FILM
Vrolijkheid. Feest. UItbundigheid. Romantiek. Emotie. Allemaal woorden die doorgaans toepasselijk zijn op een huwelijk. Helaas is geen van hen 'le mot juste' om Rachel Getting Married te omschrijven, een ergerlijk kunstzinnige poging van Jonathan Demme om zijn carrière uit het slop te halen. Volgestouwd met ongeloofwaardige, neurotische en ongeïnspireerde personages (menigeen is zelfs een combinatie van de drie) en opgezadeld met een van clichés doordrongen plot creëert de prent een sfeer die het midden houdt tussen een mislukte homevideo en een grap die enkel voor insiders plezant is - waarbij de kijker allerminst tot het selcte kransje behoort. De film zou rechtstreeks naar de negende cirkel van de hel verbannen worden, ware het niet voor één louterend aspect: de glorieuze acteerprestatie van Anne Hathaway.

Zij vertolkt niet het titelpersonage, maar haar zus Kym, een van drank en drugs afkickende eigenwijze jonge vrouw die voor het eerst in lange tijd nog eens het ouderlijk huis bezoek. Ze is er enkel om Rachel een plezier te doen en zelfs dat wordt moeilijk wanneer blijkt dat ze niet het eerste bruidsmeisje van haar zus is - "Ik wist niet eens zeker of je zou komen" luidt diens repliek. Tussen de AA-meetings en de priemende blikken van de andere gasten door, voelt Kym zich allerminst thuis in de lange aanloop naar het huwelijk. Daarenboven komt een oude familietragedie onvermijdelijk bovendrijven, wat Kims martelgang enkel ondraaglijker maakt.

In Rachel Getting Married passeert kortom het ene opgeklopte conflict na het ander, dat - in het afgrijselijk wisselvallige script van Jenny 'dochter van Sidney' Lumet - bovendien steevast eerst eventjes onderhuids borrelt alvorens aan de oppervlakte te komen. De tragedie die Kym kwelt is bovendien zo'n cliché dat een honende lach ongewild aan de kijker ontsnapt zodra de waarheid uitkomt. Maar ook de rest van het scenario bulkt van de pseudo-diepgang en rekent op de acteurs om het verschil te maken i.p.v. op karakter, verhaal en drama. Of het nu gaat om Rosemarie DeWitts Rachel of moeder van de bruid Debra Winger, allen wanen zich in een Shakespeariaans drama, alsof niemand doorheeft dat dit materiaal zelfs voor het plaatselijke amateurgezelschap te min zou zijn.

Uizondering is, zoals eerder gezegd, Anne Hathaway, die haar meestal banale dialogen een kwetsbare, menselijke warmte meegeeft. Net zoals Kym een outsider is tegenover haar familie, steekt Hathaways realistische, complexe vertolking schril af tegen de opgeklopte artificiële technieken waarmee Jonathan Demme in Rachel Getting Married indie-respect tracht af te dwingen. De cineast die ons ooit The Silence Of The Lambs gaf, hanteert hier een stijl die het midden houdt tussen Dogma 95 en de broers Dardenne. Improvisatie werd bovendien aangemoedigd, wat resulteert in een doodsaaie prent, die wel ruimte heeft om een handvol muzikale nummers en een half dozijn onsamenhangende huwelijksspeeches te tonen, maar zelden kansen genereert voor personages om een emotionele weg af te leggen samen met de kijker. Wat sommigen de 'wedergeboorte' noemen van Demme was voor deze reviewer dan ook een bewijs dat de regisseur de gave om een publiek te boeien definitief kwijt is.

BEELD EN GELUID
Omwille van de look van de film - die een soort homevideo nastreeft - is de beeldkwaliteit op deze dvd moeilijk in te schatten. Het contrast is bijwijlen ondermaats, sommige beelden ogen wazig en de kleuren hebben allemaal een grijzige waas over zich. Maar of dat aan de kwaliteit van de transfer of aan de intenties van de regisseur ligt, is een vraag waar ik geen antwoord op heb. Ook de soundtrack, die nagenoeg louter met direct opgenomen geluid werkt, is door de aard van het beestje geen perfect audiospoor. Vooral het gebrek aan dynamiek is problematisch.

EXTRA'S
Deze dvd zit aardig volgestouwd met extra's. Zo zijn er twee Audiocommentaren. Eentje met producer, scenariste en monteur, een ander met actrice Rosemarie DeWitt. Geen van de babbelsporen kan echter overtuigen omdat complimenten al te vaak over en weer vliegen. Behind The Scenes (16 min.) blijkt een matige making of, terwijl een Q&A with Cast and Crew (40 min.) evenmin een stapel interessante weetjes oplevert. Waar featurette The Wedding Band (8 min.) over gaat is evident. Een selectie Deleted Scenes (19 min.) doet je vervolgens al snel op de fast forwardknop duwen. De laatste extra is een Trailer voor de film.

CONCLUSIE
Rachel Getting Married is dé perfecte film voor wie met masochistisch plezier terugdenkt aan de ergste huwelijksfeesten waar men ooit te gast was. De gemiddelde filmliefhebber zal het echter warm noch koud krijgen van de prent, op een schitterende vertolking van Anne Hathaway na. Beeld en geluid halen een degelijk niveau, net als de bonussectie.