FILM
Mimma (Deborah Caprioglio) is een naïef meisje dat door toedoen van haar vriend in het bordeel van Madame Colette (Martine Brochard) belandt. Om Nino te helpen bij het opstarten van een zaak biedt ze haar lichaam te koop aan als Paprika, de meegaande, rondborstige lady of the night. Door een speling van het lot blijkt haar eerste klant, de jonge Franco (Stéphane Bonnet) meteen haar prins op het witte paard.

Met Paprika (ook gekend onder de toepasselijke titel Paprika, Life In A Brother) uit 1991 draaide regisseur Tinto Brass zijn achttiende film. Volgens de tekst die we terugvonden in de inlay ging Brass voor de film "opmerkelijk autobiografisch te werk". De film is bijna geheel gesitueerd in een bordeel, de plek waar de regisseur volgens eigen zeggen het liefst zijn tijd doorbrengt. We kunnen vaak niet anders dan ons afvragen of Brass niet beter in één of ander bordeel was blijven hangen in plaats van weer één of andere flutfilm te draaien. Er bestaat volgens ons, geloof het of niet, slechte en goede pulp. De films van Brass behoren bijna steeds tot de categorie (ultra)slechte pulp. Zijn twee bekendste films (u hoort ons niet zeggen beste) behoren tot de meest beruchte uit de jaren '70. Salon Kitty uit 1976 klinkt u misschien niet onmiddellijk bekend in de oren, Caligula uit 1979 (met Malcom McDowell, Helen Mirren en Peter O'Toole en de door penthouse baas Bob Guccione gefilmde hardcore scènes) doet wellicht al bij meer lezers een belletje rinkelen.

Paprika een goede film noemen kunnen we niet, het is wel één van de betere (lees: minst slechte) films van Brass. Paprika blijft echter een erg matige softcore filmpje dat de beperkingen van het flinterdunne verhaal niet weet te overkomen. Het acteerwerk is vaak lachwekkend slecht, iets wat bij softcore prenten als deze toch niet onmiddellijk de bedoeling is. Actrice Deborah Caprioglio (Kinski Paganini, La Maschera Del Demonio) die de rol van Paprika vertolkt, werd duidelijk niet geselecteerd voor haar acteertalent, wel voor haar, we moeten het toegeven, niet onaantrekkelijke lichaam. Blijkbaar vond de Duitse geniale gek Klaus Kinski haar ook wel wat hebben. Niet alleen liet hij haar opdraven in zijn geflopte film Kinksi Paganini, ze werden ook gedurende enkele jaren een koppel. Martine Brochard die hier de rol van Madame Colette vertolkt kan nog een beetje op onze sympathie rekenen omdat ze in 1977 te zien was in de coole spaghetti western Mannaja / A Man Called Blade en in de nunsploitation film The Sinfuls Nuns Of Saint Valentine / Die Nonne Von Verona.

Net als het vaak barslechte acteerwerk zorgen de eerder kinderlijke, cabareteske muziek en de ridicule dialogen ervoor dat we Paprika moeilijk au sérieux kunnen nemen. We willen u dit fijn stukje dialoog zeker niet onthouden:

Madame Colette: Welkom kindje. Waar kom je vandaan?
Paprika: Uit Pola
Madame Colette: Dat dacht ik wel. Slavische vrouwen hebben een mooie kont en een lenige tong. Jij toch ook?
Paprika: Ik ben onervaren.
Madame Colette: Een dag in een bordeel is leerzamer dan 10 jaar erbuiten. Laat je handen eens zien. Je handen zijn de spiegel van je poesje.

BEELD EN GELUID
Het beeld op deze transfer oogt nauwelijks beter dan op een videotape. De kleuren ogen afgewassen en gedateerd. De nodige scherpte ontbreekt. Tijdens de eerste minuten van de film wordt het beeld ook geplaagd door allerlei printbeschadigingen. De Italiaanse Dolby Surround 2.0 track voldoet voor een film als Paprika, hij is vrij van ruis of andere beschadigingen.

EXTRA'S
Naast de erotic photo gallery krijgen we enkel de biografie van Tinto Brass.

CONCLUSIE
"I'm not ashamed to admit that I bought "Paprika" to see Deborah Caprioglio naked and in sex scenes. The woman is hot!" (Een IMDB bezoeker maakt hiermee duidelijk wat voor een groot deel van het publiek het voornaamste aantrekkingspunt van Paprika is.) Zelf vonden wij de film en de seksscènes eerder vervelend dan pikant of opwindend.

Deze dvd maakt deel uit van de 3 dvds tellende Tinto Brass Collection. De overige films zijn Black Angel en The Voyeur.