FILM
Italië tijdens de laatste dagen van de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog: buiten de muren van het stadje San Martino is een Duitse soldaat vermoord en de inwoners vermoeden dat de Italiaanse fascisten wraak zullen nemen. Een aantal belangrijke huizen is met groen bekruist als teken dat ze vernield worden en de bewoners krijgen via de pastoor te horen dat ze moeten verzamelen in de kerk. Een deel van de inwoners onderleiding van Galvano Galvani (Omero Antonutti) vertrouwt het zaakje niet en verlaat ’s nachts de kerk op zoek naar de partisanen en de Amerikanen waarvan men beweert dat ze geland zijn op de Italiaanse kust en bescherming kunnen bieden. In de nacht van Sint Laurentius, ook wel de nacht van de vallende sterren genoemd, de nacht dat je een wens mag doen volgens de legende, maakt een klein meisje dat allemaal mee tijdens de exodus en zij vertelt ons wat er is gebeurd. Bij het doden van een fascist in een goudgeel korenveld slaat haar voorstellingsvermogen daarbij heerlijk op hol: de man wordt in het nauw gedreven en met een lans doodgegooid. Op datzelfde moment verschijnt vanuit het niets een heel peleton Spartaanse soldaten in gevechtskledij en bedekt met blinkend metaal die hun speer op hetzelfde slachtoffer richten en hem in de hart- en de buikstreek treffen. Een moderne kruisiging, een meedogenloze afrekening met het kwaad dat zoveel onheil en verdriet aanricht, door de ogen van een klein zesjarige meisje dat geen Engels verstaat en dus maar lelijke gezichten trekt naar de Amerikaanse soldaten die ze tegenkomt en scheel naar ze kijkt als bedankje voor de chocolade.

Met La Notte Di San Lorenzo hebben Paolo en Vittorio Taviani een lowcostproductie gemaakt over een historie die ze als kind zelf hebben meegemaakt. Hun kinderlijke ervaringen geven ze door via het jonge meisje en dat procédé heeft direct gevolgen voor de film die zich niet concentreert op één bepaald personage of op één bepaald aspect van de fascistische brutaliteit, maar tegelijkertijd verschillende kleine en grote anekdotes vertelt, de ene grappig en humoristisch, de andere intriest en wraakroepend, de ene belangrijk, de andere bijkomstig, maar allemaal over een buurman of een buurvrouw, kortom over bekenden uit San Martino, haar geboortedorp. We leren de bewoners tijdens de exodus kennen via hun gedachten, hun oude onvervulde liefdes en hun verdriet. Italië in de Tweede Wereldoorlog is een kluwen van belangen en tegenstellingen, niet alleen op het niveau van de overheid en de buitenlandse machten, maar evenzeer op dat van de burgers. Wie niet zo vertrouwd is met de Italiaanse geschiedenis uit die periode, heeft het wellicht moeilijk om zich zonder meer in te leven in de persoonlijke drama’s van de opgevoerde personages, die eerder geschetst dan gekarakteriseerd worden met voorrang voor de feiten zelf.

De muziekscore van Nicola Piovani is wondermooi. Zelf schreef hij een erg meeslepende melodie die op cruciale momenten in de film telkens op een andere manier uitgevoerd wordt. Voor de rest leende hij een bekende legertune en klassieke thema’s met als hoogtepunt een passage uit het prachtige Requiem van Verdi. De muziek is weemoedig en romantisch, maar als het moet ook puntig en scherp als een hard lijntje onder de actie.

BEELD EN GELUID
De beeldkwaliteit is jammer genoeg niet bijzonder goed. Vuil en beschadigingen zijn grotendeels opgeruimd, maar aan de verkleuring van de originele tape is niets gedaan. De kleuren zijn flets en flauw, sommige fragmenten bijna zwart-wit. Onvoorstelbaar eigenlijk als men dan toch de moeite doet om de film in 16:9 uit te brengen.Het geluid komt beter uit de transfer te voorschijn, zij het dat men geen enkele poging heeft gedaan om de 1.0-band up te graden naar stereo of hoger. Bij de overgang van de ene filmrol naar de andere knapt het geluid een paar keer flink af. Deze “kleine” Taviani verdient beter.

EXTRA'S
We zijn het zo stilaan gewoon van A-film: in tegenstelling tot de buitenlandse releases beperken hun uitgave zich tot het strikte minimum. Als extra krijgen we drie promotiefilmpjes voor andere films plus de crew- & castinformatie (tekst) over de belangrijkste acteurs en de beide broers-regisseurs.

CONCLUSIE
La Notte Di San Lorenzo is een kleine productie van de gebroeders Taviani over de gebeurtenissen in hun geboortedorp tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een aantal figuren en situaties die schijnbaar een vrij los verband met elkaar hebben, blijken uiteindelijk toch betrekking te hebben op de aanslag op de kerk en de exodus van een deel van de inwoners naar een naburig dorp. Paolo en Vittorio Taviani tekenen mensen en omstandigheden met hun bekende intelligente, licht humoristische en spottende, maar altijd welbedoelde en ernstige stijl die ook Padre Padrone en Kaos kenmerkt. Het zou jammer zijn mocht deze film aan de aandacht ontsnappen.