FILM
Op de steppe van één van de meest afgelegen gebieden van China, ontdekt de jonge Bilike een pingpongballetje dat ronddrijft in een rivier. De jongen is gefascineerd door het vreemde voorwerp, maar noch hij, noch zijn vrienden en familie kunnen hem zeggen wat het is. Er volgen dan ook heel wat speculaties over de oorsprong en het doel van het witte, ronde object. Misschien is het wel een soort van ei of iets anders? De grootmoeder van Bilike is ervan overtuigd dat het om de schat van een riviergeest gaat, een glinsterende parel. Wat het ook mag zijn, iedereen bekijkt het balletje een beetje achterdochtig. Uiteindelijk komt Bilike erachter dat hij iets in zijn bezit heeft dat van groot belang is voor China, waar pingpong de nationale sport is. Bilike gaat ervan uit dat hij de nationale bal in zijn bezit heeft en besluit om het kostbare voorwerp terug te brengen naar Bejing.

Hao Ning is amper 3 jaar actief als regisseur, maar heeft al 2 films op zijn actief staan met een derde op komst. Met Mongolian Ping Pong (originele titel Lü Cao Di) sleepte hij al een aantal nominaties en prijzen in de wacht. Het zou ons verbazen, mochten we zijn naam in de toekomst niet meer horen vallen. Het spreekt voor zich dat er behoorlijk wat symboliek schuilgaat achter een eenvoudige verhaallijn als die van Mongolian Ping Pong. Je kunt de film dan ook op verschillende manieren interpreteren. Misschien staat het eenvoudige pingpongballetje wel symbool voor de toenemende invloed van Westerse waarden op een gemeenschap die er geen boodschap aan heeft en niet weet hoe ze ermee om te gaan. Een goed voorbeeld daarvan is de vader van Bilike, die zich aangetrokken voelt tot allerlei objecten waar hij niet eens van beseft waar ze voor dienen. In ruil biedt hij de verkoper meer en meer van zijn waardevolle vee aan.

We moeten wel toegeven dat je te vinden moet zijn voor een film als Mongolian Ping Pong. Films als deze krijgen maar al te vaak het stempel pretentieus te zijn, terwijl dat helemaal niet het geval is. De regisseur geeft de verhaalelementen de kans om op een natuurlijke wijze naar voor te treden uit een reeks eenvoudige gebeurtenissen. Zo krijgen we een zicht op het leven van iedereen die in contact komt met het pingpongballetje. Hun waarden, dromen en ambities vertonen trouwens heel wat gelijkenissen met eender wie ter wereld. Om de film te appreciëren moet je wat geduld kunnen opbrengen en dat is het merendeel van het hedendaagse filmpubliek helaas niet gegeven. Het verbaast ons dus niet, dat Mongolian Ping Pong gebukt gaat onder heel wat negatieve kritiek en dat is jammer, want een eenvoudig verhaal als dit heeft heel wat te bieden. Je moet er alleen voor openstaan.

BEELD EN GELUID
De dvd is voorzien van een 1.85:1-anamorfische beeldtransfer. Deze transfer biedt een redelijke kwaliteit, maar maakt geen bijzonder indruk. De print vertoont nauwelijks beschadigingen, maar schiet op een aantal vlakken toch wat tekort. Zo maakt het beeld soms een doffe indruk en kunnen het contrast en het zwartniveau beter. Bovendien zijn er duidelijke sporen van edge enhancement en is er doorheen de hele film een lichte hoeveelheid film grain aanwezig. Ook de kleuren komen wat gedempt over. De Dolby Surround 2.0-geluidstrack brengt het er wat beter vanaf dan zijn visuele tegenhanger. De dialogen komen netjes tot hun recht en ondanks het gebrek aan surroundkanalen, maakt de track toch een mooie, volle indruk. Meer heeft een film als deze eigenlijk niet nodig.

EXTRA'S
Naast trailers voor Mongolian Ping Pong en een tweetal andere films uit de catalogus van Lumière vonden we tot onze verbazing nog een tweede schijfje met de extra film Anshi. Het gaat om het initiatieverhaal van de twaalfjarige Erken die ingewijd wordt in de geheimen van de natuur en het leven. De film is afkomstig uit Kazachstan, heeft een speelduur van 93 min. en werd geregisseerd door Serik Aprimov, één van de weinige grote filmnamen uit dat land. Bij momenten doet deze film terugdenken aan Spring, Summer, Fall, Winter... And Spring, maar het zou kortzichtig zijn om beide films over dezelfde kam te scheren. De film wordt gepresenteerd met een niet-anamorfische 1.85:1-beeldtransfer, een Kazachs Dolby Digital 2.0-geluidstrack en Nederlandse ondertiteling. De technische kwaliteiten zijn te vergelijken met die van Mongolian Ping Pong, al is de beeldkwaliteit wel minder.

CONCLUSIE
Mongolian Ping Pong volgt een eenvoudige verhaallijn waar heel wat symboliek achter schuilgaat. De film komt bijzonder traag op gang en zal het dan ook niet makkelijk hebben om de kijker voor zich te winnen. Toch zijn we ervan overtuigd dat het verhaal heel wat te bieden heeft. Je moet het alleen de kans geven en bereid zijn om erover na te denken. Lumière biedt ons een technisch redelijke uitgave. Het is ons alleen niet helemaal duidelijk waarom men ervoor opteert om de film Anshi als extra toe te voegen. De beoordeling van de extra's staat in dit geval los van de kwaliteiten van de extra film.