FILM
Willy (Dominique Deruddere) is een student met een vakantiejob in een Oostendse bar. Op een avond ontmoet hij er de pas in België aangekomen Amerikaanse toerist Klamski (Brad Dourif). Het blijkt te klikken tussen de twee en ze besluiten om samen te volgende dag naar Istanbul te trekken. Al snel blijkt dat Klamski heel wat te verbergen heeft...

Cineast Mark Didden maakte in 1983 zijn debuut met het goed ontvangen Brussels By Night. Twee jaar later wist hij voor zijn tweede film niemand minder te strikken dan de Amerikaanse acteur Brad Dourif. Jongere lezers zullen de man wellicht voornamelijk kennen als Grima Wormtongue uit de twee laatste delen van de Lord Of The Rings-trilogie of als de stem van de demonische pop Chucky ("Hi, I'm Chucky. Wanna play?") uit de Child's Play-serie maar ook tijdens de jaren '70 en vroege jaren '80 was Dourif al een man met ervaring. Hij werkte samen met grote namen als Milos Forman (voor One Flew Over The Cuckoo's Nest), Michael Cimino (voor Heaven's Gate, één van de meest beruchte flops uit de filmgeschiedenis) en David Lynch (voor Dune). Het blijft merkwaardig dat een man als Dourif er na de opnames van Dune voor koos om naar België af te zakken en er mee te werken aan een "kleine" Belgische roadmovie. Dat Amerikaanse acteurs in Belgische films casten niet altijd een goed idee is werd een aantal jaren geleden nog bewezen toen Eric van Looy Mickey Rourke wist te strikken voor Shades. Gelukkig kwijt Dourif zich in Istanbul heel wat beter van zijn taak als getormenteerde psychopaat. Even verrassend als Brad Dourif in een Belgische film is de acteerprestatie van Dominique Deruddere. Het acteerdebuut van Deruddere mag zeker gezien worden, meer zelf, we vinden het best wel jammer dat hij sindsdien als acteur enkel nog te zien was in de film La Patinoire uit 1998. Nogal wat Vlaamse acteurs zouden wellicht ridicuul overkomen door de Engelstalige dialogen maar Deruddere weet zich staande te houden tegenover Dourif. In tegenstelling tot de sterke acteerprestaties van de hoofdrolspelers is het verhaal eerder matig en weinig inventief. Collega William maakte al de opmerking bij zijn bespreking van Brussels By Night en ze is opnieuw van toepassing op deze Istanbul: regisseur Mark Didden slaagt er niet altijd goed in om het tempo van de film op punt te houden. De verdienstelijke fotografie, de relatief korte speelduur (90 minuten) en de reeds aangehaalde sterke acteerprestaties zorgen er toch voor dat deze Istanbul een kijkbeurt verdient. Wie verrast wil worden door Istanbul leest best de korte inhoud niet op de dvd verpakking, wat ons betreft worden er een aantal elementen prijs gegeven die afbreuk kunnen doen aan het kijkgenot.

BEELD EN GELUID
Woorden van lof schieten tekort voor het digitale restauratiewerk dat Istanbul te beurt viel. Net zoals bij de andere films die deel uitmaken van De Vlaamse Film Collectie krijgen we een transfer die zowat vrij is van grain of andere printbeschadigingen, met levendige kleuren en een goed contrast. De Dolby Surround 2.0 track (deels Vlaams, deel Engels) voldoet aan de verwachtingen.

EXTRA'S
Naast de originele bioscooptrailer (die trouwens erg slecht en misleidend is) krijgen we uit het archief van de VRT een interview (20 minuten) met Dourif en Deruddere voor het kunstprogramma Eiland.

CONCLUSIE
Istanbul is een verdienstelijke Belgische roadmovie die het voornamelijk moet hebben van de sterke acteerprestaties van de twee hoofdrolspelers. De beeldkwaliteit op deze dvd release is, rekening houdend met de leeftijd en de oorsprong van de film, indrukwekkend te noemen.