FILM
Verandering van spijs doet eten, zegt men, maar als dat betekent dat ik frequenter een film als Het Super Speurneuzen Kerstmysterie voor de kiezen krijg, honger ik me toch liever uit. De transformatie van A.A. Milnes Winnie de Poeh naar Walt Disney is weliswaar nooit zonder slag of stoot gegaan - de herwerking van E.H. Shepherds briljante illustraties naar een afgelikte, knuffelbare merchandisingvriendelijke versie werkt velen nog steeds op de zenuwen - maar deze recentste Poehfilm is écht een brug te ver. Nu ja, film… Het Super Speurneuzen Kerstmysterie is feitelijk niets meer dan een extra lange aflevering van de gloednieuwe Mijn Vriendjes Teigetje en Poeh-reeks die sinds kort beeldschermen wereldwijd teistert. Voor deze tv-serie hadden de mensen bij Disney het lumineuze idee om de geliefde karakters een 21ste-eeuwse make-over te geven. En dat betekende niet enkel de vervanging van Janneman Robinson door het meisje Tessa en haar hond Buster. Ook de vertrouwde, traditionele tekenstijl met klassieke filmcellen en pastelkleuren ging er genadeloos aan.

In het Super Speurneuzen Kerstmysterie krijgen we bijgevolg een digitaal geanimeerde Poehbeer te zien en een uit pixels opgebouwd Honderdbunderbos. Het resultaat is om in de grond te zakken van schaamte. Alle charme valt namelijk pardoes weg. De bewegingen van de karakters ogen houterig en hun gelaat lijkt niet langer in staat emoties uit te drukken. Bovendien is het aan het eindproduct te zien dat het budget voor deze dvd-release niet om over naar huis te schrijven was. De animatie haalt immers nauwelijks het niveau van een eenvoudig videospelletje en – nóg ergerlijker! – ook de regie kon wel door een spelletjesmaker gevoerd zijn. Nodeloos te zeggen dat dit alles niet helpt om je in het verhaal te sleuren. Nu ja, verhaal…

De Poehfilms hebben nooit uitgeblonken in epische, meanderende plots, maar hielden het bewust simpel om het kleine volkje des te beter aan te spreken. Niks op tegen, en dat maakte trouwens deel uit van de charme van al die ouwe prenten. In Het Super Speurneuzen Kerstmysterie gaat men helaas niet voor kinderlijke eenvoud, maar voor commerciële achterlijkheid. Een kerstsfeer opvoeren in het Honderbunderbos, dan kan er nog mee door. Maar een rendier en de kerstman en zijn elfen hebben geen plaats in A.A. Milnes oer-Engelse universum. De tocht die de protagonisten ondernemen om de magische kerstzak van de vrolijke bolle man naar de Noordpool te brengen, is bijgevolg onverzoenbaar met waar Poeh en co voor staan. Al even erg is het positioneren van de helden als een soort superheldenteam – De Speurneuzen – inclusief flashy pakjes. Ik gok erop dat dit een terugkerend motief is in de nieuwe tv-reeks, maar het blijft een rotslecht idee. En wie vond in godsnaam dat het Honderdbunderbos een stel snowboards kon gebruiken???



Evenmin een voltreffer is de extra nadruk die op de videospelkwaliteiten van Het Super Speurneuzen Kerstmysterie wordt gelegd door Tessa diverse keren de kijker te laten toespreken en te betrekken in het verhaal. Wist men bij Disney niet of men deze plot nu moest gebruiken als narratief verhaal of interactief spelletje en heeft men dus maar voor een tussenvorm gekozen? Het zou me niet verbazen, net zoals het me niet verbaast dat de liedjes die opduiken in de film stuk voor stuk zeemzoete, instant vergeetbare niemendalletjes zijn die vooral de lengte van de film moeten opdrijven – tot een fenomenale 43 minuten, inclusief credits! De enigen die nog een beetje hun waardigheid kunnen behouden zijn de stemacteurs – ik bekeek de film in de Nederlandse dub – die verwoed pogingen doen de distinctief analoge charme van Poeh, Teigetje, Iejoor, Roe en Knorretje naar het digitale tijdperk over te hevelen.

Bovenstaande is natuurlijk vooral de tirade van een late twintiger die in de verste verte de doelgroep van Het Super Speurneuzen Kerstmysterie niet benadert. Als ik de dvd laat zien aan de kleinste telgen van mijn familie zullen zij zich ongetwijfeld geen fluit aantrekken van de digitalisering van de animatie of de korte lengte of het afwijken van het geijkte Poeh-universum. Zij zullen zich wel vermaken, af en toe ook iets opsteken – de film leert o.a. dat de Poolster het noorden aanwijst – en hun liefde voor Poeh en co niet daar mijn cynisme laten bederven. Dat neemt niet weg dat ik al die brave vader en moeders die deze bespreking lezen ten zeerste afraad deze dvd in huis te halen. Misschien dat magere verkoopcijfers het dan bij deze ene digitale uitstap van de op honing verzotte beer zullen laten.

BEELD EN GELUID
Aangezien het ganse productieproces van A tot Z digitaal verliep, valt er weinig aan te merken op de beeldkwaliteit. Hoe zeer ik deze prent ook haat, de visuele presentatie is nagenoeg perfect, van de vlijmscherpe beelden tot de prima weergegeven felle kleuren. Ook de soundtrack klinkt dik in orde. De achterste boxen worden in de5.1-mix weliswaar nauwelijks aan het werk gezet, maar de dialogen zijn extreem helder.

EXTRA’S
Alsof de film zelf nog geen teken genoeg is dat de tv-serie Mijn Vrienden Teigetje en Poeh een afgrijselijk idee was, biedt de bonussectie nog twee afleveringen van de reeks aan. Zowel Symfonie voor een Konijn (12 min.) als Teigetje Heeft Dolle Sneeuwpret (11 min.) zijn immers overbodige CGI-nachtmerries. Zelfs de muis die de Disneybal aan het rollen bracht ontsnapt niet aan een digitale transformatie, in Katrien in de Lucht (23 min.), een episode van het Mickey Mouse Clubhuis. Daarnaast bevat de disk Het Super Speurneuzen Snowboard Spel, waarvoor de peuter/kleueter in kwestie zelfs de afstandsbediening niet ter hand hoeft te nemen, aangezien de dvd er zelf netjes voor zorgt dat je alle cadeautjes van het slalomparcours te pakken krijgt. Afsluitend zijn er een stel Cross-Promotionele Trailers.

CONCLUSIE
Het Grote Speurneuzen Kerstmysterie is misschien wel het afgrijselijkste product dat ooit de Disneystudio’s verliet. Winnie de Poeh en zijn vriendjes worden opgevoerd als lelijke CGI-diertjes en de plot negeert alle charme van A.A. Milnes creaties. Beeld en geluid mogen dan wel tiptop in orde zijn, en de bonussectie zal de kleinsten zeker eventjes zoet houden, deze dvd is een misbaksel van formaat.