Meteen na de verovering van Frankrijk laat Adolf Hitler de zgn. Atlantikwall optrekken langs de Franse westkust. Die moet het Duitse Rijk gedurende 1000 jaar beschermen tegen agressie vanuit het westen (m.n. Engeland en de V.S.). Eind 1944 besluiten Roosevelt en Churchill dat de tijd rijp is voor een invasie en een bevrijdingsoperatie van West-Europa, een campagne waarop Josef Stalin vanuit Moskou al ruim twee jaar aandringt om de druk op z’n eigen Rode Leger te verminderen. In het grootste geheim worden voorbereidingen getroffen: Amerikaanse schepen brengen tienduizenden soldaten en honderdduizenden tonnen materieel, voedsel en onderdelen naar de Britse Noordzeekust. Om de Duitsers af te leiden worden de bombardementen op Duitse steden verhevigd; om hun tankdivisies te verspreiden langs de Atlantische kust legeren Amerikanen en Britten spookdivisies langs de Engelse kust en voert hun luchtmacht schijnaanvallen uit op diverse doelen langs de Europese kustlijn tussen Normandië en Noorwegen.

 

 

Op de ochtend van 6 juni 1944 zijn de Duitsers dan ook niet echt voorbereid op een massale invasie in Normandië. Zesduizend schepen verlaten de Engelse havens om voor de grootste militaire landingsoperatie ooit een plaatsje in de geschiedenisboeken te reserveren. Op drie plekken gaan Britse, Amerikaanse en Canadese soldaten aan land. De weerstand is hevig en de uitputtingsslag eist tienduizenden levens. Tegen de avond zit de invasie evenwel op schema, maar de dagen daarna eisen vermoeidheid en stress hun tol. Met veel moeite worden de Duitsers teruggedreven en een omsingelingspoging afgeslagen. In Berlijn ziet Hitler nog geen problemen. Hij is er gerust in. De weg naar Berlijn is nog lang en de obstakels groot. Vanuit het oosten rukken de Russen ondertussen quasi zonder weerstand op.

 

Het verhaal van de invasie van Normandië wordt in deze documentaire verteld aan de hand van dagboekfragmenten, foto’s, brieven en films, oude radio- en nieuwsprogramma’s en interviews met overlevenden in een poging om de menselijke kant van de oorlogsvoering een gezicht te geven. Het resultaat is een vrij lange documentaire waarin de levensomstandigheden van de gewone soldaat aan het front en van de Franse burgers tussen twee vuren geschilderd worden. Want net zoals in de IJzervlakte in W.O.I bleef er op het slagveld nauwelijks een huis overeind en waren de burgers de eerste slachtoffers.

 

 

Normandy: The Great Crusade is vooral een menselijk portret van de geallieerde invasie, geïllustreerd met uniek beeldmateriaal uit Amerikaanse én Duitse bronnen dat zelden eerder is getoond. 100       minuten is lang voor een degelijk project, maar de verhaaltjes en anekdotes over gewone mensen in de invasiesteden en soldaten in moeilijke omstandigheden op de Normandische stranden, ze geven de documentaire een aparte sfeer en een inleefbaar karakter.

Beeld en geluid zijn in orde, waarbij de recente beelden in kleur zijn en het recente geluid vrij van storingen.

Normandy: The Great Crusade is een mooi eerbetoon aan de geallieerde soldaten die tijdens de invasie van Normandië hun leven gaven voor een betere en democratische wereld. Het beeldmateriaal is vaak uniek, meestal in zwart-wit, soms in kleur, en de menselijke accenten maken van deze documentaire een zeer toegankelijke film.