FILM
The future is not set. 29 augustus 1997 zal de geschiedenis ingaan als Judgment Day, de dag waarop het artificiëel intelligente militaire verdedigingssysteem Skynet tot de onvermijdelijke conclusie zal komen dat de mensheid zijn natuurlijke vijand is, en vervolgens een totale nucleaire oorlog zal lanceren. Nadat een uit de toekomst gestuurde robot haar in Terminator heeft proberen uit de weg te ruimen omdat ze voorbestemd is om de moeder van de leider van het verzet tegen de machines te worden, zit Sarah Connor (Linda Hamilton) in Pescadero, een zwaar bewaakte psychiatrische instelling, waar haar voornaamste bezigheid is bewakers te bijten. Haar zoon John (Edward Furlong) is intussen geboren en uitgegroeid tot een straatschoffie, wanneer de machines uit de toekomst opnieuw een killer-robot van model T-1000 (Robert Patrick) sturen, ditmaal om John zelf om zeep te helpen. Het verzet heeft echter een tegenzet gepland, en ze hebben niets beters meer in de kast liggen dan een robot van het oude type T-101 (Arnold Schwarzenegger), hetzelfde type dat eerder heeft geprobeerd om Sarah Connor om het hoekje te helpen, die te allen prijze John moet beschermen. De strijd is echter niet helemaal gelijk, want de T-1000 bestaat uit vloeibaar metaal, is praktisch onverwoestbaar, en met een dodelijke efficiëntie waar geen kruid tegen gewassen is gaat hij achter John Connor aan, onderweg een berg lijken achter zich latend.

In 1991 schreef James Cameron filmgeschiedenis door een sequel af te leveren op zijn culthit uit 1984, die niet alleen de grenzen van de speciale effecten zou verleggen, maar ook nog eens zou uitgroeien tot één van de meest herkenbare franchises uit de recente filmgeschiedenis. Niet dat het echt een eer is, maar de film zou tevens het hoogtepunt worden in de carrière van de als acteur erg ééndimensionale Arnold Schwarzenegger, voor wie de rol van gevoelloze robot met een licht debiel accent op het lijf geschreven is. Misschien dat het thema van John Connor die duidelijk op zoek is naar een vaderfiguur en die onverwacht vindt in een afgestompte machine wat bij de haren gesleurd is, maar deze minor flaw kunnen we makkelijk met de mantel der liefde bedekken; van Schwarzenegger als Terminator druipt het charisma af. Is het al een mirakel op zich dat hij een aanvaardbare acteerprestatie neerzet, wordt op vlak van acteren de show in deze prent toch gestolen door twee andere acteurs: Linda Hamilton, die haar dwangneurotische, compleet paranoïde en fysiek nogal veeleisende rol tot in de puntjes beheerst, en Robert Patrick, die als efficiënte moordmachine T-1000 nog niet één keer met zijn ogen knippert. Het zijn echter de productiewaarden waarbij constant een hoge standaard wordt aangehouden die de film zo onvergetelijk maken: de speciale effecten van Stan Winston, die tekende voor de rijk uitgestrooide CGI-effecten die in 1991 cutting edge waren, en met name de vloeibare Terminator, hebben de bakens van het sciencefictionactiegenre ettelijke mijlen verder in zee geplaatst. Naast hoogwaardige computergraphics kan de film ook uitpakken met ouderwets goed stuntwerk, pompende actie en een rekening voor munitie waarmee een middelgrote burgeroorlog kan worden uitgevochten. De overtuigende, grimmige toekomstvisie van James Cameron - sterk aanwezig in de spectaculaire openingsscène - en de manier waarop hij de kijkers tenminste niet voor domme kloten houdt door zijn eigen mythologie strak te kaderen, weten echter nog het meest te overtuigen, eens je voorbij de initiële tijdreisparadox kijkt.

Terminator 2 is het bewijs dat sequels niet noodzakelijk nodeloze herinterpretaties zijn van het origineel, maar ook al eens het verhaal tot een nieuwe hoogte kunnen tillen, zij het dat de film kon putten uit een veel breder uitgesmeerd budget dan de shoestring B-film die het origineel in feite was. Er valt gewoon aan de hele film niet veel meer te verbeteren. De hele actie-setup is evenwichtig over de film verspreid, de acteurs geven het beste van zichzelf, ondanks het feit dat dit niet echt een diepgravende film is zijn de karakters goed uitgewerkt, er is bijzonder weinig op te merken op het gebruik van de speciale effecten - essentieel een aangescherpte versie van wat Cameron in The Abyss deed - en de film bulkt van de memorabele scènes, zoals de weerkerende nachtmerrie van Sarah waarin ze een speeltuin vol kinderen in sintels ziet verschroeien. D'r is zelfs een klein beetje ruimte gelaten voor humor, alhoewel die in de lijn van de rest van de film nogal een bittere nasmaak heeft. We zullen in de toekomst in elk geval niet meer twijfelen als een spiernaakte bodybuilder ons in slecht Engels in onze stamkroeg vraagt om zonder verpinken onze kleren en ons vervoermiddel af te geven. Terminator 2 ontkracht ook het vooroordeel dat Hollywoodfilms waarin om de twee minuten wel iets ontploft, niet noodzakelijk verstoken blijven van een diepere moraal. De anti-oorlogsboodschap - het is in de menselijke natuur ingebakken om de eigen soort te vernietigen - ligt er misschien wat dik op, en Johns commando dat de Terminator op zijn bevel niemand mag vermoorden (de goeie loebas schiet alleen hier en daar een paar bewakers hun knieschijven kapot) lijken een beetje melig, maar er zitten een paar hevige gewelddadige momenten in de film waarin bijvoorbeeld Sarah ei zo na verkracht wordt, enkele slechteriken een geweldig aantal trappen in het gezicht mogen incasseren en de T-1000 een paar mensen die toevallig in de weg lopen op wel heel grafische wijze uit de weg ruimt.

BEELD EN GELUID
DVDInfo staat intussen bol van de besprekingen van Terminator 2. De film is een beetje verworden tot een melkkoe waar om de haverklap een andere versie van uitkomt. Een bespreking van de regio 1-versie en de regio 2-versie kan u al sinds jaar en dag op onze site lezen, en recent hebben we daar nog de kale eerste Blu-rayversie sinds de rechten van de film verhuisd zijn van RCV naar Universal aan toegevoegd. Verder heeft Universal ook nog een 3-disk Ultimate Edition op dvd uitgebracht, en speciaal voor de Amerikaanse markt is er ook nog een versie uitgebracht die een exemplaar in full-hd bevatte die enkel in Windows Media Player kon worden afgespeeld. U zal me het dus ons ongetwijfeld vergeven dat ik een beetje de tel ben kwijtgeraakt. Terminator 2 heeft dus de eer (?) de eerste Blu-raydisk te zijn die op onze reviewsite gedoubledipt wordt. In plaats van een single layer-disk krijgen we ditmaal een double layer-versie met enkele gedubde audiosporen. De beeldkwaliteit verschilt niet echt van de near perfection-transfer die we op de vorige Blu-ray gepresenteerd kregen; alhoewel enkele bronnen gewag maken van een transfer met iets meer ruisonderdrukking, moet je echt de verschillen al met een vergrootglas gaan zoeken. Ondanks enkele drukkere fragmenten, onder meer de scène waarin de T-1000 met een gestolen vrachtwagen John Connor op een brommertje achtervolgt, blijft de compressie overal even goed, en zijn er nergens artefacts van enige soort te bespeuren. Het zwartniveau is zeer diep en het contrast zeer bevredigend, en de kleuren, die wat zijn bijgesteld in de richting van het machinaal blauwe, zijn zeer rijk geschakeerd. Details zijn rijk voorhanden; het meer en meer gehavende gezicht van de Terminator kan daarbij goed als graadmeter dienen. Om een idee te krijgen wat voor een resultaat dit kan geven, volstaat het om ofwel de openingsscène uit 2029, ofwel de slotscène in de hoogoven eens te bekijken, en in beate bewondering zich te vergapen aan het spookachtige rode licht van het gesmolten metaal. Eén klein minpuntje was even een lichte zweem van colour bleeding in de scène waarin de T-1000 de brommer van John Connor achtervolgt over het verlaten viaduct. Voor een film die bovendien zó aan elkaar hangt van de speciale effecten is het een genoegen om te kunnen melden dat deze niet té artificieel overkomen. Bovendien hapert de seamless branching waarmee de drie versies van de film op één schifje staan nergens.

Ik ben aangenaam verrast om te kunnen rapporteren dat het geluid een krasse sprong voorwaarts heeft gemaakt met deze excellente DTS-HD MA 6.1-track, en de disk eindelijk de high definition-soundtrack heeft gekregen die Terminator 2 verdient. Wanneer de Terminator door een metalen hek rijdt, horen we dat effectief door de achterkanalen rondvliegen, en die detaillering is typisch voor de kwaliteit van de hele disk. Het iets te doffe metaal-op-metaalgeluid van de vorige versie is aangescherpt, de percussierijke soundtrack van Brad Fiedel klinkt niet meer off-key, en het loeiharde uithalen van het LFE-kanaal, bijvoorbeeld in de scène met Sarah's weerkerende droom over de nucleaire apocalyps, is mogelijk nog wat dieper en geprononceerder geworden. Het aggressieve geluidsbeeld waarmee de film eertijds al de bakens verzette, wordt op deze Blu-ray nog eens dik in de verf gezet, en veel recente actiespektakels kunnen wat dit betreft nog een lesje leren. Wat niet betekent dat het gewoon een opbod van zou luid mogelijk spektakel zou zijn; neem als voorbeeld de scène waarin John, Sarah en de T-800 in een liftkoker zitten en de T-1000 hen van boven belaagt: Arnie neemt de T-1000 onder vuur met een zwaar stuk artillerie, en de manier waarop die weerklinkt scherpt het claustrofobische gevoel van de beslotenheid van de liftkoker en de hopeloze situatie waarin de protagonisten zich bevinden nog eens extra puntig aan. Voor de perfectie klinkt de balans van de zware ontploffing in Sarahs droom iets te bombastisch, maar voor een intussen bijna twintig jaar oude film laat Terminator 2 een zeer positieve indruk na.

EXTRA'S
Een veelgehoorde klacht was dat de vorige Blu-rayversie van Terminator 2 compleet verstoken bleef van bonusmateriaal. Met een kristallen bol op de kermis gaan zitten en de toekomst voorspellen zou voor mij een alternatieve carrièreoptie kunnen worden, want ik schreef in de bespreking van de vorige Blu-ray het volgende: "Vooral als we deze release dan naast de 2-disk dvd-versie van RCV leggen die uren en uren aan uiterst relevante extra's bevatte, is het eigenlijk een schande om een bare-bones Blu-ray als deze überhaupt op de markt te brengen. Ik ruik hier een marketingtruc om binnen een jaar of zo nog eens een speciale heruitgave op de markt te kunnen brengen." Het enige foute aan mijn voorspelling is dat het nog géén jaar heeft geduurd.

Deze Skynet-editie zou die euvel uit de weg moeten helpen, en er wordt trots op de cover van deze steelbook-editie gemeld dat al het materiaal dat totnogtoe op dvd is verschenen, op deze versie voor het nageslacht bewaard is. Deze bewering moeten we evenwel met een korrel zout nemen. Documentaires als The Making Of Terminator 2 Judgment Day, T2: More Than Meets The Eye en The Making Of Terminator 2 3D: Breaking The Screen Barrier zijn in stricto sensu verdwenen van de disk, alhoewel er nu een hoop picture in picture-afspeelmogelijkheden zijn die veel van het materiaal van de 2-diskdvd hernemen. Wat wel een probleem is, is de loodzware interface die ervoor zorgt dat de disk ettelijke minuten (!) moet laden vooraleer er überhaupt maar iets op het scherm verschijnt, en dat houdt ook de film zelf in. De hoeveelheid logo's van THX, DTS, Cyberdyne, Skynet en Van Den Borre Afdeling Keukenrobotten die er worden geladen, zijn gewoon te veel van het goede. Switchen naar één of andere interactieve optie impliceert bovendien dat de film elke keer moet heropgestart worden.

Maar zoals het elke completistische versie van Terminator 2 betaamt, bevat de disk alledrie de versies van de film: de theatrical cut van 137 minuten, de director's cut van 153 minuten, en de extended cut met het alternatieve happy end van 156 minuten. Al even traditioneel is dat u deze laatste versie alleen maar kan activeren als u in de menuschermen de geheime code kan ingeven, zijnde 82997 oftewel 29 augustus 1997, de dag waarop volgende de film Skynet online komt. De disk bevat naast alle audiosporen twee audiocommentaartracks, eentje met James Cameron en coscenarist William Wysher, die vooral filmhistorisch relevant is omdat het de eerste commentaartrack is die Cameron ooit insprak. Cameron is een eloquente, gepassioneerde filmer die veel en zinnige dingen weet te vertellen over de productie van wat volgens mij zijn beste film is. De tweede is een ongedefinieerde mish-mash van 26 deelnemers van cast en crew, die is gemonteerd uit een schier oneindige lijst van audio-interviews, en die niet altijd even evenwichtig overkomt. Er is een D-box motion code aan boord, en uiteraard ook diversie THX-trailers.

Maar wat zijn de interactieve documentaires waard? Gek genoeg is er op geen enkele versie van Terminator 2 een allesomvattende documentaire aanwezig; het materiaal dat hier als Blu-ray-exclusief wordt gepresenteerd is feitelijk een herkauwde versie van al het materiaal dat reeds vroeger te vinden was. Alhoewel het een zeer complete disk is, vinden we niets wat we vroeger al niet gezien hebben, alleen nu voor de gelegenheid is alles in een nieuw jasje gestoken. De picture in picture-track "Visual implants" is de eerste van acht interactieve afspeelmogelijkheden, waarvan de meeste tegelijkertijd kunnen worden afgespeeld overigens, en hiervoor zijn alle vorige T2-documentaires gehermonteerd als visueel commentaar. Trivia Data Overlay is een selectie aan wetenswaardigheidjes die uit de audiocommentaartrack van de 26 castleden lijkt gevist, maar is kwalitatief interessant. De derde module, Production Data Overlay doet ongeveer hetzelfde, maar gaat meer de technische toer op, en Linked Data Modules is opnieuw een picture in picture-optie waarin je diamontages te zien krijgt, vergezeld van wat audio. Eén grote kritiek is dat de functionaliteit hiervan meer dan eens hapert, en je soms meer lege frames te zien krijgt dan inhoud, wat op gegeven moment zelfs de Blu-rayspeler deed crashen. Source Code en Schematics schijnen dan weer niet samen geactiveerd te kunnen worden. De eerste bevat het volledige scenario van de film, hier en daar een klein beetje afwijkend van de actie op het scherm, maar toch mooi gesynchroniseerd, en de tweede bevat nog enkele geanimeerde storyboards. In Query Mode krijg je een honderdtal kwisvragen tijdens de film, die je kennis over het Terminatorverse testen. Processor Tests bevat nog wat meer spelletjes

Zijn we nu blij met al die interactieve modi? Neen, en wel om twee redenen. Ten eerste blijven bezitters van een Profile 1.0-speler verstoken van al dit moois, dus heeft een upgrade maar een marginaal nut. Ten tweede, en dat is erger, hapert de besturing meer dan dat ze werkt, en heeft de disk té veel kinderziektes om dit in de punten niet te sanctioneren. Een topstatus aan deze Blu-ray toekennen voor een disk die zoveel fouten bevat, is niet te verantwoorden.

Wat bezitters van een oud toestel naast de audiocommentaren nog wél kunnen activeren, zijn 5 trailers van de film en 2 verwijderde scènes. Deze laatste twee hebben maar een beperkt nut want het zijn de twee scènes die het verschil maken tussen de director's cut en de extended cut, namelijk die waarin de T-1000 Johns kamer doorzoekt, en het alternatieve einde die de continuïteit van Terminator 3 straal negeert. Dyson protocol list is niet meer dan een lijstje met credits. Tot slot bevat de disk nog een BD Live-mogelijkheid.

CONCLUSIE
Denkelijk om het begrotingstekort van Californië te kunnen wegwerken roept Der Guvernateh op om nog maar eens een versie van Terminator 2 te kopen. Wie écht geld te veel heeft kan ook nog een Endoskull kopen met de dvd-versie bij, wat het probleem van de missende extra's oplost, maar niet dadelijk budgetvriendelijk is voor uw portemonnee. Dit is de beste versie van Terminator 2 op de markt, maar bevat niet alle extra's, ondanks de bewering van het tegendeel.