Deze dvd maakt deel uit van de Annie M.G. Schmidt Collectie, Deel 2, waarin ook Otje 2 en Abeltje zijn opgenomen.

FILM
Als een film die kinderlijke verwondering combineert met herkenbaar drama en gniffelhumor, valt er bij Minoes veel te genieten voor kijkers van alle leeftijden. Gebaseerd op het gelijknamige boek van Annie M.G. Schmidt volgen we de belevenissen van een kat die in een mens verandert. Minoes komt terecht bij de Tibbe, een timide journalist voor de Killendoornse Courant, en sluit een deal met hem. In ruil voor onderdak en voedsel zal ze hem voorzien van de laatste nieuwtjes, die ze door conversaties met de katten van het dorp verkrijgt. Tibbe wordt op slag een locale beroemdheid en overwint dankzij Minoes zijn verlegenheid. Maar wanneer de poezenvrouw op het spoor komt van de ongure praktijken van een plaatselijke deodorantfabrikant en weldoener, komt de goede band tussen Minoes en de reporter in het gedrang.

Minoes was na speelfilm Abeltje en tv-serie Otje de derde audiovisuele adaptatie van een Annie M.G. Schmidtboek door de Nederlandse producent Burny Bos. In veel opzichten is het ook de meest geslaagde, omdat de prent enerzijds trouw blijft aan de schrijfsels van Schmidt maar er anderzijds ook niet voor terugdeinst om filmisch het uiterste uit de kan te halen. De eer hiervoor ligt ditmaal niet bij een Nederlander, maar bij een Vlaming. Regisseur Vincent Bal, die ook meeschreef aan het scenario, drukt stevig zijn stempel op Minoes door zijn voorliefde voor aan klassiek Hollywood refererend stilisme te koppelen aan typische Hollandse zakelijkheid. Bal, wiens oeuvre o.a. kortfilm The Bloody Olive en langspeler Man Van Staal omvat, is misschien wel het grootste filmtalent van Vlaanderen en dat toont hij hier ampel. Zijn regie bewandelt continu een dunne lijn tussen frivoliteit en sérieux, waardoor wat in wezen in jeugdfilm is ook voor een iets ouder publiek steeds geloofwaardig blijft. Visuele fantasietjes blijven bovendien beperkt tot het functionele, waardoor Bal zich naast een uitstekende regisseur ook een bekwaam en verstandig verteller toont.



De vaklui waarmee de cineast zich heeft omringd, verhogen daarenboven de kwaliteit van de prent aanzienlijk. Vooral het production design is een grote troefkaart. Een deel van de film werd op locatie in een Nederland opgenomen, maar het zijn de studiosets die spontaan een glimlach op het gelaat toveren. Een vaak gebruikte dakset bijvoorbeeld roept herinneringen op aan de decors van MGM uit de gouden jaren van de kleurenmusical, en geeft een toepasselijke irreële touch aan het verhaal. Voor een film met een beperkt budget zijn ook de speciale effecten indrukwekkend. Net als in films als Babe wordt een mix van digitale alteraties, gesofisticeerde poppen en echte dieren gebruikt om de konkelfoezende poezen tot leven te wekken. De resultaten zijn meer dan bevredigend en tonen aan dat ook in de Benelux met een beetje inventiviteit grootse dingen verwezenlijkt kunnen worden. Een laatste lid van de crew dat lof verdient, is componist Peter Vermeersch, die met een makkelijk mee te neuriën centraal deuntje steeds een waardevolle toevoeging aan de scènes geeft. Minder is helaas de fotografie van Walther Van den Ende, omdat de prent vaak in grauwe kleuren baadt, daar waar een zonniger kleurenpalet Minoes op een hoger échelon had kunnen plaatsen.

Carice van Houten, recent nog subliem in Paul Verhoevens Zwartboek, won in 2002 een Gouden Kalf voor haar vertolking van het titulaire personage. Haar Minoes is enerzijds een charmant vrouwtje in een mantelpakje, anderzijds in haar maniërismen nog op en top een poes. Cabarettier Theo Maassen is een revelatie als Tibbe. Hij is geen onwennige acteur met weinig ervaring, maar een zelfverzekerde vertolker, die een perfecte invulling geeft aan hoe de scenaristen het personage neerschreven. Burny Bos heeft er een handje van weg om steeds nieuwe jonge acteertalenten te ontdekken en Sarah Bannier, als buurmeisje Bibi, is geen uitzondering. Bekende koppen als een heerlijke venijnige Pierre Bokma, een verrassend bedreigingsloze Jack Wouterse en de immer bizarre Olga Zuiderhoek vullen de live-action cast uit. De katten krijgen een stem door de gewaardeerde bijdrage van o.a. Annet Malherbe en het Sesamstraat-duo Paul Haenen en Wim T. Schippers.

Tot verrassing van velen won Minoes als jeugdfilm de belangrijkste Nederlandse filmprijs in 2002. Het Gouden Kalf is echter verdiend te noemen als je beseft hoe moeilijk het maken van een prent voor een jeugdig doelpubliek is en hoe schaars de voorbeelden zijn die – net als Minoes - uit dat genre weten te breken en een goede film tout court zijn. De plot is net te naïef om lyrisch over de prent de lof te zwaaien, maar dat is een kleine smet op een amusante 80 minuten. De enig vraag die rest is hoe lang we nog zullen moeten wachten eer Vincent Bal weer een teken van leven geeft? Zes jaar na deze prent wordt het immers hoog tijd dat de man die ik zonder overdrijving de beste regisseur van Vlaanderen durf noemen, die insiderreputatie nog eens aan het grote publiek bewijst.



BEELD EN GELUID
Het grote mankement van de transfer is het ontbreken van een anamorfisch beeld. Dit heeft logischerwijs belangrijke consequenties voor de kwaliteit. De scherpte is namelijk niet je dat, de kleuren ogen te grauw en het contrast haalt niet het niveau dat we normaal van Warner krijgen. Grain is eveneens geregeld aanwezig, maar storende printfoutjes zijn er gelukkig niet. Voor het geluid biedt de disc de keuze tussen een 5.1-spoor en een stereotrack. Beide klinken nagenoeg identiek en ze lijden bovendien allebei aan een gebrek aan dynamiek. De dialogen blijven echter altijd goed verstaanbaar.

EXTRA'S
De bonussectie opent met The Making of Minoes (25 min.), een uitgebreide en inzichtelijke blik op het opnameproces van de film. Vijf Extra Scènes (4 min.) bevatten verwijderde en/of verlengde sequenties uit de prent. De soms leuke,vaak iets minder leuke Bloopers (7 min.) zijn handig opgedeeld in een mensen- en dierensegment. Een Videoclip (4 min.) bevat de instant-vergeetbare song van Abel die de eindgeneriek van Minoes siert, en afrondend vind je op de dvd de Filmposter en vijf Trailers voor Annie M.G. Schmidtfilms terug.

CONCLUSIE
Minoes is een uitstekende jeugdfilm die door een solide scenario, goede acteerprestaties en een van Vlaanderens grootste talenten in de regiestoel ook voor volwassenen heel wat te bieden heeft. Beeld en geluid zijn behoorlijk, en de bonussectie bevat een aantal prima extra's.