FILMS
De Marx Brothers hebben in de loop der jaren een haast legendarische status bereikt, maar na hun succesjaren bij Paramount eind jaren twintig, begin jaren dertig kenden ze een stevige dip in hun succes. Het is dankzij wonderkindproducer Irving Thalberg dat de broers een tweede kans kregen bij MGM, zonder Zeppo ditmaal. Voor de studio van Leo de Leeuw zouden Groucho, Chico en Harpo vijf films maken, waaronder enkele van hun grootste artistieke triomfen, maar ook een aantal minderwaardige producties. Alle vijf deze films, gemaakt tussen 1935 en 1941, zijn verzameld in deze dvd-box, waaraan eveneens het onafhankelijk geproduceerde en door United Artists uitgebrachte A Night in Casablanca werd toegevoegd. Niet alle gags in de collectie zijn nog even furieus, anarchistisch of dijenkletsend als zeventig jaar geleden, maar ze vormen hoe dan ook een must voor iedereen die zich ooit in zijn leven Marxist heeft laten noemen.



A Night At The Opera
Wie het werk van de Marx Brothers een beetje kent weet dat de setting en het verhaal in al hun films slechts een decor is waarin vrij geëxperimenteerd wordt. Dat is bij A Night At The Opera niet anders. Zoals de titel doet vermoeden speelt alles zich af in en rond de wereld van de opera. Het scenario voor de film werd eerst uitgetest in het theater voor een levend publiek. Op die manier wilde de regisseur zien welke grappen werkten en welke dienden te worden bijgestuurd. Een volledig nieuwe manier van werken, ook voor de Marx Brothers, die net de Paramount filmstudio’s hadden ingeruild voor die van MGM. Nooit eerder kregen de broers een budget van dergelijke omvang tot hun beschikking. De middelen heiligden hier zeker het doel want Night At The Opera werd het grootste filmsucces dat de broers ooit gekend hebben.



A Day At The Races
Geïnspireerd door het gigantische succes van hun eerste film voor MGM, A Night at the Opera, gingen de Marx Brothers op de ingeslagen weg verder, onder het motto ‘never change a winning team’. A Day at the Races is dan ook zowel structureel als cast- en crewgewijs nagenoeg een exacte kopie van zijn voorganger. Opnieuw moeten Chico, Harpo en Groucho een jong koppel uit de nood helpen, opnieuw worden ze in hun opzet tegengewerkt door een stelletje boeven en opnieuw is dat alles slechts een excuus om een reeks sketches aaneen te breien die elkaar in anarchie naar de kroon steken. Ook de muzikale interludes – een idee van producer/wonderkind Irving Thalberg – blijven overeind, net als de aanwezigheid van regisseur Sam Wood en actrice Margaret Dumont, die respectievelijk op de set en op het scherm Groucho van weerwerk dienen. Betekent die trouw aan het stramien van A Night at the Opera dat A Day at the Races slechts een flauw afkooksel is? Helemaal niet, want de nauwelijks in toom te houden waanzin van de Marx Brothers is voldoende om de film tot een uniek en onvergetelijk kijkstuk te maken.



At The Circus
De plot is ditmaal min of meer coherent te noemen. Het circus van de jonge ringmeester Jeff Wilson is er na een financieel precaire periode bijna bovenop. Enkel de 10.000 dollar die hij van een onscrupuleuze investeerder had geleend, moeten nog worden terugbetaald. De investeerder wil echter zelf het circus overnemen en laat zijn handlangers het verschuldigde geld stelen uit de recettekas en Jeff kock-out slaan. Dit is het sein voor de Marx Brothers om ten tonele te verschijnen. Chico, een manusje-van-alles, en Harpo, de assistent van de Man van Staal, huren advocaat J. Cheever Loophole in (wie anders dan Groucho). Samen beginnen ze een onderzoek naar de daders van de roof, belanden ze van de ene ongewone situatie in de andere en zoeken ze naar alternatieven om de financiën van het circus alsnog in orde te brengen.



Go West
Dat Go West een van de minste exploten van de Marx Brothers op het grote scherm is, heeft in de eerste plaats te maken met de setting. Voor het eerst in hun Hollywoodcarrière is immers niet het heden de arena voor hun fratsen, maar het Amerika van de jaren 1870, de pionierstijd van het Wilde Westen. Groucho, Chico en Harpo trekken westwaarts in de hoop op een goudader te stuiten, maar belanden al snel middenin een vete tussen twee partijen die elkaar een lap grond willen afsnoepen die door de passage van een aan te leggen treintraject veel geld waard is. De broers kiezen uiteraard de kant van de eerlijkste partij en doen er alles aan om de snode slechterik tegen te werken. Waarom deze plot niet werkt is moeilijk exact te duiden, maar dat de westernsetting er voor iets tussen zit, valt niet te loochenen. Wellicht trachtten de Marx Brothers door hun keuze voor een specifiek genre hun humor een nieuwe adem te geven. Hierbij vergeten ze echter optimaal gebruik te maken van de mogelijkheden die het genre hen biedt en doen ze gewoon dezelfde trucjes, grappen en tuimelingen die ze eerder deden. Enkel het decor is anders.



The Big Store
Groucho laat zich ditmaal Wolf J. Flywheel noemen, een derderangsdetective die door de eigenares van een grootwarenhuis ingehuurd wordt een oogje in het zeil te houden. De winkel zal immers binnenkort verkocht worden aan een rivaal en er zijn onbekenden in het bedrijf die daar een stokje voor willen steken door erfgenaam/zangsensatie Tommy Rogers een kopje kleiner te maken. Undercover gaan is echter niet aan Flywheel besteed, zodat hij met zijn onorthodoxe stijl – en bijgestaan door kompanen Ravelli (Chico) en Wacky (Harpo) – het grootwarenhuis meermaals op stelten zijn. Zijn werknemers blijven het vertrouwen behouden in Flywheel, tot frustratie van hun vijanden, voor wie de deadline om toe te slaan wel erg dichterbij komt.



A Night In Casablanca
Toen iedereen dacht dat het rijk van The Marx Brothers uit was, ze al meerdere jaren niets nieuws meer hadden gebracht en in geen enkele film meer te zien waren; verbaasden ze in 1946 plots vriend en vijand met een éénmalige comeback. A Night In Casablanca zou hun allerlaatste zwanenzang worden. Groucho was er in geslaagd om twee van zijn drie broers, ondanks hun op dat ogenblik hoge leeftijd, opnieuw te verzamelen voor het slotstuk van hun rijk gevulde carrière. Op Zeppo na was iedereen opnieuw van de partij. Boze tongen beweerden dan Groucho in de loop der jaren zijn bijmekaar gesprokkelde fortuin had verspeeld in goktenten en hij zeer dringend opnieuw geld nodig had om zijn schulden af te lossen. Wat er ook van waar is, de fans waren door het dolle heen om opnieuw hun idolen op het witte doek te zien figureren. Zoals vanouds stelt het scenario van een Marx-film niet veel voor. Dat heeft men A Night In Casablanca enigszins proberen te wijzigen door er een meer traditionele verhaalstructuur aan te geven.

BEELD EN GELUID
Voor een analyse van de audiovisuele presentatie op de disks, verwijs ik naar de afzonderlijke besprekingen.

EXTRA'S
Voor een overzicht van de bonussecties, verwijs ik naar de afzonderlijke besprekingen.

CONCLUSIE
De Marx Brothers Collection bundelt de vijf films die het anarchistische humortrio maakte voor MGM, en voegt daar A Night In Casablanca aan toe. Enkele van hun grootste klassiekers zijn dan ook in deze collectie vertegenwoordigd, maar die worden gecomplementeerd met enkele van hun grootste missers. Voor liefhebbers van klassieke cinema en Marx-aanhangers is deze box een essentiële aankoop.