FILM
Tijdens de autopsie van Jigsaw (Tobin Bell) vinden de onderzoekers een bandopname in zijn maag. Hierin kondigt onze geliefde sadist aan dat hij weer eens een reeks dodelijke vallen heeft uitgezet, voornamelijk bedoeld om politieagenten een gruwelijke, gruwelijke dood te laten vinden. Agenten Strahm (Scott Patterson) en Agent Perez (Athena Karkanis) verdiepen zich in de zaak, maar SWAT-commandant (Lyriq Bent) wordt het slachtoffer van Jigsaws spelletjes en heeft welgeteld anderhalf uur de tijd om twee vermiste agenten op te sporen.

Wat er zo geweldig is aan de martelporno-franchise Saw dat er elk jaar wel weer een nieuwe Sawfilm moet verschijnen, valt volledig buiten mijn begrip. Essentieel is elke film opnieuw een doordrukje van het origineel, waarbij de enige variatie schijnt te zitten in de verschillende ingewikkelde en onwaarschijnlijke booby-traps waarmee Jigsaw - zelfs na zijn dood - zijn slachtoffers de stuipen op het lijf jaagt. De franchise nog eens oprakelen nu de voornaamste daders, John Tuck en zijn vriendin Amanda (Shawnee Smith) naar een zijspoor zijn verschoven, is bovendien het equivalent van een dooie koe trachten te doen opstaan met een cattle prod. Via allerlei kunstgrepen als flashbacks en het nog maar eens uit de hoge hoed toveren van een mysterieuze medeplichtige wordt - excuseer de flauwe woordspeling - de bloedarmoede van de serie nog eens dikker onderstreept. De vierde Sawfilm heeft geen clevere plottwists, de valstrikken van Jigsaw zijn stuk voor stuk hopeloos ingewikkeld, de personages zijn allemaal te steriel om er mee mee te leven - ongelofelijk hoe weinig je betrokken bent bij het lot van de slachtoffers, en het feit dat er alle vijf minuten wel een lijk valt is ongelofelijke overkill. Het vierde deel van Saw lijkt op de duur wel één grote parodie op zichzelf. Er wordt geen tijd verspild aan overbodige narratieven, Saw IV biedt wat je verwacht: bloed, bloed en nog eens bloed. Dat bovendien John zo'n meedogenloze overtuigingskracht heeft dat hij binnen anderhalf uur erin slaagt om ook een groot deel van het politiekorps kan overtuigen om zonder het minste verpinken gruwelijke moorden te gaan plegen, is er in alle opzichten over. Buiten wat filosofische nonsens debiteren is er niets aan de film dat kan overtuigen, behalve misschien het acteerwerk van Tobin Bell, die als enige toch een beetje uitschiet boven een héél papperig middelmatig zooitje. Fans van de serie kunnen echter op hun twee oren slapen: Jigsaw is nog lang niet uitgemarteld, en het zit er dik in dat we met Saw IV het einde nog niet gezien hebben.

BEELD EN GELUID
Net als zijn voorgangers is de Saw-franchise met redelijk bescheiden middelen gedraaid. De belichting is minimaal en de kleuren zien er allemaal grauw en grijs uit, maar we kunnen toch spreken van een goeie beeldkwaliteit. De donkere en stoffige look doet de gruwel van de film en de repitatie van de reeks alle eer aan, en de vele schaduwen zien er desondanks echt wel inktzwart uit. Het beeld bevat veel detail, en het gebruikte (nogal bloederige) kleurpalet is on-spot, waarbij er een groezelige schaduw valt over de impressionante decors vol martelwerktuigen. Compressie-artefacts hebben we nergens bespeurd. Voor geluid hebt U keuze tussen een PCM 7.1-track en een DTS-HD MA 7.1, track. De track biedt een goeie en sappige dynamiek, waarbij het geluid de jachtige camerabewegingen op de voet volgt, waarvan de richting altijd goed is uitgewerkt. De track is krachtig en vol, maar de mogelijkheden van de subwoofer wordt een beetje te weinig benut. Dialogen zijn helder en goed gescheiden van de rest van de track. In de surroundkanalen valt er altijd wel een beetje actie te bespeuren, en het ontbreekt Saw IV niet aan details.

EXTRA'S
In The Props Of Saw IV (9 min.) worden een deel van de grote hoeveelheid speciale effecten uit de film uit de doeken gedaan, zoals Jigsaws autopsie en de vele martelwerktuigen. In Darren's Video Diary (31 min.) houdt regisseur Darren Lynn Bousman een gedetailleerd dagboek na van casting, draaien en nog veel veel meer. De regisseur heeft duidelijk erg veel zin in zijn project. De Behind The Scenes-reel (8 min.) is niet meer dan een veredelde b-roll en de enige verwijderde scene (1 min.) was de moeite niet om toe te voegen. Een laatste featurette, Jigsaw's Traps (16 min.) neemt ons dan weer mee in de zieke geest van de scenaristen, die voor elke film hoe langer hoe sadistischere valstrikken moeten uitdenken. Een reeks van 13 korte interviews met cast en crew (40 min.) en 5 cross-promotionele trailers sluiten deze disk af.

CONCLUSIE
Het nieuwe is ongetwijfeld van de Saw-films af. Dit vierde deel biedt niet echt meer of minder dan zijn drie voorgangers, en eigenlijk zijn de films inhoudelijk niet zo heel goed. De blu-ray is van optimale kwaliteit.