de donkere scènes. Het geluid is zowel beschikbaar in een Dolby Digital 5.1 als een 5.1 DTS track. De Dolby variant is quasi identiek aan die van de single disc versie die eerder van de film verscheen. De DTS track is volledig nieuw en steekt met een duidelijk hoorbare meerwaarde boven de Dolby track uit. Alle kanalen worden optimaal benut voor muziek en geluidseffecten terwijl de dialogen steeds verstaanbaar uit het centerkanaal komen. De subwoofer treedt geregeld in actie tijdens explosies al biedt eerlijkheid ons te zeggen dat de lage tonen redelijk hol klinken. Bij sommige explosies lijkt het subwooferkanaal eerder op een kartonnen doos, maar dit is uiteraard te wijten aan de leeftijd van de film. Dit is de beste transfer die Predator 2 ooit kreeg, en misschien ook ooit zal krijgen. Het resultaat is zeer bevredigend.

EXTRA’S
Audiocommentaar Stephen Hopkins
De regisseur gaat behoorlijk gedetailleerd in op de film, op de voorbereidingen die werden getroffen, de research die aan rituele seriemoorden vooraf ging en het herschapen van L.A. in een futuristisch hellegat. Na een tijdje vallen er wel een aantal pauzes, maar het commentaar is zeker de moeite waard.

Audiocommentaar Jim & John Thomas
De schrijvers van de film krijgen een apart audiocommentaar. Ze maken vergelijkingen tussen de scripts van de eerste film en de sequel en verschaffen veel uitleg over afzonderlijke scènes. Eveneens boeiend.

Documentaire "The Hunters & The Hunted"
Deze nieuwe making of duurt een half uur en vermengt nieuwe beelden met interview footage uit 1990. Naast de regisseur komen ook de belangrijkste mensen uit de cast in beeld. Ook de man in de huid van de Predator komt ruimschoots aan bod.

Behind The Scenes (3 Featurettes)
Dit zijn drie eerder promotionele featurettes van elk ongeveer vijf minuten. Leuk om eens naar te kijken maar van weinig informatieve waarde.

Special Effects
Drie scènes uit de film die worden ontleedt en te zien zijn met, en zonder special effects. Het gaat over de scènes op het dak, in het steegje en in de metro. De drie scènes zijn allen voorzien van een audiocommentaar van de regisseur.

Wapens van de Predator
Zes korte featurettes over alle verschillende wapens die de Predator voor zijn prooien in petto heeft. Een lid van de crew geeft bij elk wapen kort woord en uitleg.

Hard Core Nieuwsreportages
Twee volledige nieuwsreportages uit de film zijn hier te bewonderen. Leuk om twee events uit de film eens vanuit een ander perspectief te bekijken.

Fotogallerij
De extra’s worden netjes afgerond met een keine zestig foto’s en stills van de film.

Zeer veel extra’s die netjes verspreid werden over twee discs. Waarom de bioscooptrailer niet werd toegevoegd is een raadsel, dit is nl. de enige extra die de eerste single disc-versie van de film wél had.

CONCLUSIE
De hoofdrolspeler in deze film is de Predator. Deze creatuur spreekt erg tot de verbeelding en is een bijzonder doordacht personage. Predator 2 is op z'n best tijdens het tweede deel, wanneer er eindelijk komaf werd gemaakt met de overbodige personages en subplots. Het tweede deel staat bol van de suspense en onheilspellende spanning. De double disc bevat tal van extra’s en heeft een goede beeld- en geluidskwaliteit. Fox geeft deze film eindelijk de transfer die hij verdient. Zeker aan te raden voor de fans.