FILM
Zelfs op de beste formules komt uiteindelijk sleet. Dat mochten de producenten van de Bondfilms ervaren toen hun twintigste prent in veertig jaar tijd werd weggelachen door de filmliefhebber. Die Another Day werd een kaskraker maar de feedback van het publiek na het zien van de film was vernietigend. 007 was een karikatuur geworden, nauwelijks nog te onderscheiden van Austin Powers. Gadgets als een onzichtbare wagen, generische actiescènes en flauwe double entendres konden de bioscoopganger van de 21ste eeuw niet meer plezieren. Tijd voor een stevige ommezwaai dus. Vijftigplusser Pierce Brosnan werd gedumpt, de nadruk kwam te liggen op een door het succes van de Bournefilms ingegeven realisme en Bonds karakter moest dichter aanleunen bij de vroege Connery's dan de late Moores. Een 007-origineverhaal was het gevolg, gebaseerd op Ian Flemings eerste roman over het personage: Casino Royale.

Casino Royale was al eens verfilmd in 1967, maar niet als onderdeel van de officiële Bondreeks. Sterren als Peter Sellers, Woody Allen en David Niven staken immers de draak met spionagefilms in de als satire opgevatte prent. Voor de doorstart van de 007-serie spelen scenaristen Purvis, Wade en Haggis het echter serieus. Ze blijven dicht bij de basisplot van de roman maar voegen pulserende actiescènes en een moderne touch toe. In de film maken we kennis met een jonge, ambitieuze en arrogante Bond die net gepromoveerd is tot 00-status. Hij komt Le Chiffre op het spoor, een malafide bankier voor topcriminelen die terrorisme gebruikt om grote winsten op de beurs te maken. Nadat Bond een aanslag op een prototype vliegtuig verijdelt, moet Le Chiffre snel geld recupereren. Hij wil dit doen middels een spelletje Texas Hold’empoker (ter vervanging van het saaiere baccarat uit de roman) in een Montenegrijns casino. MI6 bezorgt Bond een plek aan de speeltafel. Als de spion wint, kan de geheime dienst Le Chiffre inrekenen. Als hij verliest heeft de Britse staat met belastinggeld het internationaal terrorisme gesponsord.



Met de namen van het scenaristenteam in het achterhoofd had ik er zelf geen geld op willen verwedden dat Casino Royale een waarachtige herbronning zou zijn voor 007. Maar de makers overtreffen de verwachtingen ruimschoots. Casino Royale is namelijk niet enkel de beste Bondfilm sinds de jaren zestig, de prent is een van de beste films tout court die 2006 voortbracht. Voor het eerst in decennia is Bond immers geen superheld die de slechteriken met de vingers in de neus en een glas martini in de hand verslaat. In zijn 21ste officiële schermoptreden lijdt de spion pijn. Hij gaat ruwe straatgevechten aan, laat heel wat bloed, moet zichzelf aansluiten op een geïmproviseerde defibrillator om een hartstilstand te voorkomen. De ergste marteling van al is een – zeker voor mannen – gruwelijke scène met een naakte Bond op een stoel en een sardonische Le Chiffre die met een verzwaarde slinger de kroonjuwelen van de Britse spion ‘kietelt’.

Overtuigender nog dan het fysieke leed is het emotionele leed dat Bond te verduren krijgt. In de eerste helft van de film toont hij zich nog een onverbeterlijke macho die zelfs geen traan laat als de vrouw die hij verleidde een gruwelijk lot wacht. Maar op de trein naar Montenegro kruist zijn blik voor het eerst die van Vesper Lynd. Bond beseft het nog niet, maar hij is halsoverkop verliefd op de slimme, knappe vrouw die zijn evenknie is op vlak van sarcasme en oneliners. Het roept spontaan herinneringen op aan de laatste keer dat 007 zijn ware gevoelens voor een vrouw toonde, in On Her Majesty's Secret Service. Net als in die film zal de romantische liaison in Casino Royale evenmin over rozen gaan. Dat de prent onmiskenbare parallellen vertoont met zowel On Her Majesty’s Secret Service als From Russia With Love (de twee beste delen van de reeks) is waarschijnlijk een bepalende factor voor het succes van Casino Royale.



Anderzijds kan men niet om Daniel Craig heen. De 'blonde Bond' is de beste 007-incarnatie tot nu toe. Hij combineert het atletische vermogen van Connery met de charme van Moore. Hij is even gerelaxt als Lazenby, bezit de klasse van Dalton en de subtiele humor van Brosnan. Natuurlijk profiteert de acteur van een rol die van de scenaristen meer diepgang meekreeg dan de gemiddelde Bond, maar zonder Craigs charisma en acteertalent zou Casino Royale nooit zo goed zijn geworden. Hij wordt overigens omringd door een schare uitstekende collega's in de cast. Mads Mikkelsens Le Chiffre is meer dan de zoveelste slechterik met een tic, Eva Green is een Bondgirl zoals we die zelden zagen: fragiel, kwetsbaar en intelligent. In kleine bijrollen schitteren de altijd goede Giancarlo Giannini en Jeffrey Wright. Judi Dench vertolkt voor de vijfde maal de rol van M. Gadgetman. Q is in velden noch wegen te bespeuren.

Regisseur Martin Campbell gidste de laatste herstart van de franchise al succesvol door woelige wateren, maar wat hij hier klaarspeelt overtreft louter vakmanschap. Bijgestaan door de snedige montage van veteraan Stuart Baird en de prima muzikale score van David Arnold bokst hij de meest tijdloze actiefilm in elkaar sinds Die Hard. De ganse productie straalt bovendien de klasse uit die we van het Bondteam mogen verwachten. Chris Cornells titelsong is ruiger dan gewoonlijk maar mag gerust in het klassiekerlijstje gezet worden naast A View to a Kill en de Shirley Basseybijdragen. Ook de begingeneriek is een voltreffer. Als Casino Royale een accurate blauwdruk is voor de richting die de producenten uit willen met de Bondreeks, dan waren geruchten over de dood van het bekendste Britse exportproduct schromelijk overdreven. Laat Quantum of Solace maar komen!



BEELD EN GELUID
Wie beweert dat perfectie niet bestaat, heeft duidelijk de dvd van Casino Royale nog niet bekeken. Op zowel beeld als geluid valt niets af te dingen. Een sublieme scherpte, uitstekende contrasten, volmaakte kleurenweergave en superbe zwartniveaus kenmerken de puntgave print. De soundtrack laat evenmin steekjes vallen. Alle boxen worden aan het werk gezet tijdens de intense actiescènes, maar ook de stille, emotionele momenten komen prima tot hun recht in een uitmuntend DD 5.1-spoor.

EXTRA’S
De bonussecties van James Bonduitgaven stellen zelden teleur, maar met deze Collector’s Edition kan de 007-liefhebber niet tevreden zijn. Naast een Cross-Promotionele Trailer (2 min.) en de Videoclip (4 min.) van Chris Cornells titelsong bevat de dvd immers slechts drie featurettes. Becoming Bond (26 min.) legt de nadruk op het casten van Craig in de iconische rol. James Bond: For Real (23 min.) focust op de actiescènes en de stunts. Bond Girls are Forever (49 min.) valt uiteen in drie delen en geeft een overzicht van de evolutie van de Bondgirls in de franchise sinds Dr. No. Een teleurstellende selectie extra's dus.



CONCLUSIE
Casino Royale gooit het regelboek van de Bondfranchise grotendeels overboord en herbegint vanaf nul. Dat blijkt een goede keuze want behalve een plaats in de top drie van de beste 007-films levert dat de prent ook een tijdloos karakter op. Daniel Craig overtuigt bovendien als de protagonist. Beeld en geluid werden in perfecte staat op de schijf geperst, maar de bonussectie kan niet tippen aan andere Bondreleases.