Na het uiteenvallen van de Sovjetunie werken KGB en FBI samen in het ontmantelen van cellen van de internationale georganiseerde misdaad. Tijdens een razzia in een Moskouse discotheek vallen er een paar schoten, en wordt mafioso Ghazzi Murad gedood door majoor Valentina Koslova (Diane Venora), en dit in een poging haar Amerikaanse collega Preston (Sydney Poitier) het leven te redden. Hierdoor heeft ze ongewild hen beiden bovenaan het to-do lijstje van Ghazzi's wraakzuchtige broer, Terek Murad, geplaatst. Murad neemt voor een niet onaardige som geld een top-huurmoordenaar onder de arm, de beruchte Jackal (Bruce Willis), een ex-militair die vroeger nog voor klusjes heeft opgeknapt voor verschillende geheime diensten. Na arrestatie en een buitensporig gewelddadige ondervraging van één van Murads handlangers komt het FBI te weten dat de Jakhals een moordaanslag beraamt. Kennelijk doelwit is Brown, hoofd van het FBI. Preston roept noodgedwongen de hulp in van een voormalige IRA-terrorist, Declan Mulqueen (Richard Gere), die één van de weinigen is die de Jakhals kan identificeren. Mulqueen heeft nog een slordige twintig jaar voor de boeg wegens wapentrafiek, en eist uiteraard in ruil voor zijn medewerking op zijn minst een herziening van zijn straf. Ook zijn voormalige vriendin, Isabella (Mathilda May), een terroriste van de ETA, kan de Jakhals desnoods identificeren, en één van Mulqueens voorwaarden sine qua non is dat zij eerst en vooral in veiligheid wordt gebracht. Maar de Jakhals is zijn voorbereidingen aan het treffen om dood en paniek te zaaien: hij koopt een onvoorstelbaar grote mitrailleur, reist het ganse Noordatlantische continent rond om zijn achtervolgers af te schudden, en doodt al lachend al wie hem daarbij voor de voeten loopt, zoals het een goede jakhals betaamt.

Losjes gebaseerd op de film "The Day Of The Jackal" van Fred Zinnemann uit 1973 is uit de originele film enkel het idee van een huurmoordenaar zonder gezicht behouden, want een moordcomplot op president Charles De Gaulle, zoals in de originele film, is een beetje te laat natuurlijk. De hernieuwde context van een gezamenlijke "war on terrorism" over de breuklijnen van de voormalige Koude Oorlog heen maakt het verhaal actueel - na 11 september zelfs iets té actueel. The Jackal is een uitermate spannende thriller; het grootste deel van de plot draait om de minutieuze voorbereidingen die de Jakhals aan het treffen is om zijn slag te slaan, de achteloosheid waarmee hij de éne na de andere hindernis "opruimt", en de hele resem valse identiteiten die hij zich aanmeet. Anderzijds is er de verhaallijn rond Mulqueen en het wankele vertrouwen dat hij tracht op te bouwen door zijn goeie wil om mee te werken bij de arrestatie van de Jakhals. Een dergelijk verhaaltje - ex-gevangene helpt politie in ruil voor strafvermindering - hebben we al ontelbare keren vroeger gezien, maar bij deze film is het gegeven wel bijzonder goed uitgewerkt, met toch personages met een beetje diepgang. Vooral Willis kan zijn talent uitvoerig tonen in de totaal van menselijke emoties ontdane Jakhals; de andere aangename acteerverrassing is de ingetogen maar efficiënte stijlvolle rol van Sydney Poitier. En bovendien vinden we Richard Gere nog altijd beter in een actiespektakel als dit dan in de ontelbare melodrama's en romantische komedies die hij beter niet op zijn palmares had laten schrijven. De film breit de éne actiescène na de andere naadloos aan elkaar, trekt alle registers uit het genre open (helikopters, ontploffende wagens, en een achtervolging in de metro) en bevat alles behalve dooie momenten. Soms is het wel een beetje over the top, want de manier waarop Willis alwéér een lijk achterlaat heeft ons op gegeven moment zelfs in een lachkramp doen schieten, en dat kon toch ook niet de bedoeling zijn geweest?

BEELD EN GELUID
Technisch is er niet veel aan te merken op deze disc: hier en daar is er een beetje aliasing merkbaar, zoals op de rails in de scène bij de wapenhandelaar of op de zeilboot, en één keer leek het beeld lichtjes te hikken (bij de overvliegende helikopter) en weten we niet of dit al dan niet de bedoeling was, maar over het algemeen is het beeld zeer scherp, vrij van printfouten en voorzien van stabiele kleuren. De ondertitels zijn goed van formaat en niet te hoog geplaatst. De 5.1-geluidstrack heeft ons aangenaam verrast in de positieve zin; in de scène waarin Willis zijn nieuwe "speeltje" uitprobeert vliegen de kogels door de huiskamer, en ook de diverse explosies zijn met veel gevoel voor dynamiek en ruimtelijk effect over de surroundkanalen verdeeld. De dialogen zijn in verhouding wat aan de stille kant, maar anderzijds zorgen de luidere actiescènes voor een hoger "surprise"-gehalte.

EXTRA'S

De disc van The Jackal bevat een redelijk te noemen selectie aan extra's, waarbij het klassieke verwijt ten opzichte van Universal-releases is en blijft dat deze van een Nederlands ondertitelingsspoor verstoken blijven. Gelukkig maakt het Engelstalige spoor wel wat goed, vooral bij de technisch minder kwaliteitsvolle verwijderde scènes. Het is overigens vreemd dat men de Making Of-documentaire, de verwijderde scènes, een alternatief einde, een trailer én een fotogallerij samen in één aaneengemonteerd stuk heeft gegoten. Daarnaast is de film ook voorzien van een commentaartrack van regisseur Michael Caton-Jones, nog eens een bioscooptrailer, een summiere hoeveelheid productieaantekeningen, en een al even summiere reeks filmografieën van de voornaamste acteurs en de regisseur. Wat van de extra's nog het meest interessant lijkt, zijn de verwijderde scènes, die toch een redelijke sectie innemen. Alleen is het alternatief einde wat bij de haren gesleurd: het is voor 99 % gelijk aan het uiteindelijke slot, op één belangrijk detail na. Maar toch geen excuus om dan maar gelijk de héle slotscène te moeten herhalen, dachten we zo.

CONCLUSIE

The Jackal is een onderhoudende thriller met een mooie set acteurs, gepresenteerd op een DVD van hoge kwaliteit, met een voldoende hoeveelheid extra's, echter toch minder dan je zou verwachten als je de hoes mocht geloven. We hopen alleen dat Bruce Willis zijn dreigement om na de gebeurtenissen in New York niet meer in dergelijke actiefilms te willen spelen, niet hard zal maken, want dit is echt wel een soort films waarin hij mag doen waar hij het beste in is.